Για το διακύβευμα των εκλογών της 17ης Ιουνίου {{{ moto }}}
Μέχρι τις εκλογές της 6ης Μαίου δεν ετέθη ποτέ εν αμφιβόλω η παραμονή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ευρώ. Σήμερα, αυτό προβάλει επιτακτικά απειλητικό.
Επίσης, καθώς, ο ΣΥΡΙΖΑ μπήκε στη φάση διεκδίκησης της εξουσίας, μπαίνουν, ταυτόχρονα, μαζί κι ορισμένες θέσεις του οι οποίες πρέπει να συζητηθούν. Για παράδειγμα η θέση για τη δημόσια ασφάλεια, η θέση για τη λαθρομετανάστευση, η θέση για την εγκληματικότητα, οι θέσεις για τις διεθνείς σχέσεις, οι σχέσεις της χώρας μας με την Ευρωπαϊκή ΄Ένωση και το ΝΑΤΟ και οι σχέσεις μας με την Τουρκία. Όλο αυτό δημιουργεί ένα πλέγμα που οδηγεί τη χώρα μας από τη μια μεριά σε μια επικίνδυνη κατάσταση διεθνούς απομονωτισμού κι από την άλλη σε περιπέτειες.
Άκουσα πριν από, περίπου, δέκα μέρες, ένα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και, κυριολεκτικά, φοβήθηκα, όταν πρότεινε ένα μορατόριουμ με την Τουρκία, λες και δεν ξέρουμε πως συμπεριφέρεται η Τουρκία. Και στο ερώτημα τι θα γίνει εάν η Τουρκία, όπως, πάντα κάνει, αθετήσει αυτό το μορατόριουμ, είπε θα το ρισκάρουμε. Τι θα ρισκάρουμε; Tην εθνική μας ασφάλεια;
Η ψήφος στο ΣΥΡΙΖΑ είναι ρίσκο
Εάν αυτό το λέγαμε μόνο εμείς θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για κινδυνολογία. Όταν το λέει ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της Γαλλίας, σοσιαλιστής κ Ολάντ τότε, αυτό δεν είναι κινδυνολογία. Είναι η ωμή πραγματικότητα. Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο κ Τσίπρας να λένε ότι εμείς δεν μιλήσαμε ποτέ για έξοδο από το ευρώ κλπ, αλλά όλες οι ενέργειες που σκοπεύουν ή λένε ότι σκοπεύουν να κάνουν, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην έξοδο.{{{ audio1 }}}
Έχετε θετικές ενδείξεις ότι οι Ευρωπαίοι θα μας δώσουν την χρονική επιμήκυνση για την υλοποίηση των όρων του μνημονίου
Δεν θα το έλεγε ο Σαμαράς εάν δεν είχε θετικές ενδείξεις γι αυτό. Δεν θα το έλεγε. Έχουμε θετικές ενδείξεις. Πέρα όμως απ’ αυτό το τυπικό στοιχείο υπάρχει κι ένα ουσιαστικό. Όλοι καταλαβαίνουν ότι ΄΄ούκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος΄΄.
