Τα νερά που πέταξε και τα χαστούκια που μοίρασε σήμερα το πρωί σε ζωντανή μετάδοση στη Ρένα Δούρου και στη Λιάνα Κανέλλη ο Ηλίας Κασιδιάρης, δεν απευθύνονται μόνον σε αυτές που υπήρξαν τα θύματα του απαράδεκτου αυτού προπηλακισμού. Απεθύνονται σε όλους τους Ελληνες που θέλουν αυτός ο τόπος να παραμείνει δημοκρατικός, αλλά και να μη διολισθήσει σε συνθήκες εμφύλιας σύρραξης. Το πράγμα, δεν είναι αστείο. Κάθε κατάλυση της δημοκρατίας και κάθε τέτοια σύγκρουση, κάπως έτσι ξεκινάει. Όχι γιατί μια τέτοια πράξη αρκεί να φέρει τέτοια δεινά, αλλά γιατί μπορεί να λειτουργήσει ως η σταγόνα που ξεχειλίζει ένα ποτήρι σαν αυτό το γεμάτο οργή και απελπισία που σήμερα είναι η Ελλάδα.
Η δημοκρατία μας, είναι, με τα όσα τρωτά της, η τελευταία μας ελπίδα. Δεν έχουμε άλλη. Πρέπει να την προστατεύσουμε με νύχια και με δόντια. Πρέπει να την κρατήσουμε ζωντανή. Σήμερα, η δημοκρατία δέχθηκε ένα πολύ μεγάλο χαστούκι. Γιατί η βία την υποκατέστησε με τον πιο ωμό τρόπο. Πρέπει άπαντες αμέσως να συνταχθούν απέναντι σε αυτό που συμβαίνει. Θα ήταν ευχής έργο, αν όλα τα κόμματα της Βουλής προσυπογράψουν από κοινού μια σκληρότατη καταδίκη αυτής της ενέργειας. Πρέπει, σήμερα το πρωί, να παραμερίσουν κάθε άλλη τους διαφορά και να βγουν μαζί όλοι οι αρχηγοί τους να καταδικάσουν με τον πιο απερίφραστο τρόπο αυτή τη βία. Πρέπει τώρα να την απομονώσουν. Αύριο θα είναι πολύ αργά.
Η Ελλάδα έζησε μέσα σε τρεις γενιές τον Εθνικό Διχασμό, τον Εμφύλιο Πολέμο, τη δικτατορία των Απριλιανών. Κάτω από την «κρούστα» της ηρεμίας της Μεταπολίτευσης, που σήμερα σπάει, κρύβονται και υφέρπουν τέρατα. Και ας μην πλανάται κανείς: τέτοιες ενέργειες, που στρέφονται ευθέως κατά της δημοκρατικής λειτουργίας, είναι, ουσιαστικά, βαθύτατα αντεθνικές ενέργειες.
Αν κάποιοι θέλουν να μας βάλουν να σφαχτούμε, μην τους κάνουμε για μια ακόμα φορά τη χάρη. Τα χαστούκια στη Λιάνα Κανέλλη και το ποτήρι με το νερό στη Ρένα Δούρου, πρέπει να καταλάβει κάθε Ελληνας και κάθε Ελληνίδα, ανεξάρτητα από την πολιτική τοποθέτησή του, ότι απευθύνονταν ουσιαστικά στον ίδιο. Απευθύνονταν σε όλους μας. Πρέπει ο κάθε Ελληνας να αντιληφθεί ότι όταν κινδυνεύει η δημοκρατία, κινδυνεύει απολύτως εξίσου και η χώρα. Δεν υπάρχει πατρίδα χωρίς δημοκρατία, δεν υπάρχει δημοκρατία, χωρίς πατρίδα. Αν δεν το καταλάβουμε αυτό αμέσως, βαδίζουμε κατευθείαν όχι απλώς στην έξοδο από το ευρώ και την Ευρώπη, αλλά στην απόλυτη καταστροφή που οφείλουμε πλέον να τη λέμε με το όνομά της: στην εμφύλια σύρραξη. Μην αφήσουμε κανέναν να μας οδηγήσει εκεί, μη γίνουμε συνένοχοι δια της σιωπής, όπως, δυστυχώς, απαθείς έμειναν οι παρόντες στο περιστατικό εκπρόσωποι των άλλων κομμάτων, που θα έπρεπε να είχαν ξησηκωθεί όλοι μαζί….
