«Πρώτη πράξη της κυβέρνησης της Αριστεράς θα είναι η ακύρωση του Μνημονίου και των εφαρμοστικών του νόμων» είπε μιλώντας κατά την παρουσίαση του κυβερνητικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ την 1η Ιουνίου, ο πρόεδρος του κόμματος Αλέξης Τσίπρας. Αμέσως μετά, ο Γιάννης Δραγασάκης παρουσίασε το ίδιο το κείμενο του οικονομικού προγράμματος του κόμματος, το οποίο καταλαμβάνει 33 σελίδες. Φυσικά, ελάχιστοι ήταν εκείνοι που μπήκαν στον κόπο να το διαβάσουν. Αν το έπρατταν όμως, θα διαπίστωναν ότι σε αυτό το κείμενο δεν υπάρχει αναφορά σε τέτοιες μονομερείς ενέργειες, ενώ, αντιθέτως, αφθονούν οι αναφορές σε αναδιαπραγμάτευση. Και αυτό το κείμενο, δεν είναι μία πολιτική ομιλία, έστω και του προέδρου. Είναι το επίσημο προγραμματικό κείμενο του κόμματος.

Ανοίγοντας τη δική του ομιλία, ο κ. Δραγασάκης, πριν προχωρήσει στην ανάγνωση του κειμένου του προγράμματος, είπε επί λέξει: «Ο Πρόεδρος της Κ.Ο. Αλέξης Τσίπρας παρουσίασε μεγάλο μέρος του οικονομικού προγράμματός μας και κυρίως τη λογική του προγράμματος. Αυτό επιτρέπει σε μένα να σταθώ σε ορισμένα μόνο σημεία. Ακούγοντας τον κ. Σαμαρά χθες αλλά και άλλες φορές να διαβάζει μακρούς καταλόγους μέτρων, νιώθω την ανάγκη να εξηγήσω τι εννοούμε εμείς όταν λέμε πρόγραμμα». Με αυτό τον τρόπο, έμεινε ένα «κενό» που προφανώς κάθε άλλο παρά τυχαίο υπήρξε: ο πρόεδρος του κόμματος μιλά για «ακύρωση», ο αρμόδιος τομεάρχης που παρουσιάζει το πρόγραμμα αναφέρεται στον πρόεδρο και στα όσα είπε, όμως, το ίδιο το πρόγραμμα, το επίσημο κείμενο, ω του θαύματος, δεν αναφέρεται σε ακύρωση…

Αντιθέτως όπως σημειώθηκε, το επίσημο πρόγραμμα αναφέρεται πολλές φορές σε «αναδιαπραγμάτευση» σχετικά μάλιστα με εξαιρετικά κρίσιμες πτυχές, όπως λ.χ. στο Παράρτημα 3, παράγραφος 7, σχετικά με την «αναστολή αποπληρωμής τόκων, διαδικασία που το χρονικό της διάστημα «θα είναι προϊόν διαπραγμάτευσης», όπως ρητά αναφέρεται, ή, στο Παράρτημα 1, παράγραφος 1, όπου το πρόγραμμα γράφει ότι «θα επιδιωχθεί μέσα από αναδιαπραγμάτευση, όσο διαρκεί η προσπάθεια δημοσιονομικής προσαρμογής, μέρος των πόρων του ΕΣΠΑ να διατεθεί για τη χρηματοδότηση ενός ειδικού προγράμματος καταπολέμησης της ακραίας φτώχειας». Αν αναδιαπραγματευτούν όλα αυτά, τι θα μείνει να ακυρώσουν; Αλλωστε, στην πρώτη κιόλας σελίδα του Προγράμματος, αναφέρεται: «Το πρόγραμμα για εμάς είναι μια διαρκής διαδικασία. Δεν είναι ένα στατικό και αιώνιο κείμενο. Είναι μια διαρκής προσπάθεια»… Είναι τέλος χαρακτηριστικό ότι στο Κεφάλαιο «Β. Επανατοποθετήσεις: Βασικές κατευθύνσεις του σχεδίου μας», γίνεται μια περιγραφή της κρίσης, αλλά, δεν υπάρχει, ούτε και εδώ, λέξη περί ακύρωσης ή άλλης σχετικής ενέργειας…

Όλα αυτά, μπορεί να τα διαπιστώσει ο καθένας που θα διαβάσει το επίσημο κείμενο του προγράμματος, κάτι που κάθε πολίτης οφείλει να πράξει. Τώρα, σχετικά με το τι ακριβώς σημαίνουν, γιατί μπορεί να σημαίνουν πολλά, και «καλά» και «κακά», εκεί, σηκώνει μεγάλη συζήτηση, στην οποία αύριο θα επανέλθουμε…