Τo μεγαλύτερο εκδοτικό φαινόμενο αυτή τη στιγμή στις ΗΠΑ είναι μια σαδομαζοχιστική τσόντα για νοικοκυρές. Ηδη το «Time» τοποθέτησε την E. L. James (μια πιο σκληροπυρηνική Λένα Μαντά), συγγραφέα της bondage τριλογίας «Fifty Shades of Grey» («Πενήντα αποχρώσεις του γκρίζου»), στη λίστα με τις 100 πιο επιδραστικές προσωπικότητες της χρονιάς. «Το διάβασμα μπορεί να μην είναι ποτέ πια το ίδιο» χάρη σε αυτή τη συνεσταλμένη, 40κάτι, Βρετανή, μητέρα δύο εφήβων, η οποία δούλευε σε τηλεοπτικές παραγωγές και όταν δεν έτρεχε να πάρει τα παιδιά από το τζούντο, διάβαζε έρωτα τσέπης. Με καπαρωμένες τις τρεις πρώτες θέσεις στη λίστα με τα μπεστ σέλερ του Αmazon και των «New York Times», η Ε. L. James έχει κάνει το Χόλιγουντ να τρέχει ξωπίσω της σαν το (βαμμένο ροζ) πεκινουά της αείμνηστης συναδέλφου Μπάρμπαρα Κάρτλαντ.
Η ίδια παραδέχεται ότι η τριλογία «Fifty Shades of Grey» δεν ήταν αποκύημα μιας νοσηρής φαντασίας, αλλά μιας «κρίσης μέσης ηλικίας». Και όμως, οι Αμερικανίδες έχουν αφηνιάσει, αθώα βρέφη έχουν παραμεληθεί μέσα στην κούνια, BDSM φαντασιώσεις έχουν κατακλύσει τη φορμάικα της κουζίνας, γάμοι έχουν νεκραναστηθεί, ενώ υπάρχει μια εμμονή με τις ασημί γραβάτες (όπως 20 χρόνια πριν με τα πάλλευκα Hermès φουλάρια του «Βασικού ενστίκτου»). Τα «γυναικεία» μπλογκ εμφανίζουν έντονη σιελόρροια στο άκουσμα του ήρωα της τριλογίας, του 28χρονου αυστηρά μονογαμικού «αφέντη» και βαρόνου των τηλεπικοινωνιών Κρίστιαν Γκρέι, ο οποίος έχει «δέσει» την 22χρονη παρθένο, φοιτήτρια και «σκλάβα» Αναστέιζια Στιλ, με ένα συμβόλαιο: «Ο Αφέντης μπορεί να ραβδίζει, να δίνει ξυλιές, να μαστιγώνει και να επιβάλλει σωματικές τιμωρίες στη Σκλάβα όποτε εκείνος κρίνει απαραίτητο, για να τη συμμορφώσει, για να ψυχαγωγηθεί ο ίδιος ή για οιονδήποτε άλλον λόγο, τον οποίο δεν είναι υποχρεωμένος να εξηγεί».
Θα έλεγε κανείς ότι ίσως αυτή η μαζική υστερία να είναι η ιδεώδης ευκαιρία να βγει από την ντουλάπα η γυναικεία σεξουαλικότητα. Ηδη κάποιοι (ακόμη και ψευτοφεμινιστικά μπλογκ) μιλούν για «θρίαμβο» της σύγχρονης dominant γυναίκας που βγαίνει από την αίθουσα συσκέψεων και μεταμορφώνεται εθελουσίως σε γονυπετές γιουσουφάκι. Και όμως, με αυτό το (κατά γενική ομολογία εξαιρετικά προχειρογραμμένο) σεξ του αμερικανικού νεοσυντηρητισμού δεν γίνεται να σου κάνει «κούκου». Μόνο εμμηνοπαυσιακές μπορεί να είναι οι εξάψεις από την ανάγνωση ερωτικών περιγραφών τύπου: «Υπάρχει μια ανείπωτη χαρά στο πόσο απροστάτευτη νιώθω όταν παραδίνομαι σε εκείνον… Με πηγαίνει σε μέρη σκοτεινά, τα οποία ούτε φανταζόμουν, και μαζί πια τα γεμίζουμε εκτυφλωτικό φως». Τα S&M κόλπα της E. L. James ενδύονται την απεχθή σεμνοτυφία των κλασικών βίπερ (με «κορυφώσεις»,«απόκρυφα σημεία του κορμιού της» κτλ.), αλλά και με δήθεν αρχέτυπα της BDSM λογοτεχνίας, εμβαπτισμένα στον πιο ασφυκτικό μικροαστισμό (διότι η Αναστέιζια, εκτός από τις ξυλιές της, θέλει κατά βάθος να βοηθήσει τον Αφέντη να ξεπεράσει το πρόβλημά του).
Δεν είναι τυχαίο ότι οι φανατικές αναγνώστριες της E. L. James απολαμβάνουν το αποκαλούμενο «The Book» μέσα στην ασφάλεια του Κindle ή του iPad (γι’ αυτό είναι και μπεστ σέλερ στην e-book μυθοπλασία), αφού ούτε ο σύζυγος γνωρίζει. Το «Fifty Shades of Grey» όχι μόνο δεν απελευθερώνει τη γυναικεία σεξουαλικότητα, αλλά τη στεγανοποιεί, ντύνoντάς τη με μια επίφαση ελευθεριότητας (δεν φτάνει το νεγκλιζέ, χρειάζεται και η αλυσίδα). Είναι τόσο «γαργαλιστικό» όσο αυτά τα κατ’ ευφημισμόν επιστημονικά άρθρα για το πού βρίσκεται τελικά το σημείο G (αριστερά ή δεξιά της ουρήθρας); Τόσο «σέξι» όσο ένας διαγωνισμός «μάτσο» αρρενωπότητας (με μακριές χαίτες και καλοξυρισμένα στήθη) που είχε πραγματοποιηθεί προ ετών για στερημένες νοικοκυρές του Οντάριο.
«Κρίστιαν, είσαι το κρατικό λαχείο, η θεραπεία για τον καρκίνο και οι τρεις ευχές από το λυχνάρι του Αλαντίν, όλα σε ένα» λέει κάπου η παρθένος Αναστέιζια μπαίνοντας στο «Κόκκινο δωμάτιο του πόνου». Εν έτει 2012, χιλιάδες αναγνώστριες στη Νέα Υόρκη και στο Σιάτλ (πολύ σύντομα, ενδεχομένως, και στην Αθήνα) διαβάζουν το «mommy porn» της Ε. L. James, μαστιγώνουν ανηλεώς τη λίμπιντό τους και νιώθουν τύψεις που δεν έχουν καθαρίσει ακόμη τα φασολάκια.
