Βάλαμε το ποδήλατο στη ζωή μας

Ισως να είναι από τα καλά της κρίσης. Η άνοδος της τιμής της βενζίνης και τα αυξημένα τέλη των ΙΧ έχουν οδηγήσει μεγάλη μερίδα πολιτών στο να χρησιμοποιούν το ποδήλατο ως βασικό μέσο μεταφοράς. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι, παρά την ύφεση της οικονομίας, κάθε χρόνο στη χώρα μας πωλούνται περί τα 250.000 ποδήλατα, σύμφωνα με τα πλέον πρόσφατα στοιχεία της αγοράς.

Τη δυναμική του ποδηλάτου αναμένεται να δείξουν σήμερα χιλιάδες ποδηλάτες οι οποίοι θα συμμετάσχουν στην Πανελλαδική Ποδηλατοδρομία που πραγματοποιείται σε 30 ελληνικές πόλεις. Οι ποδηλάτες, οι τάξεις των οποίων πλέον πυκνώνουν, ζητούν τη νομική «θωράκισή» τους στην Ελλάδα, κατ’ εφαρμογήν όσων συμβαίνουν στη Δυτική Ευρώπη. Οπως διαπιστώνουν, η κρίση και η συνεπαγόμενη μείωση της κυκλοφορίας των ΙΧ αποτελεί ευκαιρία για να πάρει το ποδήλατο ζωτικό χώρο από τον δρόμο και τα αυτοκίνητα και όχι από το πεζοδρόμιο και τον πεζό.Αναφέρουν μάλιστα ότι οι ποδηλατουπόλεις της Ευρώπης χρωστούν τη σημερινή τους μορφή στη μεγάλη πετρελαϊκή κρίση του 1973 που ώθησε τις κυβερνήσεις να αναζητήσουν βιώσιμες λύσεις για τη μετακίνηση και ζητούν αλλαγή του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας προκειμένου το ποδήλατο να μπει για τα καλά στην καθημερινότητα των πολιτών.

«Οντως ο κόσμος αγοράζει ποδήλατα και τον τελευταίο καιρό βλέπουμε πολύ έντονα το φαινόμενο ανθρώπων που τα προμηθεύονται για να κινούνται στην καθημερινότητά τους και να πηγαίνουν στη δουλειά τους» διαπιστώνει ο επιχειρηματίας κ. Αντ. Λαχανάς, ο οποίος είναι μέτοχος σε κατάστημα εμπορίας ποδηλάτων στο Περιστέρι.

«Πρακτικά δύο στους δέκα πελάτες αγοράζουν ποδήλατα από ανάγκη, αφού δεν θέλουν να πληρώνουν ούτε για βενζίνη ούτε για στάθμευση. Αλλοι τόσοι ασχολούνται με τον ποδηλατικό αθλητισμό, ενώ οι υπόλοιποι στοχεύουν στην αναψυχή» σημειώνει και επισημαίνει ότι ιδιαίτερα τα «σπαστά» ποδήλατα γίνονται περιζήτητα λόγω της δυνατότητας μεταφοράς τους με τις αστικές συγκοινωνίες.Επίσης, όπως υπογραμμίζει, ένα μεγάλο τμήμα της πελατείας του είναι αυτοί που αγοράζουν ποδήλατα για να κοινωνικοποιηθούν, ξεφεύγοντας από την εσωστρέφεια των ημερών. «Με το ποδήλατο αθλείσαι, δεν χαλάς λεφτά, κάνεις καλό στην υγεία σου και γνωρίζεις ανθρώπους. Ολο αυτό λειτουργεί ως «ψυχολόγος». Μάλιστα, αν η ποδηλατάδα διαρκέσει κάποιες ώρες, προκαλεί αποφόρτιση και «ξεμπλοκάρει» το μυαλό» σημειώνει ο κ. Λαχανάς. Οπως εξηγεί, «όλες αυτές οι ομάδες των ποδηλατών που βλέπουμε στους δρόμους εξορμούν διότι έτσι βρίσκουν διέξοδο στην καθημερινότητα».

Ο κ. Λαχανάς σημειώνει ότι το «σαράκι» ξεκινά από μικρή ηλικία, αφού το παιδί θεωρεί το ποδήλατο κομμάτι της εξέλιξής του, αλλά και οι γονείς συναινούν στη χρήση του καθώς αποτελεί μέσο για την άθληση και την ψυχαγωγία του παιδιού έξω από το σπίτι. Μάλιστα, όπως λέει, πλέον οι γονείς θέλουν ένα αξιόπιστο ποδήλατο και επιζητούν την ποιότητα για λόγους ασφαλείας.

Η πιο φιλική πρόταση προς το ποδήλατο που βρίσκεται στα συρτάρια του υπουργείου Υποδομών έρχεται από τον καθηγητή του ΕΜΠ κ. Θ. Βλαστό. Στις προτάσεις του για την αλλαγή του ΚΟΚ περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, η θέσπιση λωρίδας ποδηλάτου επί του οδοστρώματος, του πεζοδρομίου ή σε ενδιάμεση στάθμη, η εισαγωγή του συμβόλου και των λειτουργιών του ποδηλάτου στους φωτεινούς σηματοδότες, η ελεύθερη χρήση του οδοστρώματος αν δεν υπάρχει ειδική λωρίδα στις αστικές οδούς, καθώς και η εξαίρεση του ποδηλάτου από τον μονόδρομο αν υπάρχουν ειδική υποδομή και σχετική σήμανση. Επίσης εισηγείται πεζοί και ποδήλατα να έχουν προτεραιότητα στις διαβάσεις, καθώς και τη χρήση των λεωφορειολωρίδων από όλα τα δίκυκλα.

Οπως σημειώνει ο κ. Βλαστός μιλώντας προς «Το Βήμα», ο ΚΟΚ είναι γραμμένος σχεδόν κατ’ αποκλειστικότητα για το αυτοκίνητο και είναι φτωχός σε ό,τι αφορά το ποδήλατο. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό το ότι την περαμένη Παρασκευή στην παραλιακή παρασύρθηκε άλλος ένας ποδηλάτης από διερχόμενο ΙΧ. «Είναι σημαντικό να βγει αυτό το κράτος και να πει ότι υπάρχουν ποδηλάτες, να αποδεχθεί μια κατάσταση και να παραδεχθεί την ύπαρξή τους αναγνωρίζοντας την ίδια προτεραιότητα που υπάρχει για τις αστικές συγκοινωνίες» τονίζει. Ωστόσο παρατηρεί ότι η είσοδος των δικύκλων στους λεωφορειοδρόμους έγινε με υπουργική απόφαση, κάτι που σημαίνει ότι δεν χρειάζεται κατ’ ανάγκην αλλαγή του ΚΟΚ για να συμπεριληφθούν και τα ποδήλατα.

«Το 2004 κάναμε για λογαριασμό του υπουργείου Μεταφορών πλήρη μελέτη για το ποδήλατο σε 17 πόλεις προτείνοντας τα άρθρα που πρέπει να προστεθούν στον ΚΟΚ. Ωστόσο έκτοτε ποτέ δεν με φώναξαν σε καμία επιτροπή, παρ’ όλο που ορίσαμε τις απαιτούμενες προδιαγραφές λαμβάνοντας υπόψη την ελληνική πραγματικότητα» τονίζει ο κ. Βλαστός. Ο καθηγητής του ΕΜΠ σχολιάζει ότι είναι εντυπωσιακός ο τρόπος με τον οποίο μεγάλες πόλεις της Ευρώπης, όπως το Λονδίνο και το Παρίσι, κατάφεραν να γεμίσουν την πόλη ποδήλατα χωρίς να δαπανήσουν μεγάλα ποσά. «Εβαλαν κοινόχρηστα ποδήλατα με ηλεκτρονικό σύστημα και απλά τράβηξαν λευκές γραμμές στους δρόμους. Εκεί όμως υπάρχει αστυνόμευση, σε αντίθεση με την Ελλάδα» καταλήγει.