Περίπατος ανάμεσα σε ήχους και σιωπές

Τη γλώσσα, τον ήχο, τη μουσική, καθώς και τη σιωπή ως κοινή τους μήτρα θέτουν στο δημιουργικό τους κέντρο τα πενήντα πέντε έργα από τη συλλογή του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης που στελεχώνουν την νέα μεγάλη έκθεσή του. Ο λόγος για το «SonicTime, λόγος/ήχος/σιωπή» που από τις 3 Μαϊου έως τις 30 Σεπτεμβρίου βρίσκεται στους χώρους του. Τα εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν στις 18 Μαΐου, Ημέρα Εορτασμού των Μουσείων, μαζί με ένα πρόγραμμα παράλληλων εκδηλώσεων.

Μέρος ενός συλλεκτικού σχεδίου σε εξέλιξη του ΕΜΣΤ, η έκθεση συγκεντρώνει βίντεο-ηχητικές-multimedia εγκαταστάσεις, μονοκάναλα βίντεο, ηχητικά γλυπτά, σχέδια, διαδικτυακά έργα, cd ήχου, ηχητικά βιβλία και περφόρμανς των τεσσάρων τελευταίων δεκαετιών που συνιστούν διαφορετικές και ετερογενείς ακουστικές μορφές σύγχρονης τέχνης κατά την κυριολεκτική ή και μεταφορική τους εκδοχή, παλαιότερων και νεότερων δημιουργών προερχόμενων από ποικίλα καλλιτεχνικά περιβάλλοντα.

Στην έκθεση περιλαμβάνονται έργα εικοσιπέντε καλλιτεχνών, όπως οι: Βίτο Ακόντσι, Δημήτρης Αληθεινός, Μαρκ Αμέρικα, Αθανάσιος Αργιανάς, Άρτεμις Βασιλοπούλου, Νιλς Βίγκελαντ, Γιαγκ-Χε Χέβυ Ίντουστρις, Λώρενς Γουάινερ, Τρέβορ Γουίσαρτ, Θόδωρος, Γιάελ Καναρέκ, Τζον Κέιτζ, Τζον Μπαλντεσάρι, Έρικ Μπέλγκουμ, Μπρους Νάουμαν, Μπία Ντάβου, Στηβ Ρόντεν, Δανάη Στράτου, Κωστής Τριανταφύλλου, Ευανθία Τσαντίλα, Μάκης Φάρος, Στήβεν Φελντ, Μπιλ Φοντάνα, Γκάρυ Χιλλ και Χρύσα.

Από την συναισθησία της οπτικής μουσικής στην επικοινωνιακή κατάσταση της ηχητικής γλυπτικής και ποίησης, και από τους φωνοκεντρικούς πειραματισμούς της βιντεοτέχνης και της ηλεκτρονικής μουσικής στην υβριδική αφήγηση της ψηφιακής λογοτεχνίας και ηχητικής τέχνης, τα έργα της έκθεσης αναδεικνύουν την ακουστική υλικότητα της γλώσσας και της μουσικής έναντι της κυρίαρχης οπτικής εικόνας. Υπερβαίνουν διακριτά όρια, διεισδύουν σε τρόπους και κώδικες άλλων, μεταγράφονται και μεταμφιέζονται, αποδομούνται και επαναπροσδιορίζονται. Ζητούν τη συμμετοχή μας μέσα από τη γεφύρωση ακρόασης, ανάγνωσης, κατανόησης και κριτικής ερμηνείας, μεταφραστική εξίσου διαδικασία που διευρύνει τα δίκτυα διασυνδέσεων της αισθητικής εμπειρίας.

Σύμφωνα με την επιμελήτρια της έκθεσης και διευθύντρια του ΕΜΣΤ, ΄Αννα Καφέτση, η έκθεση σχεδιάστηκε «σαν ένας στοχαστικός και ποιητικός περίπατος ανάμεσα σε ήχους και σιωπές, τη μετάφραση και το αμετάφραστο της ανθρώπινης κατάστασης. Σαν λέξεις που αναδύονται από το βάθος των νερών, οι ήχοι καθρεφτίζονται στη λευκότητα και το φως».