Mια τακτική που μοιάζει με δίκοπο μαχαίρι έχει επιλέξει ο πρόεδρος του ΠαΣοΚ κ. Ευ. Βενιζέλος έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Με τη δήλωση που αποφάσισε να κάνει αιφνιδιαστικά την Τρίτη το απόγευμα, σε ήπους τόνους συγκριτικά με την οργισμένη αντίδραση του κ. Αντ. Σαμαρά, προσπάθησε να διατηρήσει ανοιχτές τις γέφυρες ενόψει της σημερινής συνάντησής του με τον κ. Αλ. Τσίπρα.
Η τακτική της συναίνεσης όμως δυσαρέστησε πολλά στελέχη του ΠαΣοΚ τα οποία δεν αντιλαμβάνονται για ποιον λόγο δεν αντιδρά η ηγεσία του κόμματος στους κατά την άποψή του εξωπραγματικούς ή και εξευτελιστικούς όρους (πχ. επιστολή μετανοίας για το μνημόνιο) που θέτει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ. Βενιζέλος, σύμφωνα με πληροφορίες, επεδίωξε να πετύχει δύο στόχους: Να μην ταυτιστεί με το κεντροδεξιό μέτωπο που προανήγγειλε ο κ. Σαμαράς ότι θα βρει μπροστά του ο ΣΥΡΙΖΑ και το αριστερό αντιευρωπαϊκό μέτωπο, που προσδοκά να συγκροτήσει, κατά τον πρόεδρο της ΝΔ. Επιπλέον, ήθελε να αφαιρέσει κάθε δικαιολογία ότι το ΠαΣοΚ σαμποτάρει τη συγκρότηση μιας αριστερής κυβέρνησης.
Στη συνάντηση που θα έχουν οι δύο πολιτικοί αρχηγοί, ο κ. Βενιζέλος, όπως είπε ο ίδιος, θα κρατήσει εποικοδομητική στάση και ενδεχομένως να προτείνει κάποια πρόσωπα – το πολύ δύο – από την Αριστερά τα οποία θα μπορούσαν να συζητηθούν ως ενδεχόμενοι πρωθυπουργοί. Στην περίπτωση όμως που συναντήσει αρνητική στάση από τον κ. Τσίπρα, θα μεταβάλει και εκείνος την τακτική του.
Το ΠαΣοΚ είναι ακόμα μουδιασμένο από το μέγεθος της ήττας, η οποία έχει θέσει διλήμματα επιβίωσης, και ακόμα δεν έχει βρει στρατηγική για να αντιμετωπίσει το ρεύμα που δημιουργείται στα αριστερά του. Αργά το μεσημέρι της Τετάρτης έχει συγκαλέσει σύσκεψη με κορυφαία στελέχη στην Ιπποκράτους ενώ την Πέμπτη συγκαλείται η ΚΟ του ΠαΣοΚ στις 12:00 και την Παρασκευή το Πολιτικό Συμβούλιο.
Παράλληλα, η ηγεσία και τα στελέχη του παρακολουθούν με έντονο ενδιαφέρον τόσο τις συζητήσεις που έχουν ξεκινήσει στην ΕΕ για μικρή χαλάρωση της δημοσιονομικής πειθαρχίας με ενίσχυση των μέτρων για την ανάπτυξη αλλά και στο εσωτερικό της χώρας τις προσπάθειες για την επανένωση του χώρου της κεντροδεξιάς.
Οι οσμώσεις στο πολιτικό σύστημα απειλούν να συνθλίψουν το κόμμα που πρωταγωνίστησε επί σχεδόν τέσσερις δεκαετίες στην πολιτική ζωή και τα στελέχη του πιέζουν για ανασύνταξη του χώρου της κεντροαριστεράς, μόνο που αυτή τη στιγμή λείπει η πυξίδα.
