Στους δρόμους της Ρώμης κατεβαίνουν ενωμένα τα συνδικάτα στις 2 Ιουνίου ανήμερα της επετείου της γέννησης της Ιταλικής Δημοκρατίας, σε μία κίνηση με εξίσου συμβολικό και ουσιαστικό χαρακτήρα: για πρώτη φορά τα συνδικάτα θέλουν να γιορτάσουν την επέτειο μιλώντας για την εργασία πάνω στην οποία οικοδομήθηκε η Ιταλική Δημοκρατία και η οποία σήμερα θυσιάζεται.
Την ίδια στιγμή, οι Ιταλοί «βομβαρδίζουν» με μηνύματα το δικτυακό τόπο της ιταλικής κυβέρνησης ζητώντας από τον τεχνοκράτη πρωθυπουργό Μάριο Μόντι να κόψει τους μισθούς των πολιτικών και όχι τις συντάξεις των πολιτών.
Η διαδήλωση των συνδικάτων Cgil, Cisl e Uil θα πραγματοποιηθεί το μεσημέρι του Σαββάτου, όπως ανακοίνωσαν την Τρίτη σε κοινή συνέντευξη Τύπου οι επικεφαλής τους Σουζάνα Καμούσο, Ραφαέλε Μπονάνι και Λουίτζι Αντζελέτι.
«Αποφασίσαμε να οργανώσουμε μία μεγάλη κινητοποίηση στη Ρώμη στις 2 Ιουνίου. Για να γιορτάσουμε μαζί τη γιορτή της Δημοκρατίας μιλώντας για την εργασία» δήλωσε ο επικεφαλής της ένωσης Uil Λουίτζι Αντζελέτι, όπως αναφέρει η ηλεκτρονική έκδοση της ιταλικής Republica.
«Στην επιλογή μας υπάρχει ένα κίνητρο συμβολικό και ένα ουσιαστικό: το συμβολικό είναι ότι στις 2 Ιουνίου είναι η γιορτή της Δημοκρατίας που ιδρύθηκε πάνω στην εργασία, κάτι που συχνά ξεχνιέται. Το ουσιώδες είναι ότι σε περίοδο κρίσης η διάσταση της εργασίας είναι αυτή που θυσιάζεται περισσότερο από πολλές πλευρές» επισήμανε.
Και κατέληξε ότι για πρώτη φορά τα συνδικάτα «θέλουν να γιορτάσουν τη γιορτή της Δημοκρατίας μιλώντας για εργασία».
Βροχή μηνυμάτων στην κυβέρνηση
Την περικοπή των μισθών των πολιτικών και τη μετακίνησή τους με δημόσια μέσα μεταφοράς ζητούν οι Ιταλοί που «βομβαρδίζουν» καθημερινά με μηνύματα το δικτυακό τόπο της ιταλικής κυβέρνησης κατόπιν προτροπής του Μάριο Μόντι να καταθέσουν τις προτάσεις τους για το πώς μπορεί να περικόψει η Ιταλία τις κρατικές δαπάνες και να εξοικονομήσει 4,2 δισ. ευρώ έως το τέλος του 2012.
Περισσότερα από 95.000 ηλεκτρονικά μηνύματα -ένα κάθε δύο λεπτά κατά μέσο όρο- φθάνουν στο δικτυακό τόπο της κυβέρνησης.
Ο κοινός τόπος των παραπόνων είναι το κόστος της ιταλικής πολιτικής ζωής, περιλαμβανομένων των υψηλών αποδοχών των ίδιων των βουλευτών, οι γενναιόδωρες συντάξεις τους και μία σωρεία άλλων προνομίων που χαίρουν, όπως τα πανάκριβα «μπλε αυτοκίνητα» με τα οποία μετακινούνται.
