Δεν έχουμε το δικαίωμα να θυσιάσουμε μια γενιά Ευρωπαίων

ΤΟ ΒΗΜΑ – The Project Syndicate

Η νίκη του Φρανσουά Ολάντ είναι μια νέα ευκαιρία για την Ευρώπη. Θα πρέπει να σημάνει το τέλος μιας πολιτικής προσανατολισμένης αποκλειστικά προς τη λιτότητα, η οποία έχει παραλύσει τις οικονομίες μας και έχει διχάσει την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Η δέσμευση του νέου προέδρου της Γαλλίας για μια ευρωπαϊκή πολιτική ανάπτυξης έχει δώσει ελπίδα σε πολίτες, και δεν θα έπρεπε να τρομάζει κανέναν – σαφώς όχι τις χρηματοπιστωτικές αγορές.

Τα σχέδια του Ολάντ για μια αναπτυξιακή πρωτοβουλία βρίσκουν γόνιμο έδαφος, ιδίως στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο έχει επανειλημμένως απευθύνει εκκλήσεις για τέτοια μέτρα. Ενα νέο Μεγάλο Σχέδιο για την ανάπτυξη δεν θα έχει σχέση με την εκτύπωση χρήματος. Η δημοσιονομική πειθαρχία παραμένει αναγκαία, όπως και οι βαθιές δομικές μεταρρυθμίσεις.

Τι πρέπει, λοιπόν, να γίνει;

Πρώτον, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στις στοχευμένες επενδύσεις. Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων θα ήταν ένα καλό όχημα για την αύξηση των δαπανών σε μεγάλα προγράμματα υποδομών (π.χ. στον ενεργειακό τομέα). Πιο μακροπρόθεσμα, θα πρέπει να ξανασκεφθούμε την ιδέα των ευρω-ομολόγων.

Δεύτερον, οι νέοι πρέπει να είναι πρώτη προτεραιότητα. Η ευθύνη μας εδώ είναι διπλή: να βάλουμε πάλι σε τροχιά την ανάπτυξη, αλλά επίσης να ανταποκριθούμε αμέσως στην ανθρώπινη τραγωδία που έχει χτυπήσει την νεολαία μας.

Το ποσοστό της ανεργίας στην ευρωζώνη, στο 10,9%, βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο από την εισαγωγή του ευρώ, και νέοι άνθρωποι παντού, οι πρώτοι που υποφέρουν από τις επιπτώσεις της κρίσης, πληρώνουν ένα δυσανάλογα βαρύ τίμημα. Το ποσοστό της ανεργίας των νέων στην Ισπανία, για παράδειγμα, είναι άνω του 50%.

Δεν έχουμε το δικαίωμα να θυσιάσουμε μια γενιά, ή, μάλλον, να διακινδυνεύσουμε την δημιουργία μιας χαμένης γενιάς, που θα μπορούσε να καταστρέψει τον κοινωνικό ιστό και την σταθερότητα της Ευρώπης. Χρειαζόμαστε, αμέσως, ένα σχέδιο εκτάκτου ανάγκης: να βελτιώσουμε τις ευκαιρίες στην εκπαίδευση, και κυρίως, να δημιουργήσουμε κίνητρα, ώστε να προσλαμβάνουν νέους ανθρώπους οι εργοδότες.

Τρίτον, τα κράτη μέλη δεν πρέπει να περικόψουν τον προϋπολογισμό της ΕΕ αδιακρίτως, στις διαπραγματεύσεις για το μακροπρόθεσμο σχέδιο δαπανών της Ενωσης για το διάστημα 2014-2020. Αν είμαστε σοβαροί σχετικά με ένα Μεγάλο Σχέδιο για την ανάπτυξη, πρέπει να προσφέρουμε τους απαραίτητους πόρους. Ο προϋπολογισμός της ΕΕ είναι ένα επενδυτικό όχημα που ενισχύει την οικονομική ανάπτυξη και δημιουργεί θέσεις εργασίας.

Η έλλειψη αλληλεγγύης, φαντασίας, θάρρους, ενότητας, και οράματος τα τελευταία χρόνια στην ΕΕ έχουν κάνει την Ευρώπη σύμβολο διχασμού στα μάτια κάποιων, αν όχι πολλών. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να συνεχιστεί αυτό. Η εκλογή του Ολάντ μας προσφέρει μια πολύτιμη ευκαιρία για να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ΕΕ. Η άλλη επιλογή είναι να αφήσουμε την αυξανόμενη φτώχεια, τον φόβο, και την οργή να οδηγήσουν στην άνοδο της ξενοφοβίας και του ρατσισμού, και να θέσουν έτσι σε κίνδυνο τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ΕΕ.

Αλλά ας είμαστε αισιόδοξοι. Δεν είναι πολύ αργά. Η Ευρώπη έχει ακόμη τα περιθώρια για να βγει πιο δυνατή από την παρούσα οικονομική κρίση. Η ΕΕ αλλάζει κατεύθυνση, επιτέλους, και οι ηγέτες της Ευρώπης θα βρουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έναν δραστήριο εταίρο.