Η νίκη του Φρανσουά Ολάντ στις γαλλικές προεδρικές εκλογές αποτελεί αρνητική εξέλιξη για τη γερμανίδα καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ, η οποία υποστήριξε μέχρι τέλους τον Νικολά Σαρκοζί, σύμφωνα με τον γερμανικό Τύπο.
«Πρόκειται για σημείο καμπής, κυρίως για την Ανγκελα Μέρκελ: ο Φρανσουά Ολάντ, τον οποίο η καγκελάριος ήθελε οπωσδήποτε να αποφύγει, γίνεται πρόεδρος στη θέση του δικού της φαβορί», γράφει η «Financial Times Deutschland».
«Πόσο δυσάρεστο για τη Μέρκελ… Η πρόθεση του Φρανσουά Ολάντ να συμπληρώσει με
μέτρα για την ανάπτυξη την ευρωπαϊκή δημοσιονομική συνθήκη πλήττει την εξουσία
της καγκελαρίου στην Ευρώπη», γράφει η οικονομική εφημερίδα.
«Οι Γερμανοί μένουν μόνοι με το δημοσιονομικό τους σύμφωνο», γράφει η «Die Welt».
Εάν ο Φρανσουά Ολάντ συνταχθεί με «τον σκληρό πυρήνα των παραγωγών χρέους, το
γαλλο-γερμανικό δίδυμο θα διαρραγεί», προειδοποιεί η εφημερίδα.
Η λαϊκή «Bild» υπογραμμίζει με τον τρόπο της τη σημασία του δεσμού ανάμεσα στις
δύο χώρες, δημοσιεύοντας μία μεγάλη φωτογραφία του Φρανσουά Ολάντ και το
σχόλιο: «Καλημέρα καγκελάριε, αυτός είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος στην
πολιτική σας ζωή».
Η «Stuttgarter Zeitung» προειδοποιεί τον Φρανσουά Ολάντ για τη δέσμευσή του να
επαναδιαπραγματευθεί την ευρωπαϊκή δημοσιονομική συνθήκη. «Οσο απαραίτητη και
αν είναι η Γαλλία για την πρόοδο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δεν είναι αρκετά ισχυρή
για να επιβάλει τη βούλησή της στις ισχυρές χώρες της κοινότητας».
Η «Tagesspiegel» υπενθυμίζει ότι εκτός από τη Γαλλία, η Ελλάδα ψήφισε επίσης υπέρ
κομμάτων που είναι αντίθετα με την πολιτική της δημοσιονομικής ανάταξης που
πρεσβεύει για την Ευρώπη η Αγγελα Μέρκελ.
«Μία Ελλάδα που δεν θέλει να συμβάλει στην ίδια τη θεραπεία της και μία Γαλλία
η οποία με μία οικονομική πολιτική προσανατολισμένη προς την προσφορά
εγκαταλείπει συμβολικά τη Βόρεια για τη Νότια Ευρώπη, δηλαδή γυρνά την πλάτη
στη δημοσιονομική πειθαρχία. Αυτό σημαίνει ότι η Γερμανία έχει πλέον πολύ
λίγους συμμάχους», γράφει η εφημερίδα.
Η «Suddeutsche Zeitung» ελπίζει ότι ο Ολάντ θα φανεί λογικός και ότι το
γαλλο-γερμανικό δίδυμο, εις το εξής «Μερκλάντ», το οποίο θα εκπροσωπήσει τόσο
τη συντηρητική-φιλελεύθερη όσο και την σοσιαλδημοκρατική Ευρώπη θα είναι
περισσότερο σε θέση «να εξασφαλίσει την αποδοχή των απαιτήσεών του από τους λαούς».
