Υπάρχει ένα κόμμα το οποίο δεν διαθέτει, για λόγους… οικονομίας, ψηφοδέλτιο Επικρατείας, ούτε πρόεδρο, δεν βρίσκει υποψηφίους σε όλες τις περιφέρειες επειδή τα περισσότερα μέλη του είναι κάτω των 25 ετών, δεν βρίσκει χρήματα για προεκλογική εκστρατεία, δεν έχει έδρα παρά μόνο μια… «τρύπα» στο Μοναστηράκι, αποστρέφεται το υπάρχον πολιτικό σύστημα, δεν παίρνει θέση για το μνημόνιο. Κι όμως διαθέτει το μεγαλύτερο γραφείο στον κόσμο, το Ιnternet! Πρόκειται για το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας (ΠΕΙΡ), που μετέχει στις εκλογές της 6ης Μαΐου μόνο με 45 υποψηφίους σε 31 εκλογικές περιφέρειες, με προϋπολογισμό μόλις 15.000 ευρώ.

Εχουν κεντρικό σύνθημα «Ψήφισε Πειρατές – Ψήφισε εσένα» και στόχο, αν εισέλθουν στη Βουλή, να μας κάνουν, όπως λένε, όλους… πειρατές. Μην τους φανταστείτε με μαύρες σημαίες με νεκροκεφαλές και χιαστί σπαθιά, σύμβολα που θυμίζουν όσους δρούσαν προ αιώνων στις θάλασσες του κόσμου, αλλά μια ομάδα νέων ανθρώπων που επιδιώκουν να αποτελέσουν, όπως λένε, το νέο «λειτουργικό σύστημα» εξασφαλίζοντας σε κάθε πρόσωπο τη δυνατότητα να εκφράζεται ελεύθερα, να συμμετέχει ψηφιακά, να ζει με αξιοπρέπεια και να αποφασίζει για το κοινό μας μέλλον.

Είναι ένα ιδιόμορφο κόμμα για τα ελληνικά δεδομένα το Κόμμα των Πειρατών, αφού το κυριότερο στέλεχός του, ο κ. Ανέστης Σαμουρκασίδης, 42 ετών, από τη Θεσσαλονίκη, δεν θα είναι υποψήφιος, ούτε και ο 30χρονος κ. Ι. Παναγόπουλος, ο άνθρωπος που υπέγραψε την ιδρυτική διακήρυξη του κόμματος και κατέθεσε στον Αρειο Πάγο. Ο μικρότερος σε ηλικία υποψήφιος, στη Χαλκιδική, είναι ο κ. Δ. Παπαμιχαήλ (έχουν και οι Πειρατές τον Παπαμιχαήλ τους), κομπιουτεράς, και ο μεγαλύτερος, ο αρχιτέκτονας κ. Γ. Μισούλης, στην Α’ Αθηνών, 62 ετών. Λόγω ελλείψεως στελεχών ηλικίας πάνω από 25 ετών δεν θα έχουν υποψηφίους στις μονοεδρικές και σε ορισμένες άλλες περιφέρειες, ενώ δεν έχουν καταθέσει ψηφοδέλτιο Επικρατείας για να μην επιβαρύνουν όσους περιληφθούν σε αυτό με 200 ευρώ, ποσό το οποίο οι περισσότεροι δεν διαθέτουν.
Λένε ότι ονομάζονται Πειρατές επειδή μοιράζονται αρχεία: «Το μοίρασμα αρχείων όμως περιλαμβάνει την ταυτόχρονη αποστολή και λήψη από κάθε συνδεδεμένο πρόσωπο. Δεν υπάρχει κεντρικό σημείο ελέγχου. Αντίθετα, υπάρχει μια κατάσταση όπου ο πολιτισμός και η ροή των πληροφοριών κυλούν μεταξύ εκατομμυρίων διαφορετικών ανθρώπων. Κάτι εντελώς διαφορετικό, κάτι εντελώς καινούργιο στην ιστορία της ανθρώπινης επικοινωνίας».
Οι Πειρατές τάσσονται υπέρ της κομματικής καθαρότητας. Δεν δέχονται, δηλαδή, στελέχη που ήταν ενταγμένα σε άλλα αστικά κόμματα και πριν από λίγες ημέρες, όταν πληροφορήθηκαν από το «αδελφό» Κόμμα Πειρατών Γερμανίας ότι έχουν διεισδύσει σε αυτό και νεοναζιστές, έλεγξαν όλα τα μέλη τους και διαπίστωσαν ότι «ευτυχώς δεν είχαμε μέλη της Χρυσής Αυγής, αυτού του νεοναζιστικού κόμματος, στις τάξεις μας», όπως βεβαιώνουν.
Σχετικά πάντως με το αν ενθαρρύνουν το «κατέβασμα» από το Διαδίκτυο ταινιών, τραγουδιών, εκδόσεων κτλ., ο εκπρόσωπος του κόμματος κ. Σαμουρκασίδης ξεκαθαρίζει: «Δεν ενθαρρύνουμε κανέναν σε παρανομίες. Ενθαρρύνουμε τη χρήση ανοιχτού και ελεύθερου λογισμικού. Θέλουμε να αλλάξει η νομοθεσία και το κοπιράιτ να αφορά μόνο τις εμπορικές χρήσεις, όχι τις προσωπικές. Είναι αδιανόητος και αντισυνταγματικός κάθε έλεγχος της ιδιωτικής επικοινωνίας υπό την επίφαση του κοπιράιτ».

Οικολόγοι Πράσινοι
Δίνουν χρώμα στις προσδοκίες
Οι Οικολόγοι Πράσινοι είναι το παλαιότερο από τα λεγόμενα νέα κόμματα καθώς ιδρύθηκε τον Δεκέμβριο του 2002 και έχει ήδη σημαντική εκλογική εμπειρία μετέχοντας σε δύο βουλευτικές εκλογές, το 2007 και το 2009, με συνδυασμούς σε όλη τη χώρα, ενώ στις ευρωεκλογές του 2009 εξέλεξε έναν ευρωβουλευτή, τον κ. Μιχ. Τρεμόπουλο, το πιο αναγνωρίσιμο στέλεχος, ο οποίος αντικαταστάθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο από τον κ. Ν. Χρυσόγελο, το δεύτερο πιο προβεβλημένο στέλεχος.
Στις εκλογές της 6ης Μαΐου οι Οικολόγοι Πράσινοι θα κατεβούν με συνδυασμούς σε όλη τη χώρα, αλλά φαίνεται ότι έχουν χάσει μέρος της δυναμικής που εμφάνισαν στις προηγούμενες εκλογές, όταν για λίγες ψήφους έμειναν εκτός Βουλής. Η φιλοδοξία των ιδρυτών του κόμματος είναι να δώσουν «σχήμα και χρώμα στις προσδοκίες ενός ευρύτερου κόσμου».
Βασικές αρχές τους, όπως καθορίζονται από το Καταστατικό τους, είναι η αειφορία, η κοινωνική δικαιοσύνη, η μη βία, η άμεση και συμμετοχική δημοκρατία, ο σεβασμός στην ποικιλότητα, η αποκέντρωση και η επικουρικότητα, η προστασία και η αποκατάσταση των φυσικών οικοσυστημάτων, η ποιότητα ζωής, η ατομική και κοινωνική ευθύνη και η ισονομία. Οι ως τώρα δημοσκοπήσεις εμφανίζουν το κόμμα λίγο πάνω από το 3%, που είναι και το πλαφόν εισόδου στη Βουλή, αλλά αυτό το ποσοστό δεν τους εξασφαλίζει.
Οι Οικολόγοι Πράσινοι με συχνές παρεμβάσεις τους τα τελευταία χρόνια είχαν καυτηριάσει την πολιτική των δύο μεγάλων κομμάτων για το μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση.
Το αδύνατο σημείο τους φαίνεται να είναι η οικονομική διαχείριση. Σύμφωνα με τον οικονομικό απολογισμό της 31ης Δεκεμβρίου 2011, για το προηγούμενο έτος είχαν προϋπολογιστεί έσοδα 1.581.468 ευρώ και τελικά στα ταμεία του κόμματος εισέρρευσαν 617.527,77 ευρώ.

Δημιουργία, Ξανά!
Οραμα η παραγωγική Ελλάδα

Πρόκειται για νεότατο κόμμα – η ιδρυτική συνδιάσκεψή του έγινε στις 11 Μαρτίου – που αυτοαποκαλείται «το νέο κόμμα των δημιουργικών Ελλήνων». Παρών στη συνδιάσκεψη ήταν και ο ελληνικής καταγωγής γερμανός ευρωβουλευτής κ. Γ. Χατζημαρκάκης. Για την ώρα εμφανίζει έναν αρκετά χαμηλό, ισοσκελισμένο προϋπολογισμό, ύψους 50.067,36 ευρώ στις 20 Απριλίου.
Πρόεδρος είναι ο κ. Θ. Τζήμερος, γνωστός από την αρθρογραφία του στον Τύπο, και αντιπρόεδρος ο κ. Κ. Λουκόπουλος. Η «Δημιουργία, ξανά!» διαθέτει οκταμελές Πολιτικό Συμβούλιο, 34μελή Εθνική Επιτροπή και πενταμελή Ελεγκτική Επιτροπή. «Οραμά μας είναι να κάνουμε την Ελλάδα ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, αξιοπρεπές, αξιοκρατικό και παραγωγικό, που θα αποκτήσει ξανά τη θέση που του αξίζει στη διεθνή κοινότητα» λένε οι ιδρυτές του. Οι ίδιοι αυτοπροσδιορίζονται ως «άνθρωποι της οικονομίας, της επιστήμης και της διανόησης» και είναι πανεπιστημιακοί, επιχειρηματίες που δεν στηρίχθηκαν σε κρατικά δεκανίκια, στελέχη εταιρειών, ελεύθεροι επαγγελματίες, αγρότες, επιστήμονες, άξιοι δημόσιοι υπάλληλοι που διαχωρίζουν τη θέση τους από τους αργόμισθους πρώην αφισοκολλητές.
Στο κόμμα αυτό δεν μπορεί να είναι κανένας υποψήφιος βουλευτής αν δεν έχει εργαστεί για τουλάχιστον πέντε χρόνια σε οποιονδήποτε – μη πολιτικό – χώρο. Στις θέσεις του προτάσσει το θέμα της ναυτιλίας, ενώ εντύπωση κάνει η θέση του για τις σχέσεις κράτους – εκκλησιών και όχι κράτους – Εκκλησίας λόγω πολυπολιτισμικότητας στην οποία εισέρχεται η χώρα.
Προτείνει επίσης τη μείωση των βουλευτών σε 200, την καθιέρωση ασυμβιβάστου μεταξύ βουλευτικής και υπουργικής ιδιότητας, ανώτατο χρόνο εκλογής σε δημόσιο αξίωμα τις τρεις θητείες και κατάργηση κάθε παραγραφής για τους πολιτικούς, κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης κτλ.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ