Ενα επίτευγμα με τεράστιες κλινικές δυνατότητες παρουσίασαν στην σημερινή έκδοση της επιστημονικής επιθεώρησης Nature ερευνητές του Ινστιτούτου Gladstone στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνιας. Οι ερευνητές πέτυχαν να μετατρέψουν σε παλλόμενες μυϊκές ίνες κύτταρα πειραματοζώων τα οποία υπό κανονικές συνθήκες θα δημιουργούσαν ουλώδη ιστό.
Ο ουλώδης ιστός δημιουργείται μετά από ένα έμφραγμα. Ειδικότερα, όταν κάποιο από τα αγγεία που τροφοδοτούν την καρδιά με αίμα (και κατ΄ επέκταση οξυγόνο) φράξει, ένα μέρος του καρδιακού μυός στερείται οξυγόνου και τα μυϊκά κύτταρα πεθαίνουν. Προσπαθώντας να επανορθώσει τη βλάβη, ο οργανισμός μας δημιουργεί στη θέση αυτή ουλώδη ιστό.
Η έκταση του ουλώδους ιστού είναι αντιστρόφως ανάλογη με την αποτελεσματικότητα της καρδιάς. Ασθενείς που υποφέρουν από καρδιακή ανεπάρκεια εξαιτίας ενός εμφράγματος έχουν τεράστιες δυσκολίες να πραγματοποιήσουν απλές καθημερινές εργασίες.
Το πείραμα
Εργαζόμενοι με πειραματόζωα (ποντίκια) που είχαν υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου, οι ερευνητές του Ινστιτούτου Gladstone προχώρησαν στον εξής πειραματισμό: εισήγαγαν στα κύτταρα που θα σχημάτιζαν τον ουλώδη ιστό τρία γονίδια τα οποία είναι απαραίτητα για να δημιουργηθεί η καρδιά στο αναπτυσσόμενο έμβρυο.
Τα αποτελέσματα
Η παραπάνω παρέμβαση είχε ως αποτέλεσμα την μετατροπή των κυττάρων αυτών σε παλλόμενους καρδιακούς μυς μέσα σε διάστημα ενός μηνός. Μετά δε από τρεις μήνες, η καρδιά των πειραματοζώων ήταν ακόμη πιο αποτελεσματική στην μεταφορά αίματος στους ιστούς.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα παραπάνω αποτελέσματα δίνουν ελπίδες σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια η οποία προς το παρόν αντιμετωπίζεται με μεταμόσχευση (με τα γνωστά προβλήματα της έλλειψης μοσχευμάτων αλλά και της ιστοσυμβατότητας).
Μεγάλο πλεονέκτημα της μεθόδου θεωρείται το γεγονός ότι όλα γίνονται στην καρδιά του ασθενούς, δεν υπάρχει δηλαδή κανένα στάδιο όπου κύτταρα μεγαλώνουν στο εργαστήριο ή εκτίθενται σε παράγοντες που θα μπορούσαν να είναι βλαπτικοί.
Η ασφάλεια της μεθόδου για χρήση σε ανθρώπους βεβαίως μένει να αποδειχθεί. Επόμενο βήμα των ερευνητών είναι η εφαρμογή της σε μεγάλα πειραματόζωα όπως οι χοίροι, πριν περάσουν σε κλινικές δοκιμές σε ασθενείς.