Οι ναυτεργάτες της ακτοπλοΐας επιμένουν στις απεργιακές κινητοποιήσεις τους στο μέσον της Μεγάλης Εβδομάδας, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι τις μέρες του Πάσχα ανοίγει η τουριστική περίοδος στα νησιά του Αιγαίου.
Αν απεργήσουν, οι ταξιδιώτες θα είναι λιγότεροι, τα ξενοδοχεία θα μείνουν άδεια, η τουριστική περίοδος θα περιορισθεί, η ίδια η δουλειά τους εντέλει στα πλοία θα υπονομευθεί.
Αντίστοιχες είναι οι συνέπειες της απεργίας των ξεναγών της Ρόδου. Εξαιτίας της απεργίας τους τέσσερα μεγάλα κρουαζιερόπλοια έβγαλαν την Ρόδο από τη διαδρομή τους, χιλιάδες επισκέπτες δεν κατέβηκαν στο νησί, οι εταιρίες εγείρουν απαιτήσεις, ενεργοποιούν ρήτρες αποζημιώσεων και βεβαίως η φήμη και η αξιοπιστία των ελληνικών προορισμών καταρρακώνεται.
Και αυτό, σε χρόνο κατά τον οποίο πολλοί συμπολίτες μας προσβλέπουν σε ένα ισχυρό τουριστικό ρεύμα και αναμένουν δουλειές και εισοδήματα το φετινό καλοκαίρι.
Θα περίμενε κανείς ότι σε τούτες τις οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες οι συνδικαλιστικές ηγεσίες θα χρησιμοποιούσαν με φειδώ το όπλο της απεργίας.
Μόνο που κάτι τέτοιο προϋποθέτει αναγνώριση και κατανόηση των συνθηκών. Αλλά δυστυχώς τα συνδικάτα επιβεβαιώνουν κάθε τόσο ότι ζουν σε άλλο κόσμο, σε άλλους τόπους και σε άλλες εποχές.
