Το Βήμα, The Project Syndicate
Πρόσφατα κατέθεσα μία έγγραφη μαρτυρική κατάθεση για να υποστηρίξω μία αγωγή του ρεπόρτερ Κρις Χέτζις και άλλων, συμπεριλαμβανομένων των Ντάνιελ Έλσμπεργκ και Νόαμ Τσόμσκι, κατά του αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα και του υπουργού Άμυνας Λίον Πανέτα.
Η αγωγή αποσκοπεί στη διακοπή της εφαρμογής της φρικιαστικής Πράξης Εξουσιοδότησης Εθνικής Άμυνας (NDAA), την οποία ο Ομπάμα έκανε νόμο τον περασμένο Δεκέμβριο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας» της κυβέρνησης να μεταφερθεί στο εσωτερικό: τώρα οποιοσδήποτε Αμερικανός μπορεί να προφυλακιστεί επ’ αόριστον, χωρίς να του έχουν απαγγελθεί κατηγορίες ή να έχει δικαστεί.
Όπως πρόσφατα έγραψε ο Χέτζις σε μία ανατριχιαστική λεπτομερή ανάλυση των λόγων που κατέθεσε την αγωγή, υπάρχουν δύο κρίσιμες φράσεις στον NDAA («ουσιωδώς υποστήριξαν» και «συσχετιζόμενες δυνάμεις») που επιτρέπουν στην κυβέρνηση να επεκτείνει τον ορισμό της τρομοκρατίας προκειμένου να περιλαμβάνει οργανώσεις που δεν είχαν σχέση με τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, και μπορεί καν να μην υπήρχαν εκείνη την περίοδο.
Σύμφωνα με τον Χέτζις «ο νόμος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη σύλληψη ατόμων που δεν ανήκουν σε τρομοκρατικές οργανώσεις αλλά έχουν προσφέρει, με τα λόγια του νόμου, ουσιώδη υποστήριξη ακόμη και σε «συσχετιζόμενες δυνάμεις»». Όπως υπογραμμίζει ο Χέτζις, κανείς από αυτούς τους όρους δεν είναι σωστά προσδιορισμένος. Ούτε ο νόμος ορίζει τί σημαίνει πράξη τρομοκρατίας.
«Για αυτό τον λόγο, καθώς πολλαπλασιάζονται τα κρούσματα απείθειας κατά της Αρχής, ο νόμος NDAA είναι τόσο τρομακτικός». Έχει απόλυτο δίκαιο και η κατάθεσή του περιγράφει λεπτομερώς το πώς ο NDAA και άλλοι παρόμοιοι νόμοι χρησιμοποιούνται για να παρεμποδίσουν τις έρευνές του και να τον εκφοβίσουν προσωπικά.
Περιγράφει το πώς συνελήφθη από αμερικανούς αξιωματούχους ενώ έκανε ρεπορτάζ στο εξωτερικό και το πώς τον προειδοποίησαν ότι βρίσκεται υπό επιτήρηση. Επίσης κατανοεί, όπως λίγοι αμερικανοί δημοσιογράφοι, το πώς αυτός και άλλοι παρόμοιοι νόμοι χρησιμοποιούνται για να τρομοκρατήσουν και να εκφοβίσουν δημοσιογράφους σε άλλες χώρες.
Ο Χέτζις, πρώην ρεπόρτερ των New York Times, το έζησε αυτό στο Ελ Σαλβαδόρ. Αλλά σχεδόν πανομοιότυποι νόμοι χρησιμοποιήθηκαν για να παρακωλυθούν οι δημοσιογραφικές ανταποκρίσεις και η δημοσίευση ειδήσεων, για να παρενοχληθούν, εκφοβιστούν ακόμη και φυλακισθούν δημοσιογράφοι στη φασιστική Ιταλία, τη ναζιστική Γερμανία, την πρώην Σοβιετική Ένωση και στα στρατιωτικά καθεστώτα στη Χιλή, την Αργεντινή και στον Ισημερινό.
Η δική μου κατάθεση υποστηρίζει το επιχείρημα του Χέτζες γύρω από το πώς οι αμερικανοί δημοσιογράφοι προσαρμόζουν τη συμπεριφορά τους ως αντίδραση σε τέτοιου είδους νόμους – και σε τρομακτικά πρόσφατα παραδείγματα όπως εκείνο του Τζούλιαν Ασάνζ, του ιδρυτή της WikiLeaks. Παραθέτω παραδείγματα θεμάτων που εγώ η ίδια δεν κυνήγησα εξαιτίας του επίσημου εκφοβισμού που πηγάζει από αυτούς τους νόμους: δεν συναντήθηκα με αποφυλακισμένους κρατούμενους του Γκουαντάναμο στο Λονδίνο και δεν υποστήριξα ένα σημαντικό ντοκιμαντέρ για τους βομβαρδισμούς πολιτών στη Γάζα. Υπήρξε και η πολύ επώδυνη πρόσφατη απόφαση – που με έκανε σαν δημοσιογράφο να αισθανθώ ντροπή – να μην συναντηθώ με τον Τζούλιαν Ασάνζ όταν βρισκόταν σε κατ’ οίκον περιορισμό κοντά στο Κέιμπριτζ.
Με την αμερικανική νομοθεσία να δίνει τη δυνατότητα στους αμερικανούς προέδρους να εξαπολύουν πολέμους σε όλο τον κόσμο, να μετατρέπουν ολόκληρη την Αμερική σε πεδίο μάχης, να δολοφονούν αμερικανούς και μή πολίτες σε όλο τον κόσμο, να συλλαμβάνουν Αφγανούς, Ιρακινούς, Πακιστανούς επ’ αόριστον χωρίς απαγγελία κατηγοριών ή δίκη και να κατηγορούν αυστραλούς εκδότες για κατασκοπεία, ο υπόλοιπος κόσμος χρειάζεται την ατρόμητη και ακριβή αμερικανική δημοσιογραφία. Είναι το πρώτο βήμα για να λογοδοτήσουν οι αμερικανοί ηγέτες στον κόσμο. Δυστυχώς αυτό χρειάζεται σήμερα περισσότερο από ποτέ.
