«Faces» («Πρόσωπα») είναι ο τίτλος της ομαδικής έκθεσης που εγκαινιάζεται τη Δευτέρα 2 Απριλίου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, βασισμένη στην ομότιτλη ταινία-ορόσημο του Τζον Κασσαβέτη (1968) η οποία εστιάζει σε καλλιτέχνες που καταπιάνονται με τη δυσάρεστη και συχνά δραματική σχέση μεταξύ του εαυτού τους, της αυτο-αναπαράστασης και του άλλου.
Ως προέκταση της ταινίας, λοιπόν, η έκθεση διερευνά την αποξένωση του ατόμου το οποίο βρίσκεται παγιδευμένο ανάμεσα στον εαυτό του, στην αντίληψη που έχει γι’ αυτόν και στην κοινωνία, και σχολιάζει τα συναισθήματα της μοναξιάς και της πνευματικής αλλοτρίωσης που ανακύπτουν από αυτή τη συγκρουσιακή σχέση.
Η έκθεση, σε επιμέλεια του ιστορικού τέχνης Πάολο Κολόμπο και σε οργάνωση-συντονισμό της Μαριλένας Β. Καρρά, δίνει το βήμα σε ανεξάρτητους επιμελητές και συμπυκνώνει ένα σχόλιο στην καθημερινότητα, στις ανθρώπινες σχέσεις και κυρίως στη σχέση με τον εσώτερο εαυτό. Θα διαρκέσει από τις 3 Απριλίου ως τις 1 Ιουλίου.
Στη συγκεκριμένη ταινία ο Κασσαβέτης αναλύει την απομόνωση του ατόμου και το πώς αυτή η κατάσταση αντανακλάται και εκφράζεται στη νεύρωση του προσώπου. Η ένταση της ταινίας δημιουργείται από τα προσωπικά ιδιοσυγκρασιακά χαρακτηριστικά, τα οποία οδηγούν εξελικτικά καθέναν από τους ηθοποιούς του σε ένα αντιφατικό, σύνθετο και πολυεπίπεδο άτομο.
Σαν να πρόκειται για θεατρικό έργο, ακολουθώντας μια αλληλουχία μη γεγονότων, ξεσπασμάτων, καταστάσεων περισυλλογής και εκ νέου ξεσπασμάτων, σκηνοθετεί τις ανεξέλεγκτες ψυχολογικές διαρθρώσεις ηθοποιών σε ρόλους ενηλίκων που πληγώνονται και πληγώνουν.
Τα έργα της έκθεσης απηχούν την αίσθηση του εύθραυστου που διαπερνά τη συναισθηματική, ψυχολογική ή κοινωνική αφηγηματική του Κασσαβέτη. Η έκθεση στο σύνολό της αντανακλά την ατμόσφαιρα της ταινίας, το έντονο αίσθημα της αλλοτρίωσης, το οποίο στην ταινία καλύπτεται – και την ίδια στιγμή αποκαλύπτεται – μέσω ενός προσωπείου, που δεν είναι άλλο από το πρόσωπο.
Η έκθεση συγκεντρώνει έργα 20 καλλιτεχνών. Συγκεκριμένα συμμετέχουν οι:
– Τζον Κασσαβέτης (ΗΠΑ, 1929-1989), με την ταινία «Faces» (1968)
– Mόρτον Μπάρτλετ (ΗΠΑ, 1909-1992), με γλυπτά και φωτογραφίες
– Σάμιουελ Μπέκετ (Ιρλανδία, 1906-1989), με βίντεο από τη θεατρική παράσταση «Not I» (1977)
– Κλοντ Καϋν (Γαλλία, 1894-1954), με πέντε φωτογραφίες
– Πιερπάολο Καμπανίνι (Ιταλία, 1964), με ένα ζωγραφικό έργο
– Ζαν-Μαρτέν Σαρκό (Γαλλία, 1825-1893), με ένα βιβλίο
– Εντι Φέργκιουσον, με το video «Mommy» (1997)
– Διονύσης Καβαλλιεράτος (Ελλάδα, 1979), με τέσσερα γλυπτά
– Κάρολος Κουν (Ελλάδα, 1908-1987), με προβολή της θεατρικής παράστασης «Ορνιθες» (1959)
– Μαργκερίτα Μαντσέλι (Ιταλία, 1968), με δύο ζωγραφικά έργα
– Ηλίας Παπαηλιάκης (Ελλάδα, 1970), με τρία ζωγραφικά έργα
– Ούγκο Ροντινόνε (Ελβετία, 1963), με ένα γλυπτό
– Λουκάς Σαμαράς (Ελλάδα, 1936), με το βίντεο «Self» (1969)
– Tόμας Σούτε (Γερμανία, 1954), με τους «Αθλιους», δώδεκα γλυπτά από ορείχαλκο πάνω σε βάσεις από ατσάλι
– Σίντι Σέρμαν (ΗΠΑ, 1954)
– Λορέντσο Τενκίνι (Ιταλία, 1852-1906), με τέσσερις κέρινες μάσκες
– Μίροσλαβ Τίτσι (Τσεχική Δημοκρατία, 1926-2011), με δώδεκα φωτογραφίες
– Ράιαν Τρεκάρτιν (ΗΠΑ, 1981), με το Video Sibling Topics (section Α), 2009
– Ρόζμαρι Τρόκελ (Γερμανία, 1952)
– Λάιζα Γιούσκαβατζ (ΗΠΑ, 1962), με τρία ζωγραφικά έργα
Την έκθεση συνοδεύει δίγλωσσος κατάλογος. Στο πλαίσιο της έκθεσης διοργανώνεται εκπαιδευτικό πρόγραμμα για σχολικές ομάδες από τη Δ’ Δημοτικού ως τη Γ’ Γυμνασίου. Εκτός από την ξενάγηση οι μαθητές θα συμμετάσχουν σε εργαστήριο, έναυσμα για το οποίο αποτελεί η ίδια η έκθεση. Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα είναι προσαρμοσμένο στην ηλικία των μαθητών και στη δυναμική της κάθε ομάδας και έχει βιωματικό χαρακτήρα.
Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών,
εκθεσιακός χώρος «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης»
λεωφ. Συγγρού 107-109
Ωράριο λειτουργίας: Δευτ. – Κυρ.: 12.00 – 21.00
