Ήταν ο Μοχαμέντ Μεράχ, ο «μακελάρης της Τουλούζης» που σκότωσε επτά ανθρώπους σε εννιά μέρες πριν φονευθεί και ο ίδιος από τους αστυνομικούς, πράκτορας των γαλλικών μυστικών υπηρεσιών; Και μήπως η γαλλική ΕΥΠ έκανε επίτηδες τα στραβά μάτια, αν και γνώριζε πως ο Μεράχ προετοιμαζόταν για τα εγκλήματα που τελικά διέπραξε, ώστε να διευκολύνει την πολιτική εκμετάλλευση του μακελειού από τον Νικολά Σαρκοζί και να επιτρέψει στον τελευταίο να ανατρέψει τα εις βάρος του προγνωστικά στον δρόμο για τις κάλπες, όπως δείχνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις;
Ακούγεται σαν θεωρία συνωμοσίας, και δεν αποκλείεται να αποδειχθεί ακριβώς αυτό: όμως σε κάθε περίπτωση τα τελευταία 24ωρα πληθαίνουν στα γαλλικά – και τα ιταλικά – ΜΜΕ οι πληροφορίες πως ο Μεράχ δεν ήταν ο «μοναχικός ισλαμιστής τρομοκράτης» που προσπαθούν να «φιλοτεχνήσουν» οι αρχές. Οι «αποκαλύψεις» αυτές ξεκινάνε από ένα ισχυρό «γιατί», που δεν έχει απαντηθεί επαρκώς από την κυβέρνηση: πώς γίνεται οι μυστικές υπηρεσίες της χώρας να γνώριζαν τις ιδιαίτερες ταξιδιωτικές περιπέτειες του Μεράχ, ενός νεαρού τεχνικού που υποτίθεται πως ζούσε με τον κατώτερο μισθό, αλλά είχε «οργώσει» τα τελευταία χρόνια την Μέση Ανατολή;
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην Monde στις 23 Μαρτίου ο επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών της χώρας (DCRI) και στενός συνεργάτης του «Σαρκό», Μπερνάρ Σκαρσινί, υποστήριξε πώς ναι μεν ο Μεράχ ταξίδευε συστηματικά στην Εγγύς Ανατολή (Αίγυπτος, Τουρκία, Σύρια, Λίβανος, Ιορδανία, αλλά και Ισραήλ!) και την κεντρική Ασία (Αφγανιστάν, Τατζικιστάν), αλλά το έκανε «χωρίς να τον πιάσουν τα ραντάρ μας» – τονίζοντας πως εννοεί όχι μόνον την δική του υπηρεσία, αλλά και τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και του Ισραήλ- επειδή λέει χρησιμοποιούσε «εναλλακτικές διαδρομές»!
Ο Σκαρσινί αρνήθηκε βέβαια αργότερα κατηγορηματικά πως ο Μεράχ ήταν πληροφοριοδότης της DCRI ή οποιασδήποτε άλλης γαλλικής η ξένης υπηρεσίας, και επέμεινε πως έδρασε μόνος του. Στην συνέντευξη της Monde όμως παραδέχτηκε πως ο Μεράχ επισκέφτηκε «αυτοβούλως» τα γραφεία της DCRI μετά τα ταξίδια του στο Αφγανιστάν και το Πακιστάν, το φθινόπωρο του 2011, και «μας παραχώρησε εθελοντικά όλες τις πληροφορίες που του ζητήσαμε»!
Την Τρίτη ωστόσο, μια ιταλική εφημερίδα, η Il Foglio, και το γαλλικό περιοδικό «Les Inrockuptibles», αμφισβήτησαν την επίσημη εκδοχή των γαλλικών αρχών και υποστήριξαν πως ο Μεράχ όχι μόνο δεν χρησιμοποίησε «εναλλακτικές διαδρομές», αλλά ταξίδεψε το 2010 χωρίς κανένα πρόβλημα στο Ισραήλ, κατόπιν σχετικής υποδείξεως των μυστικών υπηρεσιών της Γαλλίας: το«σενάριο» από την Ιταλία θέλει τους Γάλλους να μεσολάβησαν, ώστε ο «πληροφοριοδότης» Μεράχ να περάσει από την Ιορδανία στο Ισραήλ, προκειμένου να πεισθεί η ισλαμιστική οργάνωση στην οποία ήθελε να διεισδύσει ότι ο Μεράχ ήταν «υπεράνω υποψίας» Γάλλος πολίτης, και άρα δυνάμει πολύ χρήσιμος στο κίνημά τους.
Να σημειωθεί ότι η υποψία πως ο Μεράχ υπήρξε πράκτορας ενισχύθηκε και από ένα σχόλιο του Υβ Μπονέ, πρώην κορυφαίου στελέχους των μυστικών υπηρεσιών που «καρατομήθηκε» από τον Σαρκοζί, προκειμένου να μεγιστοποιηθούν οι αρμοδιότητες του Σκαρσινί, στην «Depeche du Midi»: σύμφωνα με τον Μπονέ, «αυτό που προκαλεί την μεγαλύτερη έκπληξη είναι πως ο Μεράχ δεν ήταν απλά γνωστός στην DCRI επειδή ήταν ισλαμιστής, αλλά διέθετε και «επαφή» μέσα στην υπηρεσία εσωτερικών πληροφοριών. Αυτό είναι πολύ ασυνήθιστο. Πείτε το «επαφή», πείτε το «ελεγκτή», όπως θέλετε. Δεν ξέρω ως που έφταναν οι σχέσεις του, ή η συνεργασία του με την υπηρεσία, αλλά σίγουρα τίθενται πολλά ερωτηματικά», δήλωσε χαρακτηριστικά ο πρώην επικεφαλής της υπηρεσίας DST, που απορροφήθηκε από την DCRI κατ’εντολήν του Σαρκοζί.
Ένα από τα ερωτηματικά που δεν έθεσε ο Μπονέ, αλλά παρ΄όλ’ αυτά συζητιέται εκτενώς αυτές τις μέρες στη Γαλλία είναι η μεγάλη καθυστέρηση που σημειώθηκε στις έρευνες της αστυνομίας μεταξύ του πρώτου φονικού (11/3) και του εντοπισμού του Μεράχ στο σπίτι όπου τελικά τον σκότωσαν, στις 20 Μαρτίου.
Αίσθηση προκαλεί επίσης το «σίριαλ» του τελευταίου 48ωρου με το μονταρισμένο βίντεο που (φέρεται πως) μαγνητοσκόπησε και ταχυδρόμησε απέστειλε ο Μεράχ στο δίκτυο αλ-Τζαζίρα, την παραμονή του θανάτου του, και τελικά δεν προβλήθηκε ποτέ από το αραβικό κανάλι, κατόπιν σχετικού «τελεσιγράφου» της γαλλικής κυβέρνησης.
Πώς όμως απεστάλη το βίντεο, αφού στις 21 Μαρτίου – ημερομηνία που σφραγίστηκε από το γαλλικό ταχυδρομείο – ο Μεράχ ήταν πολιορκημένος στο σπίτι του; Ποιος το ταχυδρόμησε, και κυρίως ποιος μόνταρε το υλικό, αλλοιώνοντας τις φωνές που ακούγονται σε αυτό, ώστε να προκύπτει ότι ο αλγερινής καταγωγής νεαρός έδρασε μόνος του;
