Ο Χιλιανός Φαουστίνο Μπαριέντος δεν είναι απλώς ένας «φτωχός και μόνος καουμπόι», όπως ο Λούκι Λουκ των ομώνυμων κόμικ: είναι, κατά κυριολεξία, ο πιο μοναχικός καουμπόι του κόσμου, αφού έρχεται σε επαφή με άνθρωπο μια φορά κάθε… δυο χρόνια (!), όταν δηλαδή αποφασίζει να επισκεφτεί την παρακείμενη πόλη για να πουλήσει τα ζώα του.
Ο 81χρονος κτηνοτρόφος και αγρότης έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην απόλυτη απομόνωση: διαμένει σε μια από τις πλέον αραιοκατοικημένες περιοχές του κόσμου, την Παταγονία της Χιλής, αλλά επέλεξε και να ζει μακριά από την Βίγια Ο’ Χίγκινς, μια μικρή πόλη 500 κατοίκων, στην πλειοψηφία τους ηλικιωμένων γεωργών.
Οπως αναφέρει ρεπορτάζ που δημοσιεύθηκε στον ανεξάρτητο δημοσιογραφικό ιστότοπο VICE της Νέας Υόρκης, ο Μπαριέντος, γέννημα θρέμμα της περιοχής, μέχρι τα 35 του χρόνια ζούσε μόνιμα στην Αργεντινή, ένας Χιλιανός στην χώρα των «γκάουτσος», των καουμπόι που κατοικούν στις πάμπες, τις ανοιχτές εκτάσεις, εκτρέφοντας γελάδια.
Ωστόσο, το 1966 επέστρεψε στη Χιλή κι αποφάσισε να συνεχίσει τη ζωή του σε ένα καθεστώς απόλυτης απομόνωσης, αφού δεν είχε παντρευτεί, ούτε είχε κάποια σύντροφο.
Έχτισε την καλύβα του γύρω από την λίμνη Ο’ Χίγκινς και έκανε συντρόφους του τα απότομα βουνά, τα ζώα και την άγονη γη. Μέχρι το 2000, η περιοχή ήταν προσβάσιμη μόνο δια αέρος: συχνά πυκνά έβλεπε ένα αεροπλάνο που μετέφερε τουρίστες που επιθυμούσαν να γίνουν μάρτυρες του άγριου σκηνικού της Παταγονίας. Πλέον, η Χιλιανή κυβέρνηση έχει βάλει στην διάθεση των κατοίκων κι ένα φέρι μποτ που ενώνει την περιοχή με το λιμάνι του Πουέρτο Γιουνγκάι.
Κάθε δυο χρόνια έρχεται η στιγμή για τον ίδιο να κάνει το «μεγάλο ταξίδι στον πολιτισμό»: παίρνει τα γελάδια του και διανύει μια μεγάλη απόσταση μέχρι τη Βίγια Ο’ Χίγκινς, παρόλο που πλέον έχει στη διάθεση του και κάποιες από τις ανέσεις του σύγχρονου πολιτισμού, όπως ηλεκτρικό ρεύμα το οποίο παράγει από ηλιακούς συσσωρευτές.
Ωστόσο, συνεχίζει να ζει μακριά από το πλήθος ακόμη και της μικρής πόλης των 500 κατοίκων, έχοντας αφιερώσει τη ζωή του στη έννοια της απόλυτης μοναχικότητας. Ένας «φτωχός και μόνος καουμπόι», με σάρκα κι οστά, κι όχι χάρτινος όπως ο ήρωας των κόμικ.
