Μέσα σε έναν κόσμο γεμάτο επικοινωνιακούς ήχους και «τριξίματα» ζουν πολλά από τα θαλάσσια είδη. Νέα επιστημονική μελέτη αποκαλύπτει πόσο «καλοκουρδισμένο» είναι το σύστημα «ηχοεντοπισμού» που χρησιμοποιούν, ώστε να μπορούν να λαμβάνουν πληροφορίες γύρω από την ακριβή θέση των θηραμάτων τους.
Οι ειδικοί του Πανεπιστημίου της Χαβάης, διαπίστωσαν ότι η ψευδόρκα – μέλος της οικογένειας των δελφινιών – έχει την ικανότητα να εστιάζει τα ηχητικά κύματα που παράγει ανά δέσμες στον στόχο της.
Όπως εξηγούν μέσα από δημοσίευσή τους στο επιστημονικό έντυπο «Journal of Experimental Biology», πρωταγωνίστρια της μελέτης τους ήταν μια εκπαιδευμένη ψευδόρκα με το όνομα Κίνα η οποία βρίσκεται στις θαλάσσιες εγκαταστάσεις του ινστιτούτου έρευνας του πανεπιστημίου από το 1987. «Πρόκειται για μια ονειρεμένη “συνεργάτιδα”» αναφέρει η ερευνήτρια Λάουρα Κλέπερ.
Ηχητικό «GPS»
Οι επιστήμονες είχαν υποψιαστεί ότι η ακρίβεια των ηχητικών σημάτων του συγκεκριμένου είδους θαλάσσιου θηλαστικού ενδεχομένως να οφειλόταν στην ικανότητά του να εστιάζει τις «ακτίνες» ηχοεντοπισμού του σε συγκεκριμένους στόχους, με τη βοήθεια ενός «καρούμπαλου» από λίπος που φέρει στο κεφάλι του και το οποίο ονομάζεται «πεπόνι».
Προκειμένου να καταφέρουν να ρίξουν φως στο μυστήριο αυτό, οι ειδικοί εκπαίδευσαν την Κίνα, ώστε κάθε φορά που θα αναγνώριζε έναν κύλινδρο συγκεκριμένων διαστάσεων, να βγαίνει στην επιφάνεια και να αγγίζει με το ρύγχος της μια μπάλα. Κάθε φορά που η διαδικασία ολοκληρωνόταν με επιτυχία, κατά τη διάρκεια του πειράματος, η Κίνα λάμβανε μια λιχουδιά ως επιβράβευση.
Οι ερευνητές στη συνέχεια προσέθεσαν στην πισίνα της Κίνα άλλους δύο κυλίνδρους. Είχε δηλαδή τον έναν που ήδη γνώριζε, έναν δεύτερο του οποίου τα τοιχώματα ήταν κατά 1 εκ. παχύτερα και έναν τρίτο με παχύτερα τοιχώματα κατά 2 εκ. Κατά τα άλλα και οι τρεις κύλινδροι είχαν το ίδιο μέγεθος.
«Ψαρεύοντας» ηχητικά μηνύματα
Κατά τη διάρκεια των δοκιμών, οι ειδικοί χρησιμοποίησαν μια σειρά υποβρύχιων μικροφώνων για να μετρήσουν τις δέσμες των ηχητικών κυμάτων που παρήγαγε η Κίνα κάθε φορά.
«Καταγράφοντας αυτές τις δέσμες από διαφορετικές γωνίες, ήμασταν σε θέση να οπτικοποιήσουμε το σχήμα και το μέγεθός τους» εξηγούν οι επιστήμονες.
Οι εικόνες αυτές αποκάλυψαν ότι η Κίνα «έπαιζε» με το μέγεθος των δεσμών των ηχητικών κυμάτων που παρήγαγε ανάλογα με το πόσο δυσκολευόταν να εντοπίσει τον κύλινδρό της.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι όταν η Κίνα παρήγαγε μια μεγάλη δέσμη, το «καρούμπαλο» στο κεφάλι της αναλάμβανε τον ρόλο «ηχητικού φακού» εστιάζοντας τα ηχητικά κύματα και κατευθύνοντάς τα στο αντικείμενο του ενδιαφέροντός της.
«Ετσι λαμβάνει ως αντανάκλαση περισσότερη ακουστική ενέργεια από το αντικείμενο που κυνηγά» επισημαίνει η Κλέπερ.
