Μια ρομποτική τσούχτρα η οποία μιμείται την ανάλαφρη κίνηση της πραγματικής στο νερό, έφτιαξαν αμερικανοί επιστήμονες από το Πολυτεχνείο της Βιρτζίνια.
Το Robojelly, όπως ονομάζεται, βρίσκεται ακόμα στα αρχικά στάδια ανάπτυξής του, ωστόσο οι ειδικοί εμφανίζονται ιδιαίτερα αισιόδοξοι. Πιστεύουν μάλιστα ότι ένα τέτοιο σύστημα θα μπορούσε να βοηθήσει μελλοντικά σε υποβρύχιες διασώσεις.
Η ανάλαφρη κίνηση της τσούχτρας
Η ρομπο-τσούχτρα κινείται με τη βοήθεια τεχνητών «μυών» οι οποίοι πραγματοποιούν κυκλικές κινήσεις κάτω από το «σώμα» της σε σχήμα ομπρέλας. Όταν οι μύες συστέλλονται, η ομπρελίτσα κλείνει εξωθώντας νερό το οποίο χαρίζει στο υποβρύχιο ρομπότ την απαιτούμενη πίεση για να κινηθεί προς τα εμπρός. Όταν πάλι οι τεχνητοί μύες χαλαρώσουν, το σχήμα της ρομπο-τσούχτρας επανέρχεται στη φυσιολογική του κατάσταση.
Η ικανότητα αυτή, βασίζεται στη μνήμη των έξυπνων υλικών από τα οποία είναι κατασκευασμένο το ρομπότ, που συγκρατεί το φυσιολογικό σχήμα της τσούχτρας.
Η ενέργεια του ρομπότ αντλείται από την παραγωγή θερμότητας που οφείλεται στις χημικές αντιδράσεις ανάμεσα στο οξυγόνο και στο υδρογόνο του νερού και τη σκόνη πλατίνας που «ντύνει» την επιφάνειά του. Η θερμότητα αυτή μεταφέρεται στους τεχνητούς μυς επιδρώντας στο σχήμα τους. Κάτι τέτοιο σημαίνει ότι το Robojelly για την κίνησή του δεν απαιτεί εξωτερική πηγή ενέργειας ή μπαταρίες. Αντίθετα, είναι απόλυτα ικανό να παράγει την ενέργειά του από το ίδιο του το περιβάλλον.
Αυτόνομα υποβρύχια οχήματα εν όψει
Όπως εξηγεί ο επικεφαλής της μελέτης δρ Γιόνας Ταντέσε στη σχετική δημοσίευση στο επιστημονικό έντυπο «Smart Materials and Structures», η απλή, φυσική κίνηση της τσούχτρας θα μπορούσε να οδηγήσει στην δημιουργία ενός υποβρύχιου οχήματος. Επιπλέον, το γεγονός ότι το ρομπότ κινείται με τη βοήθεια υδρογόνου, θεωρητικά σημαίνει ότι ένα τέτοιο όχημα δεν θα μείνει ποτέ χωρίς πολύτιμη ενέργεια.
«Όπως γνωρίζουμε πρόκειται για την πρώτη επιτυχή ενεργειακή τροφοδότηση ενός υποβρύχιου ρομπότ, χρησιμοποιώντας εξωτερικό υδρογόνο ως πηγή ενέργειας» επισημαίνει ο δρ Ταντέσε.
