Οι ευεργετικές συνέπειες του PSI

Τις κύριες θετικές συνέπειες του PSI για την ελληνική οικονομία συμπυκνώνουν σε έκθεσή τους ο διευθυντής του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) καθηγητής κ. Ι. Στουρνάρας και ο οικονομολόγος και ερευνητικός συνεργάτης του Ιδρύματος κ. Ν. Βεντούρης. Υπό τον τίτλο «Η ελληνική οικονομία υπό μεταρρύθμιση», η μελέτη την οποία εξασφάλισε «Το Βήμα» περιλαμβάνει σειρά σεναρίων για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Το «βασικό σενάριο» προβλέπει την αποκλιμάκωσή του στο 123% του ΑΕΠ το 2020. Στηρίζεται στην υπόθεση επίτευξης πρωτογενών πλεονασμάτων 4,1% του ΑΕΠ κατά μέσον όρο και σε μέση ονομαστική αύξηση του ΑΕΠ κατά 3,4% από το 2014 ως το 2020 με την παράλληλη είσπραξη εσόδων 47 δισ. ευρώ από τις αποκρατικοποιήσεις. Χωρίς το PSI οι αναλυτές του ΙΟΒΕ εκτιμούν ότι το χρέος θα σκαρφάλωνε στο 210% το 2020…

«Οι κατάλληλες προϋποθέσεις για να καταστεί το χρέος βιώσιμο είναι η δημιουργία ικανών πρωτογενών πλεονασμάτων, η επίτευξη ονομαστικών ρυθμών μεγέθυνσης υψηλότερων από το επιτόκιο εξυπηρέτησης του χρέους και η υλοποίηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας» εξηγεί μιλώντας στο «Βήμα» ο κ. Βεντούρης.

Η έκθεση του ΙΟΒΕ παρουσιάζει μεταξύ άλλων τις παρακάτω θετικές συνέπειες από την εφαρμογή του PSI:

n Η συμφωνία ανταλλαγής των ομολόγων (PSI) μειώνει το επίπεδο του χρέους κατά 107 δισ. ευρώ.

n Η διάρθρωση του δημόσιου χρέους θα αλλάξει ως το 2015, με το 70% να ανήκει πλέον σε διεθνείς οργανισμούς (έναντι 50% τον Φεβρουάριο του 2012) και το 30% να διακρατείται από ιδιώτες επενδυτές (έναντι 50% τον Φεβρουάριο του 2012). Δίνεται η ευκαιρία για καλύτερη διαχείριση του χρέους στο μέλλον, αποτελώντας ουσιαστικά το πρώτο αποφασιστικό βήμα προς μια πολιτική κοινής διαχείρισης κρατικών χρεών στην ευρωζώνη (π.χ., έκδοση ευρωομολόγου, κοινό υπουργείο Οικονομικών για τις χώρες-μέλη).

n Το μεσοσταθμικό κόστος δανεισμού μειώνεται σημαντικά στο 3,65% για ορίζοντα 30ετίας, πολύ χαμηλότερα από τα τρέχοντα επιτόκια της αγοράς. Επιπλέον επεκτείνεται η μέση διάρκεια αποπληρωμής του χρέους (από 7,5 χρόνια κατά μέσον όρο σε 15-30 χρόνια κατά μέσον όρο) συμβάλλοντας έτσι στην ευρύτερη αναδιάρθρωση και ανακατανομή της ωρίμανσης (reprofiling) του δημόσιου χρέους. Μειώνονται οι ετήσιες δημόσιες δαπάνες για τόκους κατά 3,2 δισ. ευρώ (ή 1,2% του ΑΕΠ).

n Επιτυγχάνεται μεγάλη μείωση των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας. Εκτιμάται ότι οι χρηματοδοτικές ανάγκες για την περίοδο 2012-2020 μειώνονται κατά 150 δισ. ευρώ. Η μείωση αυτή θεωρείται μία ακόμη σημαντική ανακούφιση, ιδιαίτερα αν λάβει κανείς υπόψη του ότι μόνο το 2009 το ποσό που έπρεπε να δανειστεί η ελληνική κυβέρνηση από τις αγορές για να αναχρηματοδοτήσει το δημόσιο χρέος ανήλθε περίπου στα 58 δισ. ευρώ.

n Πέρα από τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, ο επίσημος τομέας (Official Sector Involvement, OSI) συμμετέχει στην αναδιάρθρωση του ελληνικού δημόσιου χρέους, με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και τις εθνικές κεντρικές τράπεζες να παραιτούνται από τα κέρδη τους που συνεπαγόταν η κατοχή ελληνικών ομολόγων. Τα μέλη της ευρωζώνης αποφάσισαν πρόσθετη αναδρομική μείωση των επιτοκίων.

n Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (European Financial Stability Fund, EFSF) θα παρεμβαίνει στη δευτερογενή αγορά ομολόγων δημιουργώντας αντικίνητρα για κερδοσκοπία σε κρατικά ομόλογα, συμβάλλοντας στη σταθεροποίηση του κλίματος στις χρηματαγορές, στη μείωση των spreads και ουσιαστικά διευκολύνοντας τη σταδιακή επάνοδο της Ελλάδας στις αγορές.