Πάνε δύο χρόνια. Στο φυλλάδιο εγγλέζικου αρωματοπωλείου είδα κάτι. Ο οίκος Cognac Frappin – τον οποίο έχω βεβαίως επισκεφθεί δις – λανσάρισε αρωματικά κεριά και αρώματα.
Οσφράνθηκα ότι κάτι τρέχει. Ένα νέο trend; Μάλιστα. Λογικό. Τον επόμενο χρόνο ακολούθησαν κανονικά αρώματα. Λογικό. Ορισμένα ευγενικά ποτά περιέχουν τα ίδια συστατικά της αρωματοποιίας.
Όχι το ουίσκι, όχι η βότκα, αλλά το τζιν ναι. Το ρούμι επίσης. Μόνον που πέφτει μακριά. Στο μεταξύ, η εταιρεία «Μπόικος» μου στέλνει 3 υπέρκομψες νέες φιάλες. Ανοίγω το πώμα και… έκσταση.
Σε λίγες ημέρες να ‘μαστε στο Μάντσεστερ, στην εταιρεία Greuell. Μετά από μιαν ωραία νύχτα στο ξενοδοχείο, πρωί πρωί σπεύδω να ανταμώσω τη sexy master blender. Σπάνιο να επιλεγεί γυναίκα για μια τέτοια θέση. Κι εν τούτοις τα θηλυκά, ορμονών ένεκεν, έχουμε καλύτερη μύτη.
Βλέπουμε φυσικά όλη τη διαδικασία παραγωγής και μετά καρφί στο γραφείο της που ακριβώς μου θύμισε εργαστήριο μυροφτιάχτη. Σκέφτηκα πως συγγενεύουμε με τις κολόνιες αφού μεταχειριζόμαστε ανάλογες ουσίες.
Ετσι δημιούργησα τη νέα μας σειρά. Το βασικό τζιν, το Bloom περιέχει ροζ γκρέιπ φρουτ και ίσως θυμίζει και πορτοκάλι. Ούτως ή άλλως το κάθε τζιν βασίζεται στον ιουνίσερο (juniper) ένα ξεχωριστό μπαχαρικό κι ακόμη αγιόκλημα, pomelo κινέζικο, ένα εξωτικό εσπεριδοειδές, γαλλικό χαμομήλι και τελικώς φτιάχνει ένα αποτέλεσμα πιο μελένιο.
Προσφέρεται ιδεωδώς για τζιν-τόνικ. Η ρίζα ίριδος συνεισφέρει στο τελικό αποτέλεσμα τη νότα από βιολέτα της Πάρμας. Μυρίζω τώρα το Bloom και τόσο ευχάριστο να θυμίζει τις δικές μας κολόνιες. Ένα περίεργο ανακάτεμα το ράφι με τα ποτά, κονιάκ, ρούμι, τζιν και το άλλο του μπάνιου ή της τουαλέτας μας κατάφορτο με τα μαγικά μας ψαλίδια. Νόστιμο trend, όχι;
