Εκθετη ενώπιον των γερμανών φορολογούμενών της αφήνει την Ανγκελα Μέρκελ η Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών (BIS). Ερευνα του Bloomberg που βασίζεται στα στοιχεία της BIS αποκαλύπτει ότι η καθυστέρηση για ένα και πλέον έτος της αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους ωφέλησε τις τράπεζες αλλά όχι τους ευρωπαίους φορολογούμενους, συμπεριλαμβανομένων βεβαίως των Γερμανών, τα συμφέροντα των οποίων με τόση ζέση υποστηρίζει η γερμανίδα καγκελάριος.
Το Bloomberg διαπιστώνει επιπλέον ότι η όλη διαδικασία δεν βοήθησε την Ελλάδα να περιορίσει ουσιαστικά το χρέος της για να καταστεί βιώσιμο, ενώ προειδοποιεί ότι στο δρόμο της Ελλάδας (αλλά με ανάλογες κωλυσιεργίες για τον ίδιο προφανώς λόγο, δηλαδή την προστασία των τραπεζών) οδεύουν η Πορτογαλία και η Ιρλανδία.
Οταν η Ελλάδα σώθηκε για πρώτη φορά από την ΕΕ και το ΔΝΤ τον Μάιο του 2010, οι τράπεζες είχαν στην κατοχή τους ελληνικά ομόλογα αξίας 68 δισ. δολαρίων, σύμφωνα με τα στοιχεία της BIS. Αν η Ελλάδα αναδιάρθρωνε τότε το χρέος της με ανταλλαγή των ομολόγων στο 25% της αξίας τους, οι τράπεζες θα έχαναν 51 δισ. δολάρια, αναφέρει ο Γιαλμάν Οναράν του Bloomberg.
Το 15μηνο που μεσολάβησε, όμως, έως ότου αποφασιστεί τελικώς η ελεγχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας, οι τράπεζες είχαν την ευκαιρία, χάρη σε διάφορες πολιτικές που ανέλαβε η ΕΕ, να ξεφορτωθούν περισσότερα από τα μισά ελληνικά ομόλογα που διέθεταν. Οπερ και έπραξαν, περιορίζοντας την αξία του ελληνικού χρέους που κατείχαν στα περίπου 31 δισ. δολάρια.
Εκμεταλλευόμενοι τον χρόνο που είχαν στη διάθεσή τους και τα κίνητρα της ΕΕ, οι τράπεζες κατάφεραν να περιορίσουν τις απώλειές τους κατά περίπου 45%, υπολογίζει η BIS λαμβάνοντας υπόψη τις ανταλλαγές ελληνικών ομολόγων που έγιναν την προηγούμενη εβδομάδα. «Εν τω μεταξύ, το χρέος της Ελλάδας παραμένει σχεδόν αμετάβλητο και ο κίνδυνος μιας μελλοντικής χρεοκοπίας είναι τώρα εκείνο που φοβούνται περισσότερο οι Ελληνες», προσθέτει το αμερικανικό πρακτορείο.
Ο αναλυτής του Bloomberg θεωρεί ότι το ίδιο σκηνικό στήνεται τώρα για την Πορτογαλία και την Ιρλανδία. «Πρόκειται για μια δραματική συμφωνία για τον ευρωπαίο φορολογούμενο. Οσο περισσότερο περιμένουμε για να γίνουν αυτές οι αναδιαρθρώσεις χρεών, τόσο περισσότερο επιβαρύνεται το δημόσιο. Βρισκόμαστε σε μια διαδικασία μεταφοράς κινδύνου από τις τράπεζες προς τους φορολογούμενους», δήλωσε στο πρακτορείο ο Ραούλ Ράπαρελ, επικεφαλής οικονομολόγος της λονδρέζικης εταιρείας ερευνών Open Europe.
