Αυταπατώνται ο κ. Μ. Χρυσοχοϊδης και ο κ. Χρ. Παπουτσής αν νομίζουν ότι θα υπάρξει ένας κερδισμένος στον διαγωνισμό εντυπώσεων. Απλά γελοιοποιούν τις κυβερνήσεις τους και θέτουν σε αμφισβήτηση όλο το σύστημα της αστυνόμευσης: δεν είναι δουλειά του υπουργού να κατεβαίνει στο γκαράζ και να μετρά τα δίκυκλα. Αυτό είναι υπηρεσιακή αρμοδιότητα. Ο υπουργός δίνει την πολιτική κατεύθυνση, η οποία θα μπορούσε να είναι «δεν βαράτε τους περαστικούς», «δεν ψεκάζετε διαδηλωτές», «αυξάνετε την παρουσία στις γειτονιές». Ο αξιωματικός της αστυνομίας είναι εκείνος που θα εκτελέσει το σχέδιο με αποτελεσματικό τρόπο. Είναι δηλαδή εκείνος που μπορεί να αξιοποιήσει την ομάδας ΔΙΑΣ ώστε να είναι πανταχού παρούσα, πηγαίνοντας πάνω κάτω στην πόλη ή να την καθηλώσει με ένα πρόγραμμα φύλαξης των θάμνων στα πάρκα.
Έχει πάντως ενδιαφέρον να ανακαλέσουμε τις υποσχέσεις των δυο πολιτικών για τη μείωση της εγκληματικότητας, κυρίως στο κέντρο της Αθήνας. Γνωρίζουν ακριβώς τι γίνεται και έχουν προβεί σε πολλές, πάρα πολλές ανακοινώσεις, οι οποίες απλά δεν υλοποιήθηκαν. Η αναποτελεσματικότητά τους είναι ορατή: παράνομο εμπόριο στα πεζοδρόμια, ανήλικες πόρνες, πρεζάκια παντού, συμμορίες στα φανάρια. Δεν χτύπησαν τα κυκλώματα που ευθύνονται για την ανομία αλλά επιτυχώς απώθησαν συνταξιούχους σε διαδηλώσεις και θυμωμένους από τις πλατείες. Δεν κατάφεραν να ελέγξουν τα 1.300 άτομα που τους είναι γνωστά ως πυρπολητές των Αθηνών όμως εξασφάλισαν όλες τις βάρδιες σοφέρ υψηλών προσώπων. Έχουν στείλει πολλές επιστολές, έχουν εκδώσει ανακοινώσεις, έχουν παραχωρήσει συνεντεύξεις αλλά η εγκληματικότητα αυξάνεται χρόνο με το χρόνο. Κατάφεραν να κόψουν την κεφαλή της τρομοκρατίας, μένουν όμως άναυδοι μπροστά στη τη Λερναία Ύδρα των εξτρεμιστικών οργανώσεων.
Με καταγεγραμμένη την αποτυχία στην Προστασία του Πολίτη είναι να απορεί κανείς με την ένταση του υπουργικού καυγά. Προφανώς η δημόσια εικόνα τούς ενδιαφέρει περισσότερο από τη δημόσια τάξη.