Ο Φίλιπ Ρέσλερ λοιπόν. Αυτός που κατηγορείται ότι είναι ανθέλληνας και επομένως μισητός. Για τον οποίο λέγεται ότι όλες αυτές οι κατηγορίες που εξαπολύει εναντίον του ελληνικού συστήματος πηγάζουν από ιδιοτέλεια. Να ανακάμψει δημοσκοπικά μιας και τα νούμερα τον έχουν γκρεμίσει, μαζί με το κόμμα του στα τάρταρα τα γερμανικά. Ο Ρέσλερ λοιπόν. Για αρκετούς συναδέλφους μου και για εκατομμύρια πολιτών, είναι περίπου «γουρούνι γερμανικό». Εντάξει; Ξεχαρμανιάσαμε; Πράξαμε το καθήκον μας απέναντι στα εθνικά μας σπορ; Του λαϊκισμού και του παλιμπαιδισμού; Πως δηλαδή για όλα φταίει ο γείτονας, ο διπλανός, ο προηγούμενος, ο επόμενος, ο ξένος, ο πλούσιος, ο συνδικαλιστής, ο εργατοπατέρας και κατά βούληση άλλοτε ο κομμουνισμός και άλλοτε ο καπιταλισμός.
Πάμε παρακάτω. Επί της ουσίας λοιπόν. Τι λέει αυτό το «γουρούνι» το γερμανικό; Οτι κάθε φορά που ρωτούσε τον αρμόδιο έλλληνα συνάδελφό του «πότε Μιχάλη μου θα προχωρήσουν οι μεταρυθμίσεις;», εκείνος απαντούσε «σε δύο εβδομάδες». Πως λέμε σε τρία τέρμινα; Κάπως έτσι. Από εβδομάδα σε εβδομάδα και από μήνα σε μήνα, καταλήξαμε να έχουν περάσει δύο ακούνητα χρόνια. Και το μόνο που κουνιέται, προς τα κάτω, σ’ αυτόν τον ημιαφρικανικό και ημιτριτοκοσμικό τόπο είναι οι μισθοί και οι συντάξεις. Πατ κιουτ. Με την ψιλή. Γουλί!
Φανταστείτε. Και αν κάνω λάθος διορθώστε με. Ακόμα να ελευθερωθούν πλήρως όλα τα «κλειστά» επαγγέλματα. Φανταστείτε. Ο Μάκης Βορίδης, ως υπουργός, απέτρεψε μια χρήσιμη για τις σχέσεις μας και την τσέπη μας, τροπολογία. Με την οποια δύο σύζυγοι με τις υπογραφές τους θα μπορούσαν να πάρουν διαζύγιο σε κλάσματα δευτερολέπτου. Σιγά που θα επέτρεπε να απωλέσει η φυλή των δικηγόρων κάμποσα εκατομμύρια που εισπράττει από τα σκηνοθετημένα πλακώματα δυο συζύγων… Και φανταστείτε ακόμα ότι στην γειτονκή μας Ιταλία, του σκληροπυρηνικού Καθολικισμού, κάθε εκκλησιαστική επιχείρηση φορολογείται με την βούλα και το Νόμο.
Καμία επί της ουσίας μεταρρύθμιση μέχρι τώρα. Nothnig. Μηδέν. Παράδειγμα; Φυσικά οι επενδύσεις. Πολυδιαφημιζόμενες και ως μάνα εξ ουρανού απ όλους αναμενόμενες. Τι λέει λοιπόν γι’ αυτή την καραμέλα των επενδύσεων το γερμανικό «γουρούνι»; Κάτι που όλοι οι μικρομεσαίοι ωρυόμενοι λένε επί σειρά δεκαετιών. Οτι δηλαδή για να έρθουν επενδύσεις πρέπει πρώτα να εκσυγχρονιστεί η δημόσια διοίκηση. Τουτέστιν, κατάργηση της πολυνομίας. Που από τα παράθυρα βολεύονται οι ημέτεροι και κλωτσηδόν εκδιώχνονται οι δυσάρεστοι. Που πάει να πει, βγάλτε επιτέλους από τη μέση μιζαδόρους, νταβατζήδες, προαγωγούς και κοστουμαρισμένους μαφιόζους… Ρωτήστε τον περιπτερά της γειτονιάς σας. Διαβάστε από παλιότερη αποκάλυψη των «Νέων» έκθεση της αμερικανικής πρεσβείας. Οπου δεκάδες αμερικανοί επιχειρηματίες – μικρομεσαίου βεληνεκούς – έπεφταν διαρκώς σε διάτρητους διαγωνισμούς και σε δεκάδες Νονούς. Επιτέλους. Κάνετε το στοιχειώδες καθήκον σας να απαλλάξετε τον τόπο από κομπραδόρους, παράσιτα, μεσάζοντες και μαυραγορίτες. Κάπως έτσι δεν ανεβαίνουν, αντί να πέφτουν οι τιμές των ειδών πρώτης ανάγκης; Κάπως έτσι δεν ζει και βασιλεύει και με την γλώσσα έξω μας κοροϊδεύει, το μαύρο χρήμα; Επομένως χίλιες φορές το γερμανικό γουρούνι, η πρώτη ύλη κάθε λαχταριστού λουκάνικου. παρά τα ελληνικά γουρούνια που μας σπρώχνουν στην βρώμα και την ολοσχερή ανυποληψία!
