«Δεν πιστεύω στον θάνατο. Στους φίλους μου λέω πάντα ότι είναι το τέλος του πρώτου ημιχρόνου». Ακόμη και όταν ήθελε να μιλήσει για τα πιο σημαντικά πράγματα όπως η ζωή και ο θάνατος ο Λούτσο Ντάλα χρησιμοποιούσε όρους δανεισμένους από τον αθλητισμό. Μια ακόμη απόδειξη του πάθους του μεγάλου ιταλού μουσικού για τον αθλητισμό, και ειδικά το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και τον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Από χθες η Ιταλία θρηνεί την απώλεια ενός εκ των μεγαλύτερων σύγχρονων μουσικών με τον κόσμο του αθλητισμού να αποδίδει έναν ιδιαίτερο φόρο τιμής στον Ντάλα.
Φανατικός οπαδός της Μπολόνια τόσο στο ποδόσφαιρο όσο και στο μπάσκετ, ο Ντάλα χρησιμοποιούσε όρους του μπάσκετ για να δώσει ονόματα στις εταιρείες του ενώ όποτε βρίσκονταν στην πρωτεύουσα της Εμίλια Ρομάνα σπάνια έχανε αγώνα της Βίρτους. Μάλιστα το 2002 ο Ντάλα είχε γράψει τη μουσική για το διαφημιστικό του φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας που είχε φιλοξενήσει η Μπολόνια. Πριν από δύο μήνες ήταν η τελευταία φορά που βρέθηκε στο κλειστό γυμναστήριο για να παρακολουθήσει την αγαπημένη του ομάδα να επικρατεί της πρωταθλήτριας Σιένα.
Η Βίρτους χθες τον αποχαιρέτησε αναρτώντας στην ιστοσελίδα της το πορτραίτο του με το μήνυμα «Αντίο Λούτσο. Σε ευχαριστούμε που μας χάρισες τη μουσική σου και το πάθος σου». Ο Ρομπέρτο Μπρουναμόντι, ένας από τους πυλώνες της μεγάλης Βίρτους της δεκαετίας του 1980 δήλωνε χθες ότι: «από τον Ντάλα είχα δεχθεί το καλύτερο κοπλιμέντο της καριέρας μου, όταν με παρομοίασε με το «Καρούζο», το πιο ποιητικό τραγούδι του».
Με το ίδιο πάθος ο Ντάλα υποστήριζε την ποδοσφαιρική Μπολόνια, τους αγώνες της οποίας παρακολουθούσε πολύ συχνά μαζί με τον τραγουδιστή Τζιάνι Μοράντι. Χθες οι Ροσομπλού αμέσως μετά την αναγγελία του θανάτου του εξέφρασαν μέσω της ιστοσελίδας τους τη θλίψη τους για τον χαμό «ενός μεγάλου φίλου και οπαδού της Μπολόνια, ενός βέρου μπολονιέζου και ενός από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της Ιταλίας». Ο σέντερ φορ της Μπολόνια Μάρκο Ντι Βάιο θυμήθηκε τη μοναδική συνάντηση που είχε με τον Ντάλα πριν λίγες εβδομάδες σε έναν αγώνα της Βίρτους: «Ηταν ευγενής, προσηνής και πολύ ζεστός. Με ρώτησε πολλά πράγματα για την Μπολόνια δείχνοντας πάθος ενός πραγματικού οπαδού για την ομάδα μας. Ηταν ένα συναίσθημα που θα το κουβαλάω πάντα μέσα μου».
Ο Ντάλα είχε μια ξεχωριστή αγάπη για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, τα αυτοκίνητα και τις μοτοσυκλέτες. Αλλωστε ο ίδιος καβαλούσε για πολλά χρόνια μια Ducati του 1967 και ήταν ένας εραστής της ιταλικής φίρμας. Χθες στην έδρα της Ducati, λίγα χιλιόμετρα έξω από την Μπολόνια, στο Μπόργκο Μπανιγκάλε, οι σημαίες κυμάτιζαν μεσίστιες προς τιμή ενός φανατικού Ducatista.
Ο κόσμος του μηχανοκίνητου αθλητισμού τον συγκινούσε ιδιαίτερα. Ο Ντάλα έμοιαζε να είναι ερωτευμένος με ότι έκανε θόρυβο… Στα μέσα της δεκαετίας του 1970 είχε κυκλοφορήσει ένα άλμπουμ με τον τίτλο «Αυτοκίνητα» όπου υπήρχε ένα τραγούδι αφιερωμένο στον μυθικό ιταλό οδηγό της Φόρμουλα 1 Τάτσιο Νουβολάρι.
Δύο δεκαετίες αργότερα, το 1996 κυκλοφόρησε ένα τραγούδι αφιερωμένο στον αδικοχαμένο βραζιλιάνο οδηγό Αϊρτον Σένα.
Επίσης το 2007 αφιέρωσε το τραγούδι («δύο δάχτυλα από τον ουρανό) στον κορυφαίο οδηγό μοτοσυκλέτας Βαλεντίνο Ρόσι.
Τον πιο πρωτότυπο τρόπο για να αποχαιρετήσει τον μεγάλο Ντάλα βρήκε η ιταλική αθλητική εφημερίδα «La Gazzetta dello Sport» η οποία χρησιμοποίησε σαν τίτλους για όλα τα θέματα του σημερινού πρωτοσέλιδού της στίχους ή τίτλους τραγουδιών του όπως «caro amico ti scrivo», «attenti al lupo», «piazza grande» κ.α.
