Είναι πολλά τα λεφτά, αγαπητοί. Πενήντα έξι ημέρες ελευθέρας εισόδου υπάρχουν στα μουσεία και στους αρχαιολογικούς χώρους, προς μεγάλη ευχαρίστηση των επισκεπτών βεβαίως αλλά και προς λύπη των ταμείων. Ταξιδιωτικά γραφεία μεταφέρουν ομάδες τουριστών ειδικά αυτές τις μέρες που δεν υπάρχει εισιτήριο, κρουαζιέρες ολόκληρες «αποβιβάζονται» σε αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία επωφελούμενοι από τις ημέρες ελευθέρας εισόδου – καλοθελητές λένε, μάλιστα, ότι μερικές φορές οι τουρίστες έχουν πληρώσει το ανύπαρκτο εισιτήριο στους πράκτορες – και το υπουργείο Πολιτισμού χάνει πολύτιμα έσοδα. Το ζήτημα βεβαίως δεν είναι καινούργιο. Και η αλήθεια είναι ότι δεν λύνεται εύκολα. Αν σε αυτό προστεθούν και τα «ελευθέρας» για ειδικές κατηγορίες επισκεπτών, που ισχύουν όλον τον χρόνο, τότε γίνεται ακόμη δυσκολότερο. Από την άλλη, αν εισηγηθεί κανείς ότι πρέπει να είναι τα μουσεία ανοιχτά για όλους – παρ’ ότι πουθενά δεν ισχύει αυτό -, τότε πολύ απλά δεν μπορούν να επιβιώσουν. Και πάλι όμως, στις δύσκολες οικονομικά εποχές για τη χώρα είναι καλό να υπάρχει αυτή η δυνατότητα για τους Ελληνες προς τέρψη και παρηγοριά. Αλλά διαφοροποίηση μεταξύ Ελλήνων και ξένων δεν μπορεί να γίνει, με βάση τους ευρωπαϊκούς νόμους μάλιστα. Αδιέξοδο; Φαινομενικώς ναι. Στην πράξη όμως όλο και κάποια λύση θα υπάρχει. Δεν είναι καιρός να χάνεται ούτε ένα ευρώ.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
