Τούτοι οι χρόνοι είναι όντως ταραγμένοι, τα μυαλά μπερδεύονται και οι λόγοι «φεύγουν».
Πολλές φορές «η γλώττα προτρέχει της διανοίας» όπως έλεγαν και οι πρόγονοί μας.
Έτσι θέλουμε να πιστεύουμε ότι συνέβη και με τον πρόεδρο του Συνασπισμού κ. Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος σχολιάζοντας τη συνεδρίαση του Eurogroup δήλωσε με πάθος ότι: «Μπορεί οι Ευρωπαίοι να λένε ότι είμαστε όλοι Έλληνες, αλλά μάλλον κάποιοι Έλληνες δεν είναι και τόσο Έλληνες. Αυτοί που μας κυβερνούν».
Το ολίσθημα είναι προφανές για τον πρόεδρο ενός ευαίσθητου κατά τα άλλα αριστερού κόμματος.
Ο κ. Τσίπρας μοιάζει να ενδίδει στον πειρασμό της πατριδοκαπηλίας, ξεχνώντας πόσα έχει υποστεί η Αριστερά στο παρελθόν από τέτοιους αυθαίρετους και ανυπόστατους διαχωρισμούς.
Από πότε άραγε η Αριστερά χωρίζει τους Έλληνες σε απάτριδες και εθνικόφρονες, σε μειοδότες και πατριώτες και δείχνει έτοιμη να μοιράσει πιστοποιητικά εθνικοφροσύνης;
Και αν επιμείνει, σε τι θα διαφέρει σε λίγο από τους «χρυσαυγίτες»;
Εκτός κι αν είναι έτοιμος να βροντοφωνάξει κι αυτός «κομουνιστές και πατριώτες μαζί να γκρεμίσουμε το σάπιο καθεστώς» όπως κάνουν ορισμένοι από δαύτους.
