Σκληρή κριτική ασκεί, μέσα από τις σελίδες της αγγλόφωνης έκδοσης Hurriet Daily News, ο Μπουράκ Μπεκντίλ στην ταινία «Αλωση 1453», κινηματογραφική υπερπαραγωγή που ανέβηκε αυτές τις μέρες στην Τουρκία με αφορμή την επέτειο των 560 χρόνων από την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης. Όπως χαρακτηριστικά τονίζει ο Μπεκντίλ, η ταινία αυτή αναδεικνύει το γεγονός ότι η Τουρκία επιθυμεί να μπει στην Ευρώπη την ίδια ώρα που υπερηφανεύεται ότι η μεγαλύτερη από τις πόλεις της είναι προϊόν μιας βίαιης κατάστασης.
Ο Μπεκντίλ τονίζει πόσο εκτός ευρωπαϊκής κουλτούρας είναι μια τέτοια πρακτική, ερωτώντας -ρητορικά προφανώς- πόσο πιθανόν θα ήταν να γιόρταζαν οι Βρετανοί την «άλωση του Λονδίνου» ή οι Γερμανοί την «Άλωση του Βερολίνου». Κι όμως, παρά να τηρούν διακριτική στάση αναφορικά με το γεγονός αυτό, εκατομμύρια Τούρκοι -τονίζει ο συγγραφέας του κειμένου- θα συνεχίσουν να μιλούν στα παιδιά τους για το «μεγαλείο της Τουρκίας» και να απολαμβάνουν ότι αυτή «κυβέρνησε με το σπαθί».
«Άραγε», ρωτά ειρωνικά ο δημοσιογράφος, «θα ακολουθήσουν ταινίες όπως »Αλωση 1974» (σ.σ: μια σαφής αναφορά στην Κύπρο) ή »Αφανισμός 1915»;», στηλιτεύοντας έτσι την υπερηφάνεια με την οποία αντιμετωπίζεται η κατάκτηση της Γης ξένων λαών.
Ο Μπεκντίλ διακωμωδεί επίσης την συμπαράσταση των κατοίκων της Κωνσταντινούπολης προς τους Παλαιστίνιους της Ιερουσαλήμ και την απαίτησή τους να αποχωρήσουν από αυτήν οι Ισραηλινοί, οι οποίοι ωστόσο εγκαταστάθηκαν σε αυτήν πολύ πριν οι Τούρκοι εποικίσουν την Κωνσταντινούπολη. Εξίσου ειρωνικός είναι και με τη μάχη των Τούρκων να επιβάλουν τη νεότερη ονομασία της πόλης (Ισταμπούλ) έναντι της παλαιότερης (Κωνσταντινούπολη), αγνοώντας ότι η πρώτη προέρχεται από τη δεύτερη.
