Σε έμμεση μείωση του ειδικού προστίμου για την τακτοποίηση αυθαιρέτων εκτός σχεδίου σε «φτωχές» περιοχές της χώρας προχώρησε το ΥΠΕΚΑ.
Ειδικότερα, με το άρθρο 50 του νόμου 4042 για την ποινική προστασία του περιβάλλοντος, ο οποίος δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ την περασμένη Δευτέρα ρυθμίζεται ότι σε περιοχές εκτός σχεδίου πόλεως και εκτός ορίων οικισμού, όπου δεν έχει καθοριστεί τιμή ζώνης, λαμβάνεται υπόψη η ελάχιστη τιμή ζώνης που ισχύει στο Δήμο (εάν δεν έχει καθοριστεί σε αυτόν, η ελάχιστη τιμή ζώνης που ισχύει στην Περιφέρεια), εφόσον στην οικεία τοπική ή δημοτική κοινότητα η μέγιστη τιμή ζώνης δεν υπερβαίνει τα 2.000 ευρώ σε ποσοστό μεγαλύτερο του 10% της έκτασής της.
Επίσης, τυφλοί με ποσοστό αναπηρίας πάνω από 80%, πρόσωπα τα οποία παρουσιάζουν βαριές κινητικές αναπηρίες (ποσοστό αναπηρίας πάνω από 80%) καθώς και όσοι επιβαρύνονται φορολογικά από πρόσωπα με σοβαρές αναπηρίες για την υπαγωγή στο νόμο για τα αυθαίρετα καταβάλουν ποσοστό 15% του ενιαίου ειδικού προστίμου.
Θα πρέπει ωστόσο να υποβάλουν επιπλέον και τα δικαιολογητικά που αποδεικνύουν την αναπηρία από δημόσια υπηρεσία, καθώς και τον τίτλο ιδιοκτησίας του ακινήτου στο οποίο βρίσκεται η αυθαίρετη κατασκευή ή χρήση. Να θυμίσουμε ότι αντίστοιχες εκπτώσεις δικαιούνται και οι παλιννοστούντες ομογενείς (καταβάλουν 20% του προστίμου).
Εξαιρέθηκε η Μάνη από το τεκμήριο κυριότητας του Δημοσίου
Κατοχυρώθηκε νομοθετικά η εξαίρεση της Μάνης από το τεκμήριο κυριότητας του Δημοσίου για δάση και δασικές εκτάσεις. Το τεκμήριο της κυριότητας ως γνωστόν είναι υπέρ του δημοσίου, με εξαίρεση (βάσει του άρθρου 62 του νόμου 998/1979 – Α΄ 289) κάποιες περιοχές της Ελλάδας: Ιόνια νησιά, Κρήτη, Νομοί Λέσβου, Σάμου και Χίου και νήσοι Κυθήρων, Αντικυθήρων και Κυκλάδων.
Πλέον με βάση το άρθρο 67 του νόμου 4042 η Μάνη υπάγεται στο νομικό καθεστώς του άρθρου 62 του νόμου 998/79. Η εξαίρεση της Μάνης από το τεκμήριο του δημοσίου αποτελούσε πάγιο αίτημα κατοίκων και συλλόγων περιοχής. Μάλιστα άλλες δύο φορές είχαν κατατεθεί από βουλευτές σχετικές τροπολογίες οι οποίες ωστόσο δεν είχαν γίνει δεκτές.
Το βασικό επιχείρημά τους ήταν ότι η Μάνη δεν υπήρξε ποτέ υπό τουρκική ή άλλη ξένη κατοχή και κατά συνέπεια, μετά την επανάσταση, δεν μεταβιβάστηκε κρατική περιουσία στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος.
Με τη «νίκη» αυτή της Μάνης, σε περίπτωση αξιώσεων ιδιωτικών δικαιωμάτων στις εν λόγω δασικές εκτάσεις το κράτος δεν θα απολαμβάνει το προηγούμενο δικονομικό πλεονέκτημα και θα εφαρμόζονται οι γενικές διατάξεις σχετικά με την απόδειξη της κυριότητας.
