62ο Φεστιβάλ Βερολίνου: Η οικογένεια σε κρίση

Τα οικογενειακά ζητήματα σε ταινίες που προσπαθούν να εξετάσουν επί τοις ουσίας το πρόβλημα αλλά αρνούνται να δώσουν απαντήσεις ήταν ανέκαθεν στις προτεραιότητες των διοργανωτών της κινηματογραφικής Μπερλινάλε. Το σκηνικό εφέτος δεν άλλαξε. Ταινίες από όλον τον κόσμο εστιάζουν σε καυτά οικογενειακά ζητήματα και αναδεικνύουν ανθρώπινες, καθημερινές ιστορίες που θέτουν σε λειτουργία τα συναισθήματα και τη σκέψη των θεατών.

Ηδη αναφερθήκαμε στην τελευταία ταινία του Μπίλι Μπομπ Θόρντον «Jane Manfield’s car») πυρήνας της οποίας είναι η αδυναμία ενός πατέρα (Ρόμπερτ Ντιβάλ) να επικοινωνήσει με τα παιδιά του.

Στο «L’enfant d’en haut» («Το παιδί στην κορυφή») της ελβετογαλλίδας Ούρσουλα Μέιερ παρακολουθούμε την ιστορία ενός φτωχού αγοριού (Κέισι Μότε Κλάιν) το οποίο αν και έξυπνο δεν πηγαίνει σχολείο προτιμώντας να βγάζει τα προς το ζειν κλέβοντας ότι βρει μπροστά του από χιονοδρομικά κέντρα των Αλπεων, περιοχή στην οποία ζει. Κάπου υπάρχει και μια μεγαλύτερη αδελφή (Λέα Σειντούξ), η οποία με την άκλυτη ζωή που κάνει είναι αναγκασμένη να στηρίζεται στην κυριολεξία πάνω του.

Η Μέιερ «κτίζει» την «ανισόρροπη» σχέση των δυο αυτών ανθρώπων πολύ προσεχτικά και μας βοηθά να κατανοήσουμε το αδιέξοδο του παιδιού χωρίς ποτέ να καταφεύγει στο μελόδραμα. Συγχρόνως η σκηνοθέτις δίνει τεράστια σημασία στον δραματουργικό χώρο της ιστορίας μέσω του οποίου βλέπουμε μια ασυνήθιστη άποψη των Αλπεων, πολύ μακρινή από τα σαλέ και τα λούσα που πολύς κόσμος έχει στο μυαλό του. Ο μικρός Κέισι Μότετ Κλάιν είναι ένα από τα φαβορί για το βραβείο ανδρικής ερμηνείας.

Η γερμανίδα ηθοποιός Κορίνα Χάρφουκ υποδύεται μια καταθλιπτική μητέρα στο «Was bleibt» («Ο,τι απομένει»)

Εξίσου ενδιαφέρον όμως έχει και το φιλμ «Was bleibt» («Ο,τι απομένει») του γερμανού συγγραφέα και σκηνοθέτη Χανς Κρίστιαν Σμιντ. Εδώ, βλέπουμε ότι πίσω από την απολύτως τακτοποιημένη εικόνα μιας εύπορεης οικογένειας γερμανών (γονείς, δυο επιτυχημένοι τριαντάρηδες γιοι) υπάρχει κάτι το ανεπανόρθωτα τραυματικό που είναι η κατάθλιψη που ταλαιπωρεί την μητέρα εδώ και μια περίπου τριακονταετία.

«Οι συγκρούσεις των δυο διαφορετικών γενεών έχουν αλλάξει πλέον» είπε στο Βήμα ο γερμανός σκηνοθέτης Χανς Κρίστιαν Σμιντ. «Στις μέρες μας – και μπορώ να κρίνω από προσωπικές εμπειρίες μου- τα συναισθήματα δεν εξωτερικεύονται παρά λειτουργούν υπόγεια και ύπουλα. Την ώρα που τύποις βλέπεις ότι υπάρχει μια συμφωνία ανάμεσα στις διαφορετικές γενιές, στην πραγματικότητα εξακολουθεί να υπάρχει σύγκρουση και αυτό νομίζω προσπαθήσαμε να παρουσιάσουμε με την ταινία μας.».

Κυρίαρχη φιγούρα στο «Ο,τι απομένει» είναι χωρίς αμφιβολλία η αξιοσέβαστη γερμανίδα ηθοποιός Κορίνα Χάρφουκ που επίσης είναι ένα από τα φαβορί για τοπ βραβείο γυναικείας ερμηνείας.