Μια σειρά ηφαιστειακών εκρήξεων σε τροπικές περιοχές γύρω στο 1300 προκάλεσε την Μικρή Εποχή των Παγετώνων, σύμφωνα με εκτιμήσεις διεθνούς ομάδας επιστημόνων.
Όπως περιγράφουν οι ερευνητές με σχετική τους δημοσίευση στο επιστημονικό έντυπο «Geophysical Research Letters», μια σειρά ηφαιστειακών εκρήξεων λίγο πριν από το 1300 αποτέλεσε την αιτία για την πτώση των αρκτικών θερμοκρασιών με αποτέλεσμα την επέκταση των πάγων. Κάτι τέτοιο, επισημαίνουν, θα μπορούσε να βάλει τη Γη στο «ψυγείο» για αιώνες.
Νωρίτερα ή αργότερα η Μικρή Εποχή των Παγετώνων;
Το ξεκίνημα της Μικρής Εποχής των Παγετώνων αποτελεί το μήλον της έριδας για αρκετούς επιστήμονες. Την ώρα που πολλές μελέτες κάνουν λόγο για την πτώση της θερμοκρασίας της Γης και άρα το ξεκίνημά της γύρω στο 1500, άλλοι υποστηρίζουν ότι η Αρκτική και οι περιοχές νότια απ΄αυτήν είχαν ήδη μπει στην κατάψυξη αρκετούς αιώνες νωρίτερα.
Μπορεί οι θερμοκρασίες στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη κατά τη συγκεκριμένη περίοδο να μην μειώθηκαν παραπάνω από έναν βαθμό Κελσίου, ωστόσο το κρύο σε κάποιες περιοχές όπου επικρατούσαν ήδη χαμηλές θερμοκρασίες – ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια του χειμώνα – έγινε ακόμη πιο τσουχτερό.
Ηφαιστειακά νέφη θείου έβαλαν τη Γη στο «ψυγείο»
Η νέα μελέτη με επικεφαλής τον δρ. Γκίφορντ Μίλερ από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο, στις ΗΠΑ, συνδέει την παγερή περίοδο με τέσσερις ηφαιστειακές εκρήξεις που πραγματοποιήθηκαν από το 1250 μέχρι το 1300 σε τροπικές περιοχές και οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση τεράστιων σύννεφων θείου στην ατμόσφαιρα.
Τα μικροσκοπικά αυτά σωματίδια, σύμφωνα με τους ειδικούς, μπορούν να κρατήσουν τον ζεστό ήλιο μακριά αντανακλώντας το φως του στο Διάστημα.
«Είναι η πρώτη φορά που καταφέραμε να προσδιορίσουμε ξεκάθαρα το ξεκίνημα της Μικρής Εποχής των Παγετώνων» εξηγεί ο δρ. Μίλερ. «Αναπτύξαμε ακόμα, ένα κατανοητό σύστημα ανάδρασης γύρω από τις κλιματικές συνθήκες, το οποίο εξηγεί πώς η συγκεκριμένη παγωμένη περίοδος θα μπορούσε να διαρκέσει για μεγάλο διάστημα» προσθέτει.
Οι επιστήμονες μελέτησαν διαφορετικές περιοχές του βορειοανατολικού Καναδά και της Ισλανδίας, όπου έχει καταγραφεί η επέκταση και ο περιορισμός της έκτασης μικρών παγετώνων με την πάροδο των αιώνων. Χρονολογώντας δείγματα απολιθωμένων φυτών και ιζημάτων «ταξίδεψαν» πίσω στον χρόνο και έφτασαν στην περίοδο κατά την οποία οι συγκεκριμένοι παγετώνες βρίσκονταν στο ζενίθ τους.
