Η περιοχή του εγκεφάλου που ευθύνεται για την ομιλία εντοπίζεται σε διαφορετική περιοχή από αυτή που πίστευαν οι επιστήμονες για περισσότερο από έναν αιώνα. Το εύρημα που απαιτεί να ξαναγραφούν τα εγχειρίδια της νευρολογίας, προέκυψε από διεξοδικότερη μελέτη 100 και πλέον πρόσφατων εργασιών οι οποίες είχαν βασιστεί σε μοντέρνες τεχνικές απεικόνισης του εγκεφάλου.
Το κέντρο του εγκεφάλου όπου γίνεται η επεξεργασία της ομιλίας ονομάζεται περιοχή του Wernicke και οφείλει το όνομά της στον γερμανό νευρολόγο που την εντόπισε, στο πίσω μέρος του φλοιού πίσω από το κέντρο της ακοής, στα τέλη του 19ου αιώνα.
Νέα ερευνητικά «όπλα»
Φαίνεται όμως ότι ο Wernicke είχε κάνει λάθος, πιθανότατα επειδή δεν διέθετε τις απεικονιστικές τεχνικές (όπως η λειτουργική μαγνητική τομογραφία ή η τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων) που υπάρχουν σήμερα. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας 20ετίας, αυτές οι απεικονιστικές τεχνικές έδωσαν τεράστια ώθηση στην νευροβιολογία.
Μελετώντας 115 διαφορετικές δημοσιευμένες εργασίες, ερευνητές του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου Georgetown στην Ουάσιγκτον διαπίστωσαν ότι το κέντρο ομιλίας δεν ήταν εκεί που θα περίμενε κανείς με βάση τον Wernicke. Όπως περιγράφουν στο σχετικό άρθρο τους, το οποίο δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences, το κέντρο ομιλίας είναι τρία εκατοστά πιο μπροστά στον φλοιό του εγκεφάλου και ακριβώς μπροστά από το κέντρο της ακοής.
Το εύρημα, όχι μόνο καλεί για την διόρθωση των εγχειριδίων και μεταβολές στον τρόπο με τον οποίο οι γιατροί θα συσχετίζουν εγκεφαλικούς τραυματισμούς με προβλήματα στην ομιλία, αλλά έχει και μια ενδιαφέρουσα εξελικτική συνιστώσα: διαπιστώνεται ότι η αρχιτεκτονική του εγκεφάλου μας στο εν λόγω σημείο είναι όμοια με εκείνη των άλλων πρωτευόντων θηλαστικών που δεν έχουν αναπτύξει ομιλία.
