Ιδεοληψία των 600 ευρώ

Τελικά το πολύ κουβεντολόι δεν κάνει καλό, δεν φέρνει αποτελέσματα. Ο κ. Γιώργος Κουτρουμάνης πάει, έρχεται, εξηγεί, αναλύει αλλά οι εκπρόσωποι της Αγίας Τριάδας κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Ο υπουργός Εργασίας προγραμμάτισε μια ακόμη συνάντηση για αύριο αλλά δύσκολα θα καταλήξει κάπου καθώς οι αλλοδαποί συνομιλητές εμμένουν στην εμμονή τους, στον κατώτατο μισθό των 600 ευρώ. Θα αυξηθεί, λένε, η επιχειρηματικότητα.

Τελικά το πολύ κουβεντολόι δεν κάνει καλό, δεν φέρνει αποτελέσματα. Ο κ. Γιώργος Κουτρουμάνης πάει, έρχεται, εξηγεί, αναλύει αλλά οι εκπρόσωποι της Αγίας Τριάδας κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Ο υπουργός Εργασίας προγραμμάτισε μια ακόμη συνάντηση για αύριο αλλά δύσκολα θα καταλήξει κάπου καθώς οι αλλοδαποί συνομιλητές εμμένουν στην εμμονή τους, στον κατώτατο μισθό των 600 ευρώ. Θα αυξηθεί, λένε, η επιχειρηματικότητα. Πράγματι, με τόσο χαμηλά μεροκάματα θα ανοίξουν νέα Γραφεία Τελετών για τα θύματα της νέας πείνας. Κατά τα άλλα δεν εξηγούν με σαφήνεια σε τι θα ωφεληθεί η ελληνική οικονομία αν συμπιεστούν ακόμη περισσότερο οι αποδοχές. Δηλαδή δεν υπάρχει κάποιος υπολογισμός, να πουν πόσες νέες θέσεις εργασίας θα προκύψουν. Δεν λένε πόσα θα εξοικονομηθούν για τους εργοδότες ούτε αναφέρουν ποιες νέες επενδύσεις θα γίνουν. Δεν καταθέτουν καν τις προβλέψεις, σε ποιόν τομέα αναμένονται οι πρόθυμοι επενδυτές και ποιοι είναι αυτοί. Το ποδοπάτημα των εργαζόμενων γίνεται για μια αφηρημένη ανταγωνιστικότητα.

Οι εκπρόσωποι της Αγίας Τριάδας στυλώνουν τα πόδια δίχως να μπορούν να εμβαθύνουν στην πρότασή τους, η οποία πέρα των 600 του κατώτατου θέλει να ψαλιδίσει και τις υπόλοιπες συμβάσεις στα 750 ευρώ. Η κεντρική ιδέα λοιπόν είναι ότι ο Ελληνας στα 30 του, στα 40 του, με σπουδές, με προϋπηρεσία, με οικογένεια αν είναι τυχερός θα έχει πενθήμερη εργασία με την οποία θα εξασφαλίζει οριακά τη διατροφή και τη στέγη (συν τω χρόνω θα έχει απαλλαγεί από τα περιουσιακά του, αδυνατώντας να πληρώσει τα χαράτσια…).

Δεν θα μιλήσουμε για την ύφεση στην οποία οδηγούν τέτοιες «μεταρρυθμίσεις». Απλώς προσπαθούμε να μαντέψουμε τι ζωή θα κάνουν οι νεόπτωχοι. Ο εργαζόμενος δεν θα μπορεί να πληρώσει ένα σεμινάριο, να μάθει μια ξένη γλώσσα, να αγοράσει ένα βιβλίο. Ο μισθωτός δεν θα μπορεί να σπουδάσει τα παιδιά του, δεν θα μπορεί να κάνει ένα ταξίδι στο εξωτερικό, να ανοίξει τους ορίζοντές του. Δεν θα μπορεί να πάει διακοπές, να δει ένα θέατρο, μια συναυλία. Επιστροφή στο μεροδούλι-μεροφάι, για τους τυχερούς. Οι υπόλοιποι παραπέμπονται στους κάδους με τα σκουπίδια. Την επιμόρφωση και την ψυχαγωγία μπορεί να αναλάβει εξ ολοκλήρου η τηλεόραση.

Αυτά ακούγονται ως προβληματισμοί πολυτελείας και σαφώς δεν πατάνε σε κάποια μελέτη. Ούτε όμως οι προτάσεις της Αγίας Τριάδας πατούν σε κάποια μελέτη. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο (όπου καθένας λέει το κοντό του και το μακρύ του, καθένας βλέπει μια διαφορετική όψη της φτώχιας), δημοσιεύεται μελέτη του Εθνικού Ινστιτούτου Εργασίας και Ανθρώπινου Δυναμικού. Αντικείμενο είναι «Το κόστος Εργασίας στην Ελλάδα πριν και μετά το Μνημόνιο» από την οποία προκύπτει ότι το κόστος εργασίας μειώθηκε κατά 14,3 %.

Προκύπτει λοιπόν από τα νούμερα πώς στα εργασιακά έγιναν βήματα αλλά τα βήματα δεν είναι αρκετά. Πρέπει να κοπούν τα πόδια…

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.