Αυτό είναι το συμπέρασμα του επιστημονικού συμβούλου του ΙΟΒΕ Νίκου Ζόνζηλου, που μιλώντας για τις επενδύσεις, την ανάπτυξη και την ανεργία σε ανοικτή συζήτηση του ΕΛΙΑΜΕΠ, με τίτλο «Ελλάδα: μεταρρυθμίσεις, ρήξεις τομές», επισήμανε μεταξύ άλλων ότι το κεντρικό ερώτημα στον γρίφο της χαμηλής ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας είναι το κατά πόσο περνά η μείωση των μισθών στις τιμές.
O επιστημονικός σύμβουλος του ΙΟΒΕ τόνισε ότι τα στοιχεία δείχνουν πως η μείωση των μισθών βοήθησε από λίγο έως καθόλου τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των τιμών, πιθανόν να ευνόησε λίγο την υποκατάσταση των εισαγωγών, αλλά τελικά απορροφήθηκε κατά κύριο λόγο από τα περιθώρια κέρδους.
Πού οδηγεί λοιπόν η μείωση των μισθών; Σε άνοδο της ανεργίας, απαντά το στέλεχος του ΙΟΒΕ. «Σε μια οικονομία με αγκυλώσεις και δυσκαμψίες, όπως η ελληνική, μια μείωση των μισθών οδηγεί σε άνοδο της ανεργίας και σε υποχώρηση της οικονομικής δραστηριότητας, αφού περιορίζει τη ζήτηση» ανέφερε.
Όπως υπογράμμισε, επιτυγχάνεται ακριβώς το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα, διότι το κύριο πρόβλημα της οικονομίας μας είναι η έλλειψη διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας, που περιλαμβάνει ένα σύνολο παραγόντων. Τέτοια είναι η ποιότητα, η άρση εμποδίων και αντικινήτρων στην ίδρυση επιχειρήσεων, η γραφειοκρατία, η απονομή της δικαιοσύνης, η πάταξη της διαφθοράς.
«Κατεύθυνση προς την οποία ελάχιστα έγιναν, ενώ με την πολιτική που εστιάζει στη μείωση των μισθών είναι βέβαιο ότι η οικονομία δεν πρόκειται να βγει από την παγίδα της αυτοτροφοδοτούμενης ύφεσης», κατέληξε ο κ. Ζόνζηλος, προτείνοντας αυξήσεις στους πραγματικούς μισθούς, στα όρια ή λίγο κάτω από την αύξηση της παραγωγικότητας, για να συντηρηθεί μεταξύ άλλων και το εισόδημα των νοικοκυριών.
