Η μούρλια δεν πάει στα βουνά αλλά στων ελλήνων τα κλούβια αβγά. Ανθελληνικές και φιλογερμανικές κραυγές; Ωραία λοιπόν. Ε, τότε, εξηγείστε μου κάτι πολύ απλό. Πως γίνεται, από τη μια το εβδομήντα και πλέον τοις εκατό των ερωτηθέντων να είναι φανατικά με το ευρώ και την ίδια στιγμή να ωρύεται εναντίον των μέτρων και περίπου με εφ’ όπλου λόγχη να επιτίθεται εναντίον Τρόικας και δανειστών; Παραλογισμός επικών διαστάσεων. Γιατί ουδείς σε ανάγκασε να πάρεις δανεικά. Γιατί ουδείς σε εξεβίασε να πέσεις γονυπετής στα πόδια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Σα να εκλιπαρείς τον τραπεζίτη σου και αφού αρπάξεις τα φράγκα τα ζεστά στην συνέχεια να επιδίδεσαι στο γνωστό σπορ της τσάμπα μαγκιάς. Και από πάνω να τον μουντζώνεις για τοκογλυφία και να ορκίζεσαι υπέρ πίστεως και πατρίδας. Θέλεις ανεξαρτησία; Πολύ απλό. Αρπάζεις τηλέφωνο και με το «καλημέρα», κατάμουτρα τους λες ότι δεν θέλεις ούτε δεκάρα τσακιστή. Μίστερ Τόμσεν πάρε τους συμβούλους σου και τα επιτελεία σου και μπρος. Μπορούμε να ζήσουμε χωρίς την Τρόικα και όλους εσάς τους τοκογλύφους. Καλύτερα φτωχοί παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή. Γιατί αγαπητέ μου βαριά η καλογερική. Γιατί, φίλτατε, ακόμα βαρύτερη η ανεξαρτησία και η ελευθερία η ελληνική. Γιατί, το ξέρεις, υπάρχει λύση σε κάθε τι. Υπάρχει επιλογή. Αρνείσαι τα δανεικά και επιστρέφεις στην δραχμή. Μα είναι κόλαση θα πεις. Μα δεν μπορείς να τα έχεις όλα αυτή την τραγική στιγμή. Και το σκύλο χορτάτο και την πίτα ολάκερη. Για όνομα του θεού. Πρέπει να ενηλικιωθείς και να αποφασίσεις σαν να είσαι μεγάλο, πολύ μεγάλο παιδί. Θέλεις ευρώ; Τότε άρπα ένα Τόμσεν και βολέψου με μισό μισθό, μισές συντάξεις, μισά ταμεία και μισή, για κάθε ακίνητο, υποτιμημένη αξία. Δεν θέλεις Μέρκελ; Ε τότε, επιστροφή στο παρελθόν. Τα ψέματα τελειώσανε. Και μαζί μ’ αυτά τελειώσανε όλα τα καλά. Κι όμως εσύ εκεί. Στριμωγμένος στα καναβάτσα εξακολουθείς ακόμα και τώρα στην καταστροφή, τα ίδια, τα άστοχα να επιθυμείς. Και τα δανεικά. Και στα μέτρα να αντιδράς. Και να βρίζεις τους δανειστές σου. Και να μην συμβιβάζεσαι με την έξοδό σου από την ευρωζώνη και την επιστροφή στην δραχμή. Τουτέστιν μούρλια επικών διαστάσεων. Τουτέστιν καμία ελπίδα. Γιατί τον νεοέλληνα όσο και να πλένεις, το σαπούνι σου χαλάς!