Το σύνολο του µισθολογικού καθεστώτος του ιδιωτικού τοµέα τίθεται εν αµφιβόλω, κατόπιν απαίτησης της τρόικας, ενώ «ανοιχτό» είναι και το ενδεχόµενο κατάργησης τόσοτων κατώτατων αµοιβών όσο και του 13ου και του 14ου µισθού. Η τρόικα µε τελεσιγραφικό τρόπο ζητεί από τους κοινωνικούς εταίρους να συµφωνήσουν στη µείωση των ελαχίστων αµοιβών, στην κατάργηση του 13ου και του 14ου µισθού στον ιδιωτικό τοµέα και στο «πάγωµα» των ωριµάνσεων. ∆ιαφορετικά καλεί την κυβέρνηση να νοµοθετήσει, κατά το προηγούµενο της περιόδου 1985-1987. Οι περικοπές στους µισθούς των κλαδικών συµβάσεων και όχι στις κατώτατες αµοιβές αποτελούν την εναλλακτική λύση για τη συµφωνία µεταξύ των κοινωνικών εταίρων και την αποφυγή της Πράξης Νοµοθετικού Περιεχοµένου. Τα «αγκάθια» στα οποίαπροσκρούει η λύση αυτή είναι η αύξηση που προβλέπει η Εθνική Γενική Συλλογική Σύµβαση Εργασίας για τον Ιούλιο του 2012, ύψους 2,5%, όπως και η εµµονή της τρόικας για περικοπές στον 13ο και στον 14ο µισθό.
Οι περικοπές στους µισθούς των κλαδικών συµβάσεων και όχι στις κατώτατες αµοιβές αποτελούν την εναλλακτική λύση για τη συµφωνία µεταξύ των κοινωνικών εταίρων και την αποφυγή της Πράξης Νοµοθετικού Περιεχοµένου, την οποία απεύχονται τόσο οι εργοδότες και οι εργαζόµενοι όσο και η κυβέρνηση. Τα «αγκάθια» στα οποία προσκρούει η λύση αυτή είναι η αύξηση που προβλέπει η Εθνική Γενική Συλλογική Σύµβαση Εργασίας για τον Ιούλιο του 2012, ύψους 2,5%, όπως και η εµµονή της τρόικας για περικοπές στον 13ο και στον 14ο µισθό.
Στη συνάντηση της ερχόµενης Τετάρτης µεταξύ της ΓΣΕΕ και των εργοδοτικών φορέων οι δύο πλευρές καλούνται να αναζητήσουν λύσεις οι οποίες αφενός δεν θα θίγουν τη σύµβαση και αφετέρου θα επιτυγχάνουν το «ισοδύναµο αποτέλεσµα» µε τα µέτρα που ζητεί η τρόικα.
Στο τραπέζι βρίσκονται µέτρα όπως το πάγωµα των κατώτατων µισθών και των ωριµάνσεων για µία τριετία, οι περικοπές του 13ου και του 14ου µισθού και η µείωση του µισθολογικού κόστους του ιδιωτικού τοµέα. Πέραν τούτων η τρόικα έχει θέσει θέµα µείωσης των κατώτατων ορίων των αµοιβών, κάτι που δεν φαίνεται να υιοθετείται, καθώς διαφωνούν όλες οι πλευρές, τόσο των εργοδοτών όσο και των εργαζοµένων. Οι όποιες παρεµβάσεις επικεντρώνονται σε περικοπές που θα αφορούν όσους αµείβονται µε κλαδικές ή επιχειρησιακές συµβάσεις.
Ευχή όλων είναι να βρεθεί λύση κοινής αποδοχής µεταξύ των δύο µερών, προκειµένου να αποφύγει η κυβέρνηση τη «δύσκολη οδό» της νοµοθέτησης για την ανατροπή της σύµβασης. Ταυτοχρόνως οι κοινωνικού εταίροι «ισορροπούν σε τεντωµένο σκοινί», αφού η ΓΣΕΕ δεν δέχεται οποιαδήποτε αλλαγή στην εθνική γενική συλλογική σύµβαση εργασίας και συζητεί ζητήµατα πέραν αυτής. Σηµειωτέον ότι «εντός της σύµβασης» είναι και το θέµα του 13ου και του 14ου µισθού, το οποίο µετ’ επιτάσεως θέτει η τρόικα.
Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ κ. Ι. Παναγόπουλος – τις προηγούµενες ηµέρες – ζήτησε να αρθεί η οποιαδήποτε «απειλή νοµοθετικής παρέµβασης» στα θέµατα της σύµβασης και κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «επισείει το φόβητρο της Πράξης Νοµοθετικού Περιεχοµένου, πάνω από τον διάλογο µεταξύ εργοδοτών και εργαζοµένων. Κανένας διάλογος δεν µπορεί να γίνει υπό τη δαµόκλειο σπάθη της ΠΝΠ» σηµείωσε. Ταυτοχρόνως ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ ξεκαθάρισε ότι η Εθνική Γενική Συλλογική Σύµβαση Εργασίας δεν τίθεται προς διαπραγµάτευση, ούτε όσα περιλαµβάνονται σε αυτήν. Ο µόνος διάλογος αφορά τα κόστη εκτός των µισθών.
Μέχρι ώρας το µόνο θέµα που φαίνεται πως βγαίνει από το τραπέζι του διαλόγου είναι η µείωση του κατώτατου µισθού (όλες οι πλευρές συµφωνούν στη διατήρησή του) και το µόνο θέµα για το οποίο υπάρχει συµφωνία τροποποίησής του είναι η µείωση του µη µισθολογικού κόστους, δηλαδή η µείωση των εισφορών.
Η τρόικα µε το νέο έγγραφο αξιώνει: πρώτον, µείωση των κατώτατων ορίων των αµοιβών, δεύτερον, κατάργηση του 13ου και του 14ου µισθού στον ιδιωτικό τοµέα, τρίτον, «άρση των µισθολογικών αγκυλώσεων» όπως είναι οι αυξήσεις µέσω τριετιών και επιδοµάτων. Και, τέταρτον, την αλλαγή των µισθολογίων των ∆ΕΚΟ και των τραπεζών.
Μάλιστα η τρόικα ζητεί από την κυβέρνηση να νοµοθετήσει για την επιβολή των µέτρων αυτών εφόσον οι κοινωνικοί εταίροι δεν συµφωνήσουν να υιοθετήσουν ανάλογα µέτρα. Για τον λόγο αυτόν «θυµίζει» την ανάλογη παρέµβαση (Πράξη Νοµοθετικού Περιεχοµένου) που είχε γίνει τη διετία 1985-1987. Κάτι που η κυβέρνηση θα ήθελε να αποφύγει.
Οι προτάσεις µέτρων που είναι στο τραπέζι και οι αντίστοιχες θέσεις όλων των κοινωνικών εταίρων αφορούν τα εξής:
1. Μείωση των κατώτατων αµοιβών. Το έχει θέσει η τρόικα αλλά µε το µέτρο αυτό διαφωνεί το σύνολο των εργοδοτικών και εργατικών φορέων.
2. Περικοπή του 13ου και του 14ου µισθού. ∆ιαφωνούν η ΓΣΕΕ, η ΓΣΕΒΕΕ (επαγγελµατοβιοτέχνες) και οι έµποροι, ενώ ο ΣΕΒ φαίνεται να συζητεί την περικοπή τους από ένα ύψος µισθού και άνω.
3. Τριετές «πάγωµα» µισθών και ωριµάνσεων (τριετίες – πολυετίες). Το ζητούν οι εργοδοτικές οργανώσεις – προκειµένου να µειωθεί το µισθολογικό κόστος των επιχειρήσεων , αντιδρά η ΓΣΕΕ τόσο για την αύξηση που προβλέπεται στη σύµβαση (2,5% από 1.7.2012) όσο και για τις ωριµάνσεις των κατώτατων αµοιβών.
4. Μείωση του µη µισθολογικού κόστους (εισφορές εργοδοτών – εργαζοµένων). Συµφωνούν εργοδότες και εργαζόµενοι, ωστόσο η ΓΣΕΕ θέτει ως προϋπόθεση την αναπλήρωση των εσόδων που θα απολέσουν τα α σφαλιστικά ταµεία και ο ΟΑΕ∆ από τη µείωση των εισφορών. «Θέλουµε µέτρα αναπλήρωσης ισοδύναµου οικονοµικού αποτελέσµατος» σηµειώνει ο κ. Παναγόπουλος.
Θα πρέπει να σηµειωθεί ότι η ΕΣΕΕ (έµποροι) έχουν υποβάλει πρόταση για τη µείωση κατά 10% των εισφορών και την ταυτόχρονη επιβολή εισφοράς 1 τις χιλίοις επί του τζίρου (που θα εκπίπτει από τις περιοδικές δηλώσεις ΦΠA) ως «αντίβαρο» για τις απώλειες εσόδων των ασφαλιστικών ταµείων.
Ο κατώτατος µισθός στην Ελλάδα ανέρχεται περίπου στο 60% των κατώτατων αµοιβών των χωρών «πρώτης κατηγορίας» της Ευρώπης, όπως είναι οι Αγγλία, Ολλανδία, Ιρλανδία και Λουξεµβούργο, ενώ υπερτερεί του αντίστοιχου κατώτατου µισθού των χωρών «δεύτερης κατηγορίας», όπως είναι η Πορτογαλία, η Σλοβενία, η Μάλτα και η Ισπανία.
Σύµφωνα µε τα στοιχεία που παραθέτει η έκθεση του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ για την «ελληνική οικονοµία και την απασχόληση», ο κατώτατος-ελάχιστος µισθός ισχύει σήµερα στα 20 από τα 27 κράτη-µέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Σε ορισµένα από αυτά ο κατώτερος µισθός ρυθµίζεται µε συλλογικές διαπραγµατεύσεις (Ελλάδα και Βέλγιο), ενώ σε κάποιες χώρες κατοχυρώνεται µε νόµο κατόπιν προτάσεων των κοινωνικών εταίρων. Σε επτά χώρες, δηλαδή σε Αυστρία, Γερµανία, ∆ανία, Σουηδία, Φινλανδία, Ιταλία και Κύπρο, δεν υπάρχει κατώτατος µισθός σε εθνικό επίπεδο, αλλά κατώτατοι µισθοί ανά κλάδο παραγωγής, τους οποίους διαµορφώνουν οι διαπραγµατεύσεις µεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Στο Βέλγιο ο νόµος που ισχύει από το 1996 για τις συλλογικές διαπραγµατεύσεις υποχρεώνει τους κοινωνικούς εταίρους να λαµβάνουν υπόψη τους κατά τις διαπραγµατεύσεις το ύψος των µισθών στις γειτονικές χώρες (Γαλλία, Γερµανία και Κάτω Χώρες), ώστε να διασφαλίζεται η ανταγωνιστικότητα της οικονοµίας. Το Βέλγιο είναι µία από τις λίγες χώρες στην Ευρώπη που ισχύει αυτόµατο σύστηµα τιµαριθµικής αναπροσαρµογής των µισθών. Ο κατώτερος µισθός δεν κατοχυρώνεται µε νόµο στις ∆ανία, Γερµανία Ιταλία, Κύπρο, Αυστρία, Φινλανδία και Σουηδία, καθώς και σε δύο υποψήφιες για ένταξη χώρες, στην Κροατία και στην Τουρκία. Στη Γαλλία κατοχυρώνεται µε νόµο το ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης, ενώ στις Ιταλία, Αυστρία, ∆ανία, Φινλανδία, Σουηδία και Γερµανία οι κατώτεροι µισθοί διαµορφώνονται από συλλογικές συµβάσεις που αφορούν τους πιο σηµαντικούς κλάδους της οικονοµίας και επεκτείνονται εν συνεχεία στο σύνολο των εργαζοµένων. Στη Γερµανία προστατεύονται µε νόµο τα κατώτερα όρια των συλλογικών συµβάσεων στους κλάδους της κατασκευής, των υπηρεσιών καθαριότητας και των ταχυδροµικών υπηρεσιών.
Ο µεγαλύτερος βασικός µισθός, σύµφωνα µε τα στοιχεία της Eurostat του Ιουλίου του 2011, καταγράφεται στο Λουξεµβούργο µε 1,757.56 ευρώ ανά µήνα και οι χαµηλότεροι µισθοί στη Ρουµανία και τη Βουλγαρία µε 158 και 123 ευρώ αντιστοίχως.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
