Ο συνδυασμός της οικτρής οικονομικής κατάστασης της Ελλάδας, της νεο-οθωμανικής αναγέννησης της Τουρκίας και των πλούσιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων ανατολικά της Κρήτης εώς την Κύπρο επαναφέρει στο προσκήνιο τη σοβαρή απειλή προσβολής εθνικού εδάφους. Η στοχοποίηση του Καστελόριζου έχει τον τελευταίο καιρό γίνει απροκάλυπτη.
Δύο τουρκικά RF-4E πέταξαν πρόσφατα σε πολύ χαμηλό ύψος πάνω από το νησί και φωτογράφισαν τις τελευταίες θέσεις της ελληνικής φρουράς. Φημολογείται ότι η Πολεμική Αεροπορία απάντησε με κίνηση «ισοδύναμου τετελεσμένου» ενώ παράλληλα δημιουργήθηκε ειδικό readiness με ζεύγος F-16 Block 52 από την Κρήτη. Ας ελπίσουμε ότι το ΓΕΣ θα ενισχύσει γρήγορα την Α’ Μοίρα Αμφιβίων Καταδρομών που θα κληθεί να σηκώσει το βάρος ενδεχόμενης τουρκικής αεροναυτικής απόβασης.
Το παραδοσιακό σχέδιο αντεπίθεσης των Ελληνικών Δυνάμεων που προβλέπει στρατηγικά πλήγματα στα παράλια της Μικράς Ασίας και ταυτόχρονη προέλαση στον Έβρο έχει νόημα μόνο σε περίπτωση που το Καστελόριζο αντέξει για τουλάχιστον 24 ώρες. Η παρέμβαση του διεθνή παράγοντα θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη αλλά δεν μπορεί να είναι αστραπιαία.
Πολλοί φοβούνται ότι η Τουρκία θα μπορέσει με μια σύγκρουση λίγων ημερών να απελευθερωθεί από τον γεωστρατηγικό ελληνικό κλοιό στην Ανατολική Μεσόγειο. Μερικές προνοητικές και γρήγορες κινήσεις των Ελλήνων επιτελών μπορούν είτε να αποτρέψουν αυτό το ενδεχόμενο είτε να το μετατρέψουν σε μια πολύ δυσάρεστη έκπληξη για την «φίλη» γείτονα.
