Εκπόρνευση

Αμάν πια. «Οχι» λέει. «Στον ΔΟΛ δεν δίνουμε δανεικά». Σωστά. Θα πουν όσοι σκέφτονται απλοϊκά. Εδώ ο κόσμος πεινάει κι εσείς με θράσος τολμάτε να ζητάτε λεφτά για εφημερίδες, κανάλια και περιοδικά; Ντροπή. Να κλείσουν λοιπόν. Να καταρρεύσουν τα πάντα. Η ίδια ισοπεδωτική λογική και με την εφεδρεία την δημοσιοϋπαλληλική. Οριζόντιο κούρεμα σε κάθε τι. Κανένα κριτήριο αξιολόγησης. Στα παλιά μας τα παπούτσια η ικανότητα, η παράδοση τόσων ετών, η ελευθερία της έκφρασης, η ποιότητα. Ολα αυτά τα στοιχειώδη ðπου συνιστούν τις βασικές αρχές μιας δημοσιογραφίας που σέβεται το λειτούργημά της. Γιατί σας βεβαιώ. Ουδείς από την ηγεσία αυτής της εφημερίδας δεν μου παράγγειλε, δεν μου ψιθύρισε να γράψω και να επιτεθώ επειδή δεν πήρε ο ΔΟΛ το δάνειο των δέκα εκατομμυρίων ευρώ. Ποτέ δεν έγραψα εντεταλμένος από οποιοδήποτε στέλεχος διευθυντικό. Σε μια εποχή όπου η εμπορευματοποίηση των πάντων θεωρείται αυτονόητη και λογική, σε μερικές εφημερίδες η αξιοπρέπεια είναι βασική αρχή. Να κλείσουν λοιπόν. Να μείνουν τα τσόλια για να παραπληροφορούν τον ελληνικό λαό. Τόσο βάρβαρο, τόσο ισοπεδωτικό, τόσο, για την ελληνική αναξιοκρατία, συνηθισμένο και γνωστό. Ομως έχουν για τους πενήντα υπουργούς μιας τόσο μικρής χώρας με μια οικονομία που κολυμπάει στα σκουπίδια. Ομως έχουν για τους εκατοντάδες αόρατους οργανισμούς. Ομως έχουν για τα κρατικά ραδιοτηλεοπτικά κανάλια, φορτωμένα από τα δικά τους παιδιά και μονίμως ταγμένα να προπαγανδίζουν τα έργα τα κυβερνητικά. Ομως έχουν για τους μεγαλοφοροφυγάδες τους εκλεκτούς. Ομως έχουν για τους κοπρίτες, τους κομπραδόρους και όλους τους δικούς τους μηχανισμούς. Ολους αυτούς τους αρουραίους που τσαλαβουτούν και ροκανίζουν ό,τι βρουν. Ετσι αυτό που εκ πρώτης όψεως μοιάζει με αληθινό και σωστό, σε δεύτερη ανάγνωση είναι παραπλανητκό. Γιατί ο πολιτισμός δεν είναι κερδοφόρος όπως είναι ας πούμε τα απορρυπαντικά. Γιατί η Παιδεία δεν είναι αλυσίδα εστίασης, πρακτορεία στοιχημάτων και βιομηχανία αλκολούχων ποτών. Γιατί μερικά πράγματα και κάποιοι μη κερδοφόροι θεσμοί πρέπει να υπάρχουν και να λειτουργούν επειδή είναι κοινωνικοί θησαυροί. Που σημαίνει ότι σε μια περίοδο βαθιάς κρίσης για τον παγκόσμιο Τύπο δύο οι εναλλακτικές λύσεις. Η πρώτη, σε περίπτωση που δεν υποκλιθείς στον χυδαίο κιτρινισμό, πρέπει να κλείσεις το μαγαζί. Η δεύτερη η χειρότερη, να σκύψεις το κεφάλι και να εκπορνευτείς. Με απλά λόγια η διατήρηση κανονικών και όχι πέτσινων εφημερίδων είναι υπόθεση εθνική. Αλλιώτικα όλα θα καταλήξουν άοσμος, πηχτός γκριζόμαυρος πολτός. Οπως έγραφε και ο Νίκος Καζαντζάκης. Ηθελε να είναι ελεύθερος. Σκοτώστε τον!