Η κατασκευή «εσωτερικού εχθρού» είναι ιδιαιτέρως προσφιλής στην ελληνική πολιτική. Και ειδικά στον κ. Γ. Παπανδρέου, ο οποίος την έχει πολλές φορές χρησιμοποιήσει. Οταν απέτυχε στις εκλογές του 2007 και ετέθη θέμα διαδοχής στο ΠαΣοΚ, τα έβαλε με τα «συμφέροντα» που υποτίθεται ότι τον πολεμούσαν.
Και για να ενισχύσει τον ισχυρισμό του, χρησιμοποίησε τότε την προτροπή του Βήματος να παραιτηθεί, επειδή τον θεώρησε υπεύθυνο για την ήττα. Εκείνο το «Παραιτηθείτε κύριε Πρόεδρε» έγινε σημαία για τον κ. Παπανδρέου και την ομάδα που τον συνόδευε και απόδειξη, υποτίθεται, του πολέμου που δεχόταν από τα συμφέροντα. Ουδέποτε πέρασε από το μυαλό του η ιδέα ότι ένα Μέσο Ενημέρωσης μπορεί να έχει άποψη και γνώμη και βεβαίως θεωρούσε μέγα αμάρτημα την προβολή της.
Τότε ο κ. Παπανδρέου κατασκεύασε ένα εσωτερικό εχθρό και έχτισε μια θεωρία συνωμοσίας προκειμένου να κερδίσει τους αντιπάλους του. Τώρα πάλι τα ίδια κάνει. Δεν αναγνωρίζει τα λάθη του, δεν αποδέχεται τα όσα ζημιογόνα επέλεξε για τη χώρα και αποδίδει σε μας δήθεν υπονόμευση, όταν είναι σε όλους γνωστό, ότι ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη, στήριξε, επί ζημία του, την κυβέρνησή του και προσωπικά τον ίδιο, με μόνο γνώμονα τις παραδόσεις και τους ιστορικούς δεσμούς των εφημερίδων του Οργανισμού με την δημοκρατική παράταξη.