Oλα αυτά που ακούγονται περί ιδρύσεως νέου κόμματος ανήκουν στη σφαίρα της κοπτοραπτικής. Θυμίζουν ένα φθαρμένο κοστούμι που δίδεται για φρεσκάρισμα στη μοδίστρα της γειτονιάς. Εκείνη θα βάλει μπαλώματα στους αγκώνες, θα στενέψει τους γιακάδες για να γίνουν μοδάτοι, θα κοντύνει τα μπατζάκια. Εντούτοις όποιος το φορέσει θα έχει επίγνωση ότι το ρούχο είναι μεταχειρισμένο – πόσω μάλλον αν προέρχεται από την ντουλάπα του πεθαμένου παππού. Κάπως έτσι θα γίνει και με το νέο κόμμα όπου ανακατεύονται έμπειρα στελέχη (που ευθύνονται δηλαδή για την κρίση), επαγγελματίες πολιτικοί (που δεν έχουν δουλέψει μια μέρα στη ζωή τους), φιλόδοξοι βουλευτές (που θα συμμαχούσαν με τον Σατανά) και κάποιοι που κινούνται από αλτρουισμό, αίσθημα ευθύνης, πολιτικό προβληματισμό (LOL).
Για το απόδειπνο συγκεντρώνονται διάφοροι, σε διάφορους σχηματισμούς και διαφορετικές προοπτικές. Μαθαίνουμε λοιπόν ότι υπάρχει κινητικότητα της κυρίας Άννας Διαμαντοπούλου και των κ. κ. Γ. Ραγκούση, Άρη Σπηλιωτόπουλου, Κυριάκου Μητσοτάκη, Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, Ευάγγελου Αντώναρου. Ποιος από όλους αυτούς τους κορυφαίους θα μπορούσε να ηγηθεί στο χιλιομπαλωμένο ρούχο; Θα σταθούμε μόνο σε μια επίσημη εκτίμηση, από τα έγκυρα χείλη του κ. Πάνου Παναγιωτόπουλου, τομεάρχη Εξωτερικών της Νέας Δημοκρατίας, ο οποίος μέσα στη Βουλή μίλησε για «κόμμα Παπαδήμου» το οποίο θα διεμβολίσει τα δυο μεγάλα κόμματα. Ο κ. Παναγιωτόπουλος είπε ότι κάπου το διάβασε αυτό και χωρίς να αναφερθεί στην πηγή, αποφάσισε να διαδώσει τη φήμη.
Όλη αυτή η κινητικότητα είναι βολική: έχουμε κάτι να ασχολούμαστε, να περνάει η μέρα. Κουβέντα να γίνεται. Εικασίες για τις προθέσεις Παπαδήμου, η πιθανότητα να «καεί» από την πρόωρη συζήτηση, η προοπτική μιας ανατροπής της τελευταίας στιγμής. Τα εσωκομματικά αίφνης απέκτησαν μεγάλο ενδιαφέρον. Πέρα από εκείνους που κινούνται στα φανερά υπάρχουν κι αυτοί που συζητούν στα κρυφά, προβληματίζονται για το μέλλον (το ατομικό τους μέλλον) και αποτελούν τον άγνωστο παράγοντα. Η επικαιρότητα γίνεται ακόμη πιο συναρπαστική επειδή καθημερινά αλλάζουν τα δεδομένα. Αρκεί ένα στρωμένο τραπέζι και ολίγοι διάσημοι συνδαιτυμόνες για να αρχίσει ένας νέος κύκλος συζητήσεων. Ωστόσο δεν γίνεται λόγος για το φθαρμένο της ιστορίας. Δεν τους λέει κανείς ότι τα παρτάλια όσο κι αν σιδερωθούν, δεν μετατρέπονται σε τόπι από καινούργιο ύφασμα.
Να πούμε και κάτι άλλο. Ο κ. Παπαδήμος ασχολείται προς το παρόν με άλλα πράγματα. Προσπαθεί να ανταποκριθεί στις δεσμεύσεις της χώρας όπως δηλώνει ο ίδιος. Είναι όμως πολύ βολικό για τους επίδοξους προέδρους μελλοντικών κομμάτων να χρησιμοποιούν αποπροσανατολιστικά το όνομά του. Όλα αυτά δεν αλλάζουν τα βασικά. Πρώτον: Ο κόσμος καίγεται και ορισμένοι έχουν αφιερωθεί στη σωτηρία του σαρκίου τους και στον απεγκλωβισμό τους από τα κόμματα που υπηρέτησαν με πειθαρχία. Δεύτερον: προωθείται το ανακάτεμα των προσώπων αλλά όχι η ανανέωση του προσωπικού. Τρίτον: προθυμοποιούνται να σώσουν τη χώρα εκείνοι που την κατέστρεψαν.
