Εφυγε από τη ζωή σε ηλικία 62 ετών ο βρετανός συγγραφέας και δημοσιογράφος, Κρίστοφερ Χίτσενς, ένας εκ πεποιθήσεως αμφισβητίας, νικημένος από καρκίνο στον οισοφάγο που διαγνώστηκε τον Ιούνιο του 2010.
Το αμερικανικό περιοδικό «Vanity Fair», τακτικός συνεργάτης του οποίου υπήρξε από το 1992, ανακοίνωσε τον θάνατό του αργά το βράδυ της Πέμπτης 15 Δεκεμβρίου 2011.
Οργισμένο παιδί του Μάη του 1968, αντιρρησίας από επιλογή, εχθρός της κοινοτοπίας και σφοδρός πολέμιος των συμβάσεων, ο Χίτσενς αναγνωρίστηκε ως ένας από τους πιο τολμηρούς και αμφιλεγόμενους δημόσιους διανοούμενους της εποχής μας.
Εζησε μια ανήσυχη ζωή και είχε μια ταραχώδη πολιτική διαδρομή: από τα κολέγια της Οξφόρδης στην Αθήνα της Χούντας, από την Κούβα του Κάστρο στην Πορτογαλία του Καρβάλιο, από τον εμφύλιο σπαραγμό της Ιρλανδίας δίπλα στους Κούρδους μαχητές και από τον τροτσκισμό των νιάτων στην ανεπιφύλακτη υποστήριξη του πολέμου στο Ιράκ.
Αιρετικός και βλάσφημος, φίλος με τον ποιητή Τζέιμς Φέντον και τους πεζογράφους Μάρτιν Έιμις και Σαλμάν Ρούσντι, δε δίστασε να τα βάλει με τον Χένρι Κίσινγκερ, τον Μπιλ Κλίντον και τη Μητέρα Τερέζα, να επιτεθεί άτεγκτα στη θρησκεία και να συγκρουστεί μετωπικά με προσωπικότητες όπως ο Νόαμ Τσόμσκι, ο Γκορ Βιντάλ και ο Έντουαρντ Σαίντ.
Η μητέρα του, η ωραία Ιβόν, αυτοκτόνησε στην Αθήνα όταν ο ίδιος ήταν ακόμα 24 ετών. Ο Χίτσενς, που παρακολούθησε την πολιτική και λογοτεχνική ιστορία όσο έζησε, κατόρθωσε στα γραπτά του να συγκεράσει την οξύτητα και τη σοβαρότητα και εσχάτως – παρά το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε – να ισορροπήσει ανάμεσα στην ευθυμία και τη μελαγχολία.
Ο Κρίστοφερ Χίτσενς, πολυγραφότατος και αντιφατικός, αναθεωρητής των ίδιων του των απόψεων, δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητος με την προκλητική πένα και την ανατρεπτική του δοκιμιογραφία.
Υπήρξε τακτικός καθηγητής στο τμήμα φιλελεύθερων σπουδών του New School. Υπερασπίστηκε με σθένος ένα ασυμβίβαστο κράμα φιλελεύθερων και σοσιαλιστικών ιδεών.
Στα ελληνικά κυκλοφόρησε πρόσφατα η αυτοβιογραφία του «Hitch-22: Αμφισβητίας εκ πεποιθήσεως» (Μεταίχμιο, 2011) στην οποία κάνει τους απολογισμούς της ζωής και της πνευματικής του διαδρομής.
Τα βιβλία του στα ελληνικά
