Σφήνα στον λεγόμενο σοσιαλιστικό χώρο, με προμετωπίδα τον μεταρρυθμισμό και υπό τους έντονους τριγμούς που προκαλεί στο κυβερνητικό ΠαΣοΚ η μνημονιακή πολιτική μπαίνει η Δημοκρατική Αριστερά του κ. Φ. Κουβέλη ως μια εκδοχή της «άλλης πολυκατοικίας», απέναντι στη δεξιά.
Ο κ. Κουβέλης επέλεξε συνειδητά να διατηρήσει την κάθετη γραμμή δεξιά – αντιδεξιά, όταν προέβαλε την πρωτοβουλία του για ανασυγκρότηση του δημοκρατικού σοσιαλιστικού χώρου. Η οριοθέτηση που έθεσε ήταν από τη μια «έξω από τη νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη του ΠαΣοΚ» και από την άλλη «μακριά από την παλαιοκομμουνιστική ρητορική και τον αριστερό λαϊκισμό».
Διασταυρώθηκε με τη συζήτηση για την επανίδρυση της κεντροαριστεράς που έχει ανοίξει και στο ΠαΑΣοΚ για τα καλά στη μετα-ΔΝΤ εποχή. Και πριν από λίγες ημέρες, εν μέσω αναζήτησης κυβερνητικών λύσεων για την επόμενη ημέρα – μια και η αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές μοιάζει με προϊστορία – ήρθε η συνάντηση του κ. Κουβέλη με στελέχη του εκσυγχρονιστικού ΠαΣοΚ και του πρώην πρωθυπουργού κ. Κ. Σημίτη, κατά την εκδήλωση του περιοδικού «Μεταρρύθμιση». Εκεί ομιλητές ήταν ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ κ. Ν. Μπίστης (υφυπουργός επί κυβέρνησης Σημίτη) και ο κ. Ν. Χριστοδουλάκης (υπουργός Οικονομικών επί κυβέρνησης Σημίτη).
Εχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι η ΔΗΜΑΡ δεν σφυρίζει αδιάφορα στις επαφές που αναπτύσσει με προσωπικότητες του εκσυγχρονιστικού ΠαΣοΚ. Πάντως από το ηγετικό επιτελείο της διευκρίνιζαν ότι οι επαφές αυτές είναι αποσυνδεδεμένες από τα κυβερνητικά ζητήματα και «τα πρόσωπα που εμπλέκονται δεν χτίζουν μια κυβερνητική λύση μαζί μας».
Ωστόσο υπάρχει ουσία πίσω από την πολιτική συνεύρεση στην εκδήλωση της περασμένης Δευτέρας, με θέμα «Προοδευτική απάντηση στην κρίση». Κατά τη ΔΗΜΑΡ και μόνη η παρουσία του κ. Σημίτη, με δεδομένο ότι ήταν από τις σπάνιες δημόσιες εμφανίσεις του πρώην πρωθυπουργού, αποκτά πολιτικό ενδιαφέρον. Και αυτό ενώ πολλοί αναμένουν ότι ο κ. Σημίτης επανενεργοποείται πολιτικά με παρεμβάσεις του εντός και εκτός Ελλάδας – στις αρχές της επόμενης εβδομάδας, μάλιστα, ο πρώην πρωθυπουργός θα έχει σειρά επαφών με ευρωπαίους αξιωματούχους στις Βρυξέλλες.
Επίσης, το περιεχόμενο του χαιρετισμού που απηύθυνε στην εκδήλωση ο κ. Παρασκευάς Αυγερινός καταγράφηκε θετικά από τη ΔΗΜΑΡ, μια και στελέχη της τον χαρακτηρίζουν «ηθικό κεφάλαιο της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας».
Η κριτική που έκανε ο κ. Αυγερινός στο ΠαΣοΚ και ιδιαίτερα στον εθνικισμό προκάλεσε ενθουσιώδη σχόλια στη ΔΗΜΑΡ.
Ο κ. Χριστοδουλάκης το μόνο «σήμα» που έδωσε σχετικά με συνεργασίες κομμάτων ήταν η παράθεση της άποψης ότι αρχίζει να δημιουργείται σήμερα «μια ενδιαφέρουσα ζύμωση οριζόντιου χαρακτήρα, με συμπαράταξη ιδεών, προτάσεων και συγκλίσεων, κατά μήκος των κομμάτων». Από την τοποθέτηση του, ωστόσο, τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ κράτησαν αφενός την κριτική που άσκησε στην μνημονιακή πολιτική – μιλώντας για αλλαγή στο μνημόνιο – και αφετέρου το «ναι» στο ευρώ.
Εχοντας συνδέσει το όνομά του με την αντιδικτατορική δράση ως στέλεχος της επιτροπής κατάληψης του Πολυτεχνείου το 1973 – με τη Μεταπολίτευση εξελέγη πρόεδρος του φοιτητικού συλλόγου των μηχανολόγων – έχει κρατήσει ως σήμερα επαφές με τον χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς. Αλλωστε ο ίδιος υπήρξε στέλεχος του ΚΚΕ Εσωτερικού, από το οποίο αποχώρησε το 1977. Οι δεσμοί του με τους «παλιούς φίλους» δεν κόπηκαν έκτοτε, ενώ ως φαίνεται αναβαπτίζονται στις νέες συνθήκες και ειδικότερα μετά τη δημιουργία της ΔΗΜΑΡ.
Υπουργός Οικονομικών επί κυβέρνησης Σημίτη, ο κ. Χριστοδουλάκης εξακολουθεί να παρεμβαίνει με δημόσιες ομιλίες και συνεντέυξεις στα πολιτικά πράγματα. Μάλιστα, όταν τον ρωτούν αν θα μετέχει εκ νέου στην πολιτική, συνηθίζει να λέει ότι και τώρα δρα πολιτικά αφήνοντας παράλληλα ανοιχτό το παράθυρο συμμετοχής του στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Οι στενές επαφές του με το περιοδικό «Μεταρρύθμιση», με τον κ. Ν. Μπίστη και τον εκδότη του περιοδικού κ. Γ. Μεϊμάρογλου αποτελούν συνέχεια ενός «εκσυγχρονιστικού» κύκλου που δεν έκλεισε ποτέ και εγγράφεται γύρω από τον κ. Κ. Σημίτη.
Αν για τον κ. Χριστοδουλάκη τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ δεν επιβεβαιώνουν καμία συζήτηση για πολιτική συννενόηση, για τον κ. Μπίστη λένε ότι έχουν γίνει «προχωρημένα» βήματα στενής συνεργασίας. Ο ίδιος άλλωστε ο κ. Μπίστης – προερχόμενος επίσης από την Ανανεωτική Αριστερά – είναι υπέρμαχος της συνεργασίας του ευρύτερου προοδευτικού και κεντροαριστερού χώρου. «Πήγε να γίνει το ’96, αλλά δεν μπόρεσε να γίνει. Θυμάστε ότι ο κ. Σημίτης ήταν τότε πολύ ανοιχτός απέναντι στον ΣΥΝ, αλλά υπήρξαν κάποιοι που έκλεισαν το δρόμο. Θα ανοίξει και τώρα (η συζήτηση), με άλλο περιεχόμενο και άλλους πρωταγωνιστές» σημείωσε πρόσφατα μιλώντας στο Βήμα FM.
Η πρωτοβουλία για ανασυγκρότηση του δημοκρατικού σοσιαλιστικού χώρου από τον κ. Κουβέλη «πάτησε» στην εκτίμηση της ηγεσίας της ΔΗΜΑΡ ότι ο «προοδευτικός κόσμος της χώρας» που εμφορείται από τις αρχές του σοσιαλισμού και του μεταρρυθμισμού έχει μείνει ορφανός από πολιτική έκφραση.
Στην απεύθυνσή του ο κ. Κουβέλης προέβαλε την πλουραλιστική εικόνα του εγχειρήματος. Και άνοιξε την πολιτική του βεντάλια με πολιτικές δυνάμεις και προσωπικότητες που προέρχονται από το ΠαΣοΚ, είτε από το εκσυγχρονιστικό είτε από το κοινωνικό αλλά και με στελέχη της πολιτικής οικολογίας.
Με το λεγόμενο «κοινωνικό» ΠαΣοΚ η συνεργασία «έδεσε» με τους Ελεύθερους Πολίτες του κ. Β. Οικονόμου και Μ. Γιομπαζολιά αλλά και με αυτοδιοικητικά στελέχη. Η οικολογική διάσταση αναδείχθηκε με την προσχώρηση στη ΔΗΜΑΡ του κ. Ηλ. Ευθυμιόπουλου, πρώην υφυπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Εργων, ιδρυτικού μέλους και πρώην διευθυντή της Greenpeace.
Οπως επισημαίνει στο «Βήμα» το μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΔΗΜΑΡ κ. Θ. Μαργαρίτης «η ΔΗΜΑΡ κάνει μια εργώδη προσπάθεια για να διαμορφώσει μια νέα ταυτότητα στον σοσιαλιστικό χώρο και να εξασφαλίσει ένα πολιτικό πρόγραμμα που οριοθετείται από τον νεοφιλελευθερισμό και τον λαϊκισμό. Στην αναζήτηση της νέας σοσιαλιστικής ταυτότητας δεν υιοθετούμε ούτε τη νεοφιλελεύθερη ατζέντα για την οικονομία ούτε τη γραμμή της αντικαπιταλιστικής φλυαρίας».
