Όσοι παρακολουθούν από κοντά την εξέλιξη της κρίσης χρέους στην Ευρώπη αντιλαμβάνονται πια ότι η κατάσταση τείνει να ξεφύγει και πως αν δεν υπάρξει έγκαιρη παρέμβαση πολύ σύντομα θα είναι εκτός ελέγχου.
Ήδη το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα αντιμετωπίζει καταστάσεις σαν κι αυτές που αντιμετώπιζε το ελληνικό τραπεζικό σύστημα πριν από ένα χρόνο.
Οι ευρωπαϊκές Τράπεζες δεν έχουν πια γραμμές χρηματοδότησης από τον υπόλοιπο κόσμο, τα κεφάλαια φεύγουν προς άλλες κατευθύνσεις, οι διαχειριστές κεφαλαίων αναζητούν καταφύγια στις ΗΠΑ και αλλού, τα πάντα δείχνουν αβέβαια και προβληματικά.
Οι ευρωπαϊκές χώρες επίσης αντιμετωπίζονται με καχυποψία από τις αγορές, οι δανειακές ανάγκες τους είναι υπέρογκες, το 2012 θα ανέλθουν σε 800 δισ. ευρώ και τα επιτόκια κινούνται ανοδικά,προσεγγίζουν προ έτους αντίστοιχα ελληνικά, που κατέστησαν το ελληνικό χρέος μη βιώσιμο. Το ίδιο κινδυνεύουν να πάθουν τώρα και οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, όπως και οι Τράπεζές τους.
Επίσης οι Τράπεζες της Γηραιάς Ηπείρου αντιμετωπίζουν αντίστοιχα προβλήματα. Οι άλλοτε ισχυρότεροι χρηματοδότες του πλανήτη δεν βρίσκουν χρήματα για να την ανακεφαλαιοποίησή τους, σε λίγο η ανατολική Ευρώπη δεν θα μπορεί να λάβει ούτε ευρώ, όταν μέχρι πρότινος κάλυπτε το 50% των χρηματοδοτικών της αναγκών από ισχυρές γαλλικές, γερμανικές, ιταλικές και ελληνικές Τράπεζες.
Όσο κι αν ακούγεται παράδοξο η Ευρώπη τον τελευταίο χρόνο κατέληξε να γίνει από ήπειρος ευημερίας,ασφάλειας και οικονομικής προόδου σε τοξική ζώνη.
Κακά τα ψέματα η ακαμψία της ευρωπαϊκής ελίτ και η γερμανική αγκύλωση απειλούν το ευγενέστερο μεταπολεμικό επίτευγμα ολόκληρου του πλανήτη.
Όσοι έχουν μάτια να δουν βλέπουν ότι η Ευρώπη οδηγείται στην καταστροφή αν δεν αντιδράσει το ταχύτερο. Αν παραμείνει απαθής στο επόμενο μικρό διάστημα, αν δεν αλλάξει στάση και δεν παρέμβει αποφασιστικά στην κρίση, αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν τυπώσει χρήμα, δεν εκδώσει ευρωομόλογα και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν εγκαθιδρύσει κοινό υπουργείο Οικονομικών στις Βρυξέλλες,τότε πάμε για καταστάσεις θλιβερές και οδυνηρές μαζί.
Η ελληνική κυβέρνηση, ο πρωθυπουργός κ.Λ.Παπαδήμος που πασχίζει σε αυτό το περιβάλλον να ταιριάξει τα αταίριαστα χωρίς να έχει καμία εγγύηση ότι η δανειακή σύμβαση θα εκτελεσθεί και η ρύθμιση των χρεών με τη συμμετοχή των ιδιωτών θα επιβεβαιωθεί, οφείλουν να κρούσουν τον κώδωνα του κινδύνου, να μεταδώσουν την έκδηλη ελληνική ανησυχία για τις εξελίξεις στην Ευρώπη και να καλέσουν τους ηγέτες των άλλων χωρών, που έως τώρα έκαναν ότι είναι δυνατόν να μας απομονώσουν ως λεπρούς, να πράξουν τα δέοντα το ταχύτερο.
Γιατί απλούστατα κινδυνεύουν οι ίδιοι και οι χώρες τους να γίνουν λεπροί και η Ευρώπη να καταστραφεί και να πέσει με πάταγο, παρασέρνοντας τους πάντες και τα πάντα στην πτώση της.
