Οι ταινίες της εβδομάδας: Και τα βαμπίρ παντρεύτηκαν

Οπως ακριβώς συνέβη με την κινηματογραφική μεταφορά του τελευταίου βιβλίου Χάρι Πότερ, έτσι και η «Χαραυγή, μέρος 1ο» («Breaking dawn», ΗΠΑ, 2011), το τέταρτο βιβλίο της σειράς του «Λυκόφωτος», βγαίνει στις αίθουσες μοιρασμένο σε δύο μέρη. Αυτή την Πέμπτη (17 Νοεμβρίου) κυκλοφορεί το πρώτο μέρος και σε λίγους μήνες θα δούμε το δεύτερο.

Επισήμως το μοίρασμα έγινε εξαιτίας του όγκου του τέταρτου βιβλίου της Στέφανι Μέγερς _ τεράστιο στις περίπου 800 σελίδες του! Αυτομάτως βέβαια το μοίρασμα των δύο ταινιών σημαίνει και διπλά εισιτήρια, αφού οι θαυμαστές του ανορθόδοξου love story ανάμεσα σε ένα πανέμορφο και φιλήσυχο βαμπίρ (Ρόμπερτ Πάτινσον) και σε μια ανήσυχη κοπέλα (Κίρστεν Στιούαρτ) είναι αμέτρητοι ανά την υφήλιο και τυφλά φανατικοί.

Και, όπως είναι φυσικό, σε αυτούς και μόνο αυτούς τους θαυμαστές απευθύνεται η τέταρτη ταινία, όπως περίπου συνέβη με τη δεύτερη αλλά και την τρίτη. Το πρώτο μέρος της «Χαραυγής» δίνει τεράστια έμφαση στον έγγαμο βίο του Εντουαρντ Κάλεν και της 18χρονης Μπέλα Σουάν αλλά και στο ταξίδι του μέλιτός τους. Μόνο αυτά τα δύο καταλαμβάνουν παραπάνω από τη μισή διάρκεια του έργου, συχνά με επαναλαμβανόμενες σκηνές μέσα από τις οποίες βλέπουμε πόσο λιώνει ο ένας για τον άλλον (λες και δεν το ξέραμε). Ο γάμος έχει κινηματογραφηθεί από καμιά 20αριά γωνίες λήψης και το ταξίδι του μέλιτος περιέχει παρτίδες σκάκι, βόλτες στην παραλία αλλά και σεξ με μπόλικες μελανιές και γκρέμισμα κρεβατιών. Για να μην μπω στις λεπτομέρειες της εγκυμοσύνης.

Μπορούμε λοιπόν να πούμε πια ότι και δικαιωματικά οι ταινίες του «Λυκόφωτος» διεκδικούν το στέμμα του απόλυτου κινηματογραφικού σίριαλ, μιας καλοφωτογραφημένης, νοσηρής σαπουνόπερας, που όμως πλέον είναι εμφανές ότι παρουσιάζει σημάδια κόπωσης και δείχνει να αναζητεί με απόγνωση το φινάλε της. Υπομονή και κουράγιο.

Βαθμολογία: 2

Αίθουσες: ΑΕΛΛΩ – ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ – ΓΑΛΑΞΙΑΣ – ΚΗΦΙΣΙΑ – ΤΡΙΑ ΑΣΤΕΡΙΑ – ODEON ΓΛΥΦΑΔΑ – ODEON ΟΠΕΡΑ – CINE CITY – STER ΙΛΙΟΝ – ODEON ΚΟSΜΟPΟLΙΣ ΜΑΡΟΥΣΙ – ODEON STARCITY – VILLAGE MALL – VILLAGE ΠΑΓΚΡΑΤΙ – VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ – VILLAGE ΡΕΝΤΗ – VILLAGE MALL – ΒΑΡΚΙΖΑ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ODEON ΠΛΑΤΕΙΑ – STER ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ – STER CITY GATE – VILLAGE COSMOS

Ο πραγματικός (;) Σαίξπηρ

Η άποψη ότι ο Γουίλιαμ Σαίξπηρ (1564-1616) δεν ήταν τελικά ο συγγραφέας των αριστουργημάτων που φέρουν την υπογραφή του δεν είναι καινούργια. Απεναντίας, είναι μια άποψη που απασχολεί την παγκόσμια διανόηση εδώ και περίπου έναν αιώνα. Πάνω σε αυτήν ακριβώς την ιδέα είναι στημένη όλη η ταινία «Ανώνυμος» («Anonymous», Αγγλία, 2011) που σκηνοθέτησε ο μόνος άνθρωπος που δεν θα περίμενες ποτέ να ασχοληθεί με αυτό το θέμα _ ουδείς άλλος από τον Γερμανό Ρόλαντ Εμεριχ, που είναι γνωστός από περιπέτειες… καταστροφής όπως το «2012», η «Μέρα ανεξαρτησίας», «Godzilla» και «Μετά την επόμενη μέρα».

Σύμφωνα με την ταινία που, αν και καλή ψυχαγωγία, δεν φτάνει σε γοητεία τον παρεμφερή «Ερωτευμένο Σαίξπηρ», ο πραγματικός συγγραφέας των έργων του Σαίξπηρ είναι ένας παρηκμασμένος ευγενής, ο Εδουάρδος ντε Βερ, 17ος κόμης της Οξφόρδης (Ρις Ιβανς), πρώην εραστής της βασίλισσας Ελισάβετ (νέα η Τζόλι Ρίτσαρντσον, μεγάλη η Βανέσα Ρέντγκρεϊβ). Για να φέρει σε πέρας το σχέδιο μέσω του οποίου θα αποκτήσει ξανά τα κεκτημένα του ο Εδουάρδος αποφασίζει να χρησιμοποιήσει ως βιτρίνα έναν ηθοποιό που πλασάρεται ως συγγραφέας των έργων του πρώτου τα οποία μπορούν και παρασύρουν το κοινό τους σε αυτό που πρεσβεύουν. Διότι η πένα και ο λόγος, όπως έχει πολύ σωστά ειπωθεί, έχουν πολύ μεγαλύτερη δύναμη από το ξίφος.

Το κομμάτι της πολιτικής ίντριγκας και των μηχανορραφιών στο οποίο οι χρόνοι αναμειγνύονται ανάμεσα σε παρόν και παρελθόν είναι αρκετά μπερδεμένο, ως και χαοτικό, αλλά οι σκηνές παρακολουθούνται με μεγάλο ενδιαφέρον χάρη κυρίως στο εκλεκτό καστ των Ντέιβιντ Θιούλις (λόρδος Γουίλιαμ Σέσιλ, βαρόνος του Μπάρκλεϊ), Εντουαρντ Χογκ (σερ Ρόμπερτ Σέσιλ), Ξαβιέ Σάμιουελ (Χένρι Ραϊοθέσλεϊ, κόμης του Σαουθάμπτον), Ρέιφ Σπολ (Σαίξπηρ) και των προαναφερθέντων. Η ουσία όμως της ταινίας, αυτό δηλαδή που θέλει ο «Ανώνυμος» να πει (και το λέει με όμορφο τρόπο), είναι ότι ένας γνήσιος καλλιτέχνης δεν μπορεί ποτέ και κάτω από καμία συνθήκη να κρύψει την πραγματική φύση του. Ενας ποιητής είναι πάντα ποιητής όσο και αν θέλει να το κρύψει.

Βαθμολογία: 2

Αίθουσες: ΑΕΛΛΩ – ΑΠΟΛΛΩΝ – ΑΘΗΝΑΙΟΝ – ΑΘΗΝΑΙΟΝ CINEPOLIS, ΓΛΥΦΑΔΑ – ΑΙΓΛΗ, ΧΑΛΑΝΔΡΙ – ΚΗΦΙΣΙΑ – ΝΑΝΑ – ΣΠΟΡΤΙΝΓΚ – ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ – VILLAGE ΡENTΗ – VILLAGE MALL – VILLAGE ΦΑΛΗΡΟ – ODEON MAΡΟΥΣΙ – ODEON STARCITY – STER IΛION – ΣΙΝΕ ΑΝΟΙΞΙΣ, ΧΑΪΔΑΡΙ – ΦΟΙΒΟΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΝ – STER CENTURY – VILLAGE COSMOS

Σεξουαλικές αναζητήσεις σε υπαρξιακό φόντο

Μετά το φλερτ του με το Χόλιγουντ στην κοσμοπολίτικη περιπέτεια «The international», ο γερμανός σκηνοθέτης Τομ Τίκβερ επέστρεψε στα πάτρια εδάφη αλλά και σε ένα πιο προσωπικό σινεμά _ αυτό που χρόνια πριν τον είχε αναδείξει με το «Τρέξε, Λόλα, τρέξε». Το «Τρίο» («Drei», Γερμανία, 2010) είναι μια παράξενη ταινία, μια ερωτική κωμωδία που την ίδια ώρα έχει έντονα δραματικά στοιχεία αλλά και μια γλυκιά μελαγχολία.

Παρακολουθούμε τα «δρώμενα» ανάμεσα σε έναν άντρα και στη σύζυγό του (Σοφί Ρουά, Σεμπάστιαν Σίπερ), μεσήλικοι και οι δύο, οι οποίοι ερωτεύονται τον ίδιο… άντρα (Ντέιβιντ Στρίσοφ) και χάνονται στη λήθη του πάθους, της έξαψης και εν τέλει της παράνοιας.

Ο Τίκβερ στήνει σεκάνς μέσα από τις οποίες προσπαθεί να συνδυάσει πολλά πράγματα: υπάρχει το στοιχείο του σασπένς (πότε και ποιος θα πιαστεί πρώτος;), το στοιχείο του γκροτέσκου και της υπερβολής αλλά και το στοιχείο της απόγνωσης, αφού όλοι οι ήρωες δεινοπαθούν από τα υπαρξιακά αδιέξοδά τους και βρίσκονται σε μόνιμη αναζήτηση του καινούργιου και του άγνωστου για να γεμίσουν τα κενά μιας άχαρης ζωής.

Βεβαίως η ελαφρότητα που χαρακτηρίζει την ταινία συχνά προβληματίζει επειδή τελικά αναρωτιέσαι τι ακριβώς λέγεται στα σοβαρά και τι για πλάκα.

Βαθμολογία: 2

Αίθουσες: ΙΝΤΕΑΛ – ΑΒΑΝΑ – ΓΑΛΑΞΙΑΣ – ΑΤΤΑΛΟΣ