Αρκετές έρευνες έχουν δείξει τα τελευταία χρόνια ότι οι δραστηριότητες στο ύπαιθρο βελτιώνουν την παιδική σωματική και ψυχική υγεία. Τώρα μια νέα μελέτη έρχεται να υποστηρίξει ότι το παιχνίδι έξω από το σπίτι χαρίζει επίσης στα παιδιά καλύτερη όραση, «σώζοντάς» τα από τη μυωπία.
Πρόκειται για μια μεγάλη μετα-ανάλυση προηγούμενων μελετών η οποία διεξήχθη από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ. Σύμφωνα με τα αποτελέσματά της, για κάθε επιπλέον ώρα ανά εβδομάδα που ένα παιδί παίζει στην παιδική χαρά ή σε κάποιον άλλο εξωτερικό χώρο ο κίνδυνος που αντιμετωπίζει να εμφανίσει μυωπία μειώνεται κατά 2%.
Οι ερμηνείες που προτείνουν οι ειδικοί είναι η έκθεση στο φυσικό φως και η «επέκταση» του οπτικού ορίζοντα – αυτό σημαίνει ότι όταν βρισκόμαστε στο ύπαιθρο «κοιτάζουμε» σε μεγαλύτερες αποστάσεις. Προειδοποιούν ωστόσο ότι το ζήτημα χρειάζεται περισσότερη διερεύνηση.
Μεγάλη ανάλυση
Η μετα-ανάλυση, η οποία εξέτασε μελέτες που είχαν διεξαχθεί σε περισσότερα από 10.000 παιδιά και εφήβους, παρουσιάστηκε στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ακαδημίας Οφθαλμολογίας που διεξάγεται στη Φλόριδα.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ με επικεφαλής τον Τζάστιν Σέργουιν διαπίστωσαν ότι τα μυωπικά παιδιά περνούσαν κατά μέσο όρο 3,7 ώρες λιγότερες την εβδομάδα σε εξωτερικούς χώρους σε σχέση με αυτά που είτε είχαν φυσιολογική όραση είτε παρουσίαζαν υπερμετρωπία.
Οι ειδικοί δεν γνωρίζουν ακόμη τα αίτια που ενδέχεται να ευθύνονται για αυτή τους την παρατήρηση. Εξέτασαν το ενδεχόμενο μήπως τα παιδιά που παίζουν περισσότερο έξω διαβάζουν λιγότερο ή δεν αφιερώνουν τις ίδιες ώρες μπροστά στην οθόνη των βιντεοπαιχνιδιών ή του ηλεκτρονικού υπολογιστή, δεν διαπίστωσαν όμως κάτι τέτοιο.
Η αναζήτηση της ερμηνείας
Οπως ανακοίνωσαν οι ερευνητές, σκοπεύουν να εξετάσουν ακριβέστερα δεδομένα προκειμένου να προσδιορίσουν ποιοι μπορεί να είναι οι εμπλεκόμενοι παράγοντες. Στα ενδεχόμενα που εξετάζουν περιλαμβάνονται η αυξημένη χρήση της όρασης σε απόσταση, η μειωμένη χρήση της κοντινής όρασης, οι υπεριώδεις ακτίνες του φυσικού φωτός ή και απλώς η σωματική άσκηση.
Ο δρ Σέργουιν τόνισε ωστόσο ότι όταν κάποιος συστήνει αύξηση των ωρών του παιχνιδιού στο ύπαιθρο θα πρέπει να εξετάσει και άλλες παραμέτρους. «Οποιαδήποτε αύξηση του χρόνου παραμονής σε εξωτερικούς χώρους θα πρέπει να σταθμιστεί σε σχέση με τη έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία» υπογράμμισε.
«Από την άλλη πλευρά» πρόσθεσε«η αύξηση της δραστηριότητας στο ύπαιθρο παρέχει, όπως έχει φανεί, προστασία εναντίον του διαβήτη και της παχυσαρκίας ή της έλλειψης βιταμίνης D και της οστεοπόρωσης».
