Για τη σχέση αγάπης – μίσους που είχαν οι δυτικοί ηγέτες με τον πρώην δικτάτορα της Λιβύης Μουαμάρ Καντάφι αλλά και για τα ασαφή αίτια θανάτου του γράφει σε άρθρο του στον βρετανικό Independent ο Ρόμπερτ Φισκ. «Τον αγαπούσαμε. Τον μισούσαμε. Μετά τον αγαπούσαμε ξανά. Ο Μπλερ τον θαύμαζε. Μετά η Κλίντον χαιρόταν με το BlackBerry της και τον μισήσαμε και πάλι, ακόμη πιο πολύ αυτή τη φορά. Ας προσευχηθούμε να μην δολοφονήθηκε. «Πέθανε από τα τραύματα που υπέστη στη διάρκεια της σύλληψής του». Τί σημαίνει αυτό;» αναφέρει ο γνωστός αρθρογράφος.
Και συνεχίζει: «Πάει λοιπόν, ο συνταγματάρχης που κάποτε έγινε αντικείμενο λατρείας από το βρετανικό υπουργείο Εξωτερικών, μετά προστατεύθηκε ως αξιόπιστος ηγέτης, μετά μισήθηκε επειδή έστελνε όπλα στον IRA, μετά αγαπήθηκε κ.ο.κ. Μπορεί κανείς να τον κατηγορήσει που πίστευε ότι ήταν καλός;»
Παραθέτοντας τον χαρακτηρισμό του αμερικανού δημοσιογράφου Τόμας Φρίντμαν για τον Σαντάμ Χουσεΐν, ο Φισκ περιγράφει τον Καντάφι ως έναν τρελό συνδυασμό του Δον Κορλεόνε με τον Ντόναλντ Ντακ. «Προσποιόμασταν ότι το καθεστώς συνιστούσε πραγματική απειλή για το Ισραήλ, ακριβώς όπως ο Μπλερ προσπάθησε να μας πείσει (και όχι ανεπιτυχώς) ότι οι αξιολύπητες προσπάθειες του Καντάφι να αναπτύξει «όπλα μαζικής καταστροφής» είχαν σταματήσει» συνεχίζει, προσθέτοντας ότι ο θάνατός του πρέπει να απάλλαξε τη Δύση από το δύσκολο έργο της δίκης του.
«Διέταξαν οι φίλοι μας στο Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο τον θάνατό του; Ή πρόκειται για έναν φυσικό θάνατο στα χέρια του εχθρού του, ένας άξιος θάνατος για έναν κακό άνθρωπο; Αναρωτιέμαι. Πόσο ανακουφίστηκε η Δύση που δεν θα υπάρξουν δίκες, ατελείωτες ομιλίες του Μεγάλου Ηγέτη, υπεράσπιση του καθεστώτος του. Με το να μην γίνει δίκη δεν θα υπάρξει καμία αναφορά σε μυστικές πτήσεις και βασανιστήρια και ακρωτηριασμούς γεννητικών οργάνων».
Ο Καντάφι καταλήγει ο Φισκ, «δεν πίστευε στην Παλαιστίνη επειδή πίστευε ότι οι Ισραηλινοί είχαν ήδη κλέψει μεγάλο τμήμα της αραβικής γης (σωστό) και δεν πίστευε πραγματικά στον αραβικό κόσμο – γι’ αυτό και η πίστη του στον φυλετισμό. Ήταν πράγματι ένας πολύ περίεργος άνθρωπος. Πρέπει να περιμένουμε να μάθουμε πώς πέθανε ο Καντάφι. Δολοφονήθηκε; Αντιστάθηκε; (μία καλή φυλετική κίνηση); Μην ανησυχείτε – Η Κλίντον θα είναι χαρούμενη που σκοτώθηκε».
