Στην κόψη του ξυραφιού βαδίζει η Ευρώπη. Τέσσερις μόλις ημέρες πριν από την κρίσιμη σύνοδο κορυφής που (υποτίθεται ότι) θα καθορίσει μια πειστική στρατηγική εξόδου από την κρίση, οι διαφορές Βερολίνου και Παρισιού ως προς την στρατηγική αυτή παραμένουν αγεφύρωτες δυναμιτίζοντας όχι μόνο την κοινή προσπάθεια αλλά και το ευρωπαϊκό οικοδόμημα στο σύνολό του, όπως ο ίδιος ο Νικολά Σαρκοζί εναγωνίως επισήμανε. Διότι ο γάλλος πρόεδρος φαίνεται πως αντιλήφθηκε ότι μετά την κίτρινη κάρτα που έβγαλε χθες η Moody’s στη χώρα του προειδοποιώντας για πιθανή υποβάθμισή της, η Γαλλία βρίσκεται ένα βήμα προτού μετατραπεί από σταθεροποιητική δύναμη μέρος του ευρωπαϊκού προβλήματος χρέους.
Η προειδοποίηση για πιθανή υποβάθμιση της Γαλλίας συνοδεύθηκε με την ανακοίνωση της υποβάθμισης της πιστοληπτικής ικανότητας της Ισπανίας για τρίτη φορά από τον Ιούνιο του 2010 και μάλιστα κατά δύο βαθμίδες, από το Αα2 στο Α1. Επρόκειτο βεβαίως για μια υποβάθμιση αναμενόμενη, αφού οι Standard & Poor’s και Fitch είχαν ήδη υποβαθμίσει την Ισπανία στις 14 και στις 7 Οκτωβρίου αντιστοίχως.
Υπό τη Δαμόκλειο σπάθη της «τρόικας των τιμητών» δικαίων και αδίκων, ο Γάλλος πρόεδρος τόνισε χθες το βράδυ ότι «μια άνευ προηγουμένου χρηματοοικονομική κρίση μας υποχρεώνει να λάβουμε σημαντικές, πολύ σημαντικές αποφάσεις τις επόμενες ημέρες». Ο Σαρκοζί εξήγησε ότι «το ευρώ βρίσκεται σε κίνδυνο και αν επιτρέψουμε την καταστροφή του τότε απειλείται με καταστροφή και η Ευρώπη». Και συνέχισε με μια δραματική αποστροφή η οποία έχει αποδέκτες βεβαίως του Γερμανούς και παραπέμπει εμμέσως πλην σαφώς στο… Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο: «Εκείνοι που θα καταστρέψουν την Ευρώπη και το ευρώ θα αναλάβουν την ευθύνη για την αναζωπύρωση των συγκρούσεων και των διαιρέσεων στην ήπειρό μας»!
Λίγες ώρες νωρίτερα η Ανγκελα Μέρκελ είχε ρίξει για δεύτερη φορά «πάγο» στις προσδοκίες λαών, κυβερνήσεων και αγορών ότι η σύνοδος κορυφής της επόμενης Κυριακής θα πείσει τις αγορές (την προαναφερθείσα τρόικα πρωτίστως) ότι η Ευρώπη είναι αποφασισμένη να δώσει οριστική και διαρκή λύση στην κρίση χρέους που την ταλανίζει.
«Τα χρέη των κυβερνήσεων, που έχουν συσσωρευθεί επί δεκαετίες ολόκληρες, δεν είναι δυνατόν να τερματιστούν με μια σύνοδο κορυφής», δήλωσε από το Βερολίνο η γερμανίδα καγκελάριος. «Στη σύνοδο θα γίνει ένα σημαντικό βήμα προς την κατεύθυνση αυτή, αλλά η υπέρβαση της κρίσης απαιτεί σκληρή και μακροπρόθεσμη εργασία», πρόσθεσε. Τη Δευτέρα το βράδυ, άλλωστε, ο εκπρόσωπός της Στέφεν Ζάιμπερτ είχε ήδη προειδοποιήσει τη διεθνή κοινότητα ότι η σύνοδος δεν θα λύσει ως δια μαγείας όλα τα προβλήματα της Ευρώπης.
Η δήλωση του Ζάιμπερτ είχε ανατρέψει το θετικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί στις αγορές χάρη στις προσδοκίες ότι η πολιτική ηγεσία της Ευρώπης θα αρθεί επιτέλους στο ύψος των περιστάσεων και θα δράσει. Το ευρώ, το οποίο είχε αγγίξει τα 1,40 δολάρια είχε πάρει πάλι την κατιούσα, όπως άλλωστε και οι τιμές των μετοχών όχι μόνο στα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια αλλά και στα ασιατικά και στη Wall Street βεβαίως.
Σκοτσέζικα ντους
Χθες, όμως, οι ελπίδες για κάτι θετικό την Κυριακή αναπτερώθηκαν εκ νέου εξ αιτίας ενός δημοσιεύματος της Guardian, σύμφωνα με το οποίο οι εκπρόσωποι της Γαλλίας και της Γερμανίας επεξεργάζονται «σαρωτικό» σχέδιο στήριξης της Ευρώπης που περιλαμβάνει την αύξηση των κονδυλίων του περίφημου Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοοικονομικής Σταθερότητας (EFSF) από τα 440 δισ. ευρώ, που προσφάτως και μετ’ εμποδίων συμφώνησαν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, στα 2 τρισεκ. ευρώ! Η βρετανική εφημερίδα δημοσίευσε πληροφορίες από διπλωματικές πηγές που αρνήθηκαν, όπως σημειώνει, να αποκαλύψουν την ταυτότητά τους επειδή οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται ακόμη εν εξελίξει.
Το ευρωπαϊκό νόμισμα και οι μετοχές ξαναπήραν την ανιούσα, όπως επίσης και τα εμπορεύματα, αφού οι επενδυτές έκριναν ότι απομακρύνεται ο κίνδυνος μιας νέας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Και το κλίμα αυτό ισχύει και σήμερα στις αγορές, παρά τις δηλώσεις Μέρκελ, παρά τη βεβαιωθείσα διάσταση απόψεων Γαλλίας-Γερμανίας ακόμη και στο «παρά 5» της συνόδου κορυφής. Προφανώς οι επενδυτές θεωρούν υπερβολικές τις επισημάνσεις Σαρκοζί και πιστεύουν ότι η Ιστορία δεν μπορεί να γυρίσει 70 χρόνια πίσω. Ούτε ως κακόγουστη γερμανική… φάρσα.
