Κλίμα κατήφειας και αγωνίας σε βουλευτές – κυβέρνηση

Ένα βήμα πιο κοντά στο σημείο καμπής πλησιάζει καθημερινώς η ελληνική κυβέρνηση, η πολιτική και οικονομική τάξη και η χώρα εν γένει, τη στιγμή που οι πληροφορίες που μεταδίδονται από τον διεθνή Τύπο, θέτουν ως ορόσημο για την μελλοντική πορεία της Ελλάδας, το διάστημα από το τέλος Οκτωβρίου έως και την Σύνοδο Κορυφής του Δεκεμβρίου.

Την ίδια ώρα, οι συζητήσεις στη Βουλή μεταδίδουν και αναπαράγουν ένα κλίμα κατήφειας, απαισιοδοξίας και αγωνίας, τόσο των ιδίων των βουλευτών για την πολιτική επιβίωσή τους, αλλά και αβεβαιότητας για τις εξελίξεις και το υπό διαμόρφωση σκηνικό.

Σε αυτήν την ατμόσφαιρα, οι συζητήσεις μεταξύ βουλευτών και κυβερνητικών παραγόντων για τα ενδεχόμενα εκλογών και ευρύτερων εξελίξεων είναι συνεχείς και έντονες, με την ίδια την κυβέρνηση να διαψεύδει όλα τα ενδεχόμενα περί εκλογών και να δηλώνει προσήλωση στις δεσμεύσεις της και στην προσπάθεια για την τήρηση της συμφωνία της 21^ης Ιουλίου, η οποία ωστόσο αμφισβητείται από διεθνείς παράγοντες και τον ξένο Τύπο.

Η αγωνία του πολιτικού προσωπικού και των βουλευτών της συμπολίτευσης εντάθηκε έπειτα από την αναβολή της καταβολής της 6^ης δόσης και την ματαίωση της συνόδου κορυφής του eurogroup.

Με αυτά τα στοιχεία, καλά πληροφορημένοι παράγοντες ερμηνεύουν τις εξελίξεις ως ενδείξεις για κάτι «μεγάλο και οριστικό». Χωρίς κανείς να είναι σε θέση να υιοθετήσει τα σενάρια του ξένου Τύπου, που μιλούν για μία αποφαση περί κουρέματος κατά 35-50% του ελληνικού χρέους και με βάση αυτό, μία τροποποίηση της συμφωνίας της 21^ης Ιουλίου, κάποιοι θεωρούν ότι οι εξελίξεις αυτές θα έχουν δρομολογηθεί τις αμέσως προσεχείς εβδομάδες, ούτως ώστε η εκκρεμούσα έκτη δόση να αποτελέσει το πρώτο τμήμα χρηματοδότησης της χώρας με νέους όρους και προϋποθέσεις – και πάντως υπό την συνεχή και πιεστική παρακολούθηση και αξιολόγηση των δανειστών.

Υπό αυτές τις συνθήκες, ο κ. Γ. Παπανδρέου δέχθηκε χθες τηλεφώνημα της καγκελαρίου της Γερμανίας, κυρίας Ανγκελα Μέρκελ. Χωρίς να έχει διαρρεύσει κάτι συγκεκριμένο από την επικοινωνία, τα όσα λίγα μεταφέρουν συνεργάτες του Πρωθυπουργού κατατείνουν στο ότι η καγκελάριος δεν προσκόμισε κάποιο νέο στοιχείο στη συζητήση, τόνισε ότι παρακολουθεί η ίδια τις εξελίξεις στην Ελλάδα και τον τρόπο με τον οποίο προχωρεί η κυβέρνηση και προσέθεσε ότι ήθελε να έχει αυτήν την συνομιλία με τον κ. Παπανδρέου, εν όψει της νέας συνάντησής της με τον πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας, κ. Νικολά Σαρκοζί, η οποία από κάποιες πλευρές περιγράφεται ήδη ως η «νέα Ντοβίλ», που θα θέσει το πλαίσιο για τις επικείμενες αποφάσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο και την επίδρασή τους στο ελληνικό ζήτημα.

Ενώ όλα αυτά βρίσκονται σε εξέλιξη στο εξωτερικό, στο εσωτερικό εκδηλώνονται ήδη οι αντιδράσεις υπουργών, βουλευτών και λοιπών στελεχών για την νέα απαίτηση της τρόικας, περί κατάργησης της ισχύουσας γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας.

Με αφορμή αυτό, αίσθηση προκάλεσε χθες η παρέμβαση του υπουργού Εσωτερικών, κ. Χ. Καστανίδη, ο οποίος μιλώντας στον ΒΗΜΑ fm, είπε μεταξύ των άλλων: «Οι απαιτήσεις της τρόικας οδηγούν το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων σε σημείο μη αποδεκτό. Αν είναι να εξαθλιώσουμε τους Έλληνες, αυτό μπορούμε να το κάνουμε και μόνοι μας, χωρίς την ανάγκη των δανειστών μας».

Προσέθεσε δε ο κ. Καστανίδης, δίνοντας κατά πολλούς μία ένδειξη για τις επικείμενες πολιτικές εξελίξεις: «Αυτό προαπαιτεί μία ευρύτερη συμφωνία με το λαό, ο οποίος θα πρέπει να γνωρίζει ότι μπορούμε να απεξαρτηθούμε από τους δανειστές, αρκεί να καταναλώνουμε τα 54 δισ. ευρώ, τα οποία η χώρα παράγει ετησίως. Και να πούμε στους πολίτες ότι αυτό οδηγεί σε πτώση του βιοτικού επιπέδου, αλλά μας ανεξαρτητοποιεί πλήρως από τον εξωτερικό δανεισμό».

Σε ό,τι αφορά πάντως το θέμα των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, ο υπουργός Εσωτερικών υπογράμμισε ότι δεν μπορούν να καταργηθούν, καθώς είναι ένας δημοκρατικός και συνταγματικά κατοχυρωμένος θεσμός.

Σε αντίστοιχο πνεύμα, η πρώην υπουργός Εργασίας, κυρία Λούκα Κατσέλη, σημείωσε από τη συχνότητα του «Ράδιο 9» ότι δεν πρέπει να φτάσουμε στο σημείο «να καταργήσουμε συλλογικές συμβάσεις, οι οποίες είναι πυλώνες της δημοκρατίας».

Παράλληλα, τόνισε ότι «δεν υπάρχει βελτίωση της ανταγωνιστικότητας μέσα από συνεχείς μειώσεις αμοιβών και δημιουργία ενός καθεστώτος εργασιακής ζούγκλας» και συμπλήρωσε πως «η ανάπτυξη ποτέ σε καμία χώρα δεν πέρασε μέσα από εξαθλίωση των εργαζομένων και από την αποδόμηση όλων των κοινωνικών συμφωνιών».