Αδίκως κατηγορούμε τις συνδικαλιστικές ηγεσίες για συντεχνιακή λογική. Να ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για την εξυφανθείσα συνομωσία σε βάρος της χώρας μας με το φούσκωμα του ελλείμματος από την προδοτική ΕΛΣΤΑΤ προκειμένου να αναγκαστεί η Ελλάδα να προσφύγει στο ΔΝΤ και να υπογράψει το απεχθές Μνημόνιο. Πατριωτικό το έργο του.
Και μη νομίζετε ότι η δικαιοσύνη ολιγώρησε. Όχι. Πάραυτα ανέλαβε την έρευνα ειδικός εφέτης- ανακριτής ο οποίος και θα εξετάσει τις σχετικές καταγγελίες. Δύσκολο ομολογουμένως το έργο του. Διανοείστε για παράδειγμα να παρουσιαστούν μπροστά του δύο διαφορετικές επιστημονικές εκδοχές από στατιστικολόγους – οικονομέτρες για το τι θα πρέπει να υπολογίζεται και τι όχι στο έλλειμμα και να πρέπει να κρίνει με εφόδιο την ποινική δικονομία;
Υπήρχε βέβαια και άλλη οδός. Θα μπορούσε για παράδειγμα να πούνε στον αξιότιμο πρόεδρο του ΔΣΑ ότι το μνημόνιο υπογράφηκε την Άνοιξη του 2010 και η αναθεώρηση του ελλείμματος έγινε τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου και άρα όσο και αν διαφωνούν μεταξύ τους οι ειδικοί επιστήμονες, το σώμα του εγκλήματος, η υπαγωγή δηλαδή της χώρας μας στο μνημόνιο ,δεν υπάρχει καθότι έγινε με τα προγενέστερα στοιχεία . Στοιχειώδες που θα έλεγε και ο Σέρλοκ Χόλμς. Θα έβαζαν έτσι την υπόθεση στο αρχείο προτρέποντας ενδεχομένως το πρόεδρο του ΔΣΑ να ασχοληθεί με τα τόσα σοβαρότερα ζητήματα που απασχολούν τον κλάδο του.
Δεν το έκαναν όμως. Πιθανώς γιατί κάποιοι επιμένουν να πιστεύουν ότι η χώρα δεν έχει πραγματικό οικονομικό πρόβλημα, ότι είναι ζήτημα αριθμών και ότι μπορούμε να βγούμε από το αδιέξοδο με μια κάποια μαγική λύση χωρίς τους κόπους και τις θυσίες στις οποίες υποβάλλεται ο ελληνικός λαός.
