Με τα λάπτοπ ανοιχτά σαν ασπίδες απέναντι στις κάµερες, οι νεαροί έµοιαζαν περισσότερο µε τα «Χαµένα αγόρια» του Πίτερ Παν στην ψηφιακή έκδοση της «γενιάς του download» παρά µε βουλευτές. Και όµως, αυτοί οι «κολληµένοι στο Internet» τύποι µε τις αλογοουρές, τα µούσια, τα τζιν και τα αθλητικά παπούτσια είναι εδώ και µία εβδοµάδα εκλεγµένοι εκπρόσωποι του λαού του Βερολίνου. Μέλη του νέου κόµµατος των Πειρατών έκαναν σκόνη µε 8,9% πολλούς αντιπάλους τους του κατεστη µένου, εκλέγοντας και τους 15 υποψηφίουςτης λίστας τους στην τοπική Bουλή. Ποιοι είναι, τι θέλουν και πώς τα κατάφεραν τόσο καλά αυτοί οι Πειρατές της πολιτικής; Θέλουν να γκρεµίσουν τα πνευµατικά δικαιώµατα στο όνοµα του πολιτισµού και να εγκαθιδρύσουν µια ψηφιακή άµεση δηµοκρατία του 21ου αιώνα.
Κάποιοι µίλησαν για περιθωριακό κόµµα διαµαρτυρίας. Αλλοι για σπασίκλες των υπολογιστών µε έµµονες ιδέες, για πολιτικό ανέκδοτο που θα ξεφουσκώσει, καθώς θα σβήνουν σιγά-σιγά οι τηλεοπτικές εικόνες µε τους 20άρηδες και τους 30άρηδες που µπήκαν στο επιβλητικό πρωσικό κτίριο της Βουλής στο Βερολίνο φορώντας τζάκετ µε κουκούλες και κοντοµάνικα µπλουζάκια µε τον Captain America. Και άλλοι, για µια νέα πολιτική πρόταση.
«∆εν είναι ανέκδοτο. Αν και σαφώς υπήρχε ένα στοιχείο διαµαρτυρίας στο απροσδόκητα υψηλό ποσοστό που κέρδισαν, καλύπτουν ένα πραγµατικό κενό για τους ψηφοφόρους που νιώθουν ότι δεν εκπροσωπούνται από τα υπάρχοντα κόµµατα. Στο Internet βρήκαν ένα θέµα µε το οποίο δεν ασχολούνται οι άλλοι πολιτικοί» λέει µιλώντας στο «Βήµα» ο Κρίστοφ Μπίµπερ, καθηγητής Πολιτικών Επιστηµών στο Πανεπιστήµιο της Εσσης.
«Ζητήµατα όπως η προστασία της ιδιωτικής ζωής online και η προστασία των προσωπικών δεδοµένων µπορεί να φαίνονται εξαιρετικά στενά, ακόµη και άσχετα, στους ψηφοφόρους µεγαλύτερης ηλικίας, αλλά για τους νέους που περνάνε τη µισή τους ζωή στο Internet και στα sites κοινωνικής δικτύωσης, όπου µοιράζονται τις πιο προσωπικές τους στιγµές, αυτά είναι πολύ σηµαντικά θέµατα» µας λέει ο δρ Μπίµπερ. Και τονίζει: «Tο αίτηµα των Πειρατών για απόλυτη διαφάνεια στην πολιτική ενθουσιάζει µια γενιά που µίσησε τον πόλεµο των Αµερικανών στο Ιράκ και εµπνέεται από την υπόσχεση του WikiLeaks για τέλος στη µυστικοπάθεια και τη συγκάλυψη».
Οι Πειρατές υπόσχονται ότι θα χρησιµοποιήσουν τα εργαλεία που υπάρχουν online για να δώσουν στα µέλη του κόµµατος µια άνευ προηγουµένου δύναµη να προτείνουν πολιτικές και να διαµορφώσουν θέσεις, σε αυτό που ονοµάζουν «ρευστή δηµοκρατία», µια µορφή συµµετοχής στα κοινά που δεν περιορίζεται στην ψήφο στις εκλογές.
Το κόµµα έχει διευρύνει την αρχική του πλατφόρµα, που επικεντρωνόταν στη δωρεάν ανταλλαγή αρχείων από χρήστη σε χρήστη, στην πάταξη της λογοκρισίας και στην προστασία των ψηφιακών δεδοµένων, για να συµπεριλάβει και άλλα κοινωνικά αιτήµατα, παρουσιάζοντας το Internet ως εργαλείο που θα δώσει στους ψηφοφόρους εξουσία και λόγο στην πολιτική και νοµοθετική διαδικασία.
Στη Γερµανία ο µέσος όρος ηλικίας των υποψηφίων Πειρατών ήταν τα 32 χρόνια, ενώ τα µέλη τους ξεπερνούν τις 13.000. Μετά τη νίκη-έκπληξη στο Βερολίνο, οι Πειρατές έχουν γίνει σταρ της πολιτικής και περιζήτητοι συνοµιλητές.
«Τα τελευταία χρόνια βλέπουµε όλο και περισσότερους νόµους για την ασφάλεια, είδαµε να διευρύνεται η παρακολούθηση των πολιτών µέσω κυκλωµάτων τηλεόρασης, είδαµε τα θεµελιώδη δικαιώµατα να περιορίζονται χωρίς να έχει προηγηθεί ο απαραίτητος δηµόσιος διάλογος. Εµείς είµαστε οι µοναδικοί που ρωτάµε µήπως αυτή η δήθεν ασφάλεια στραγγαλίζει τις πολιτικές µας ελευθερίες» έχει πει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του κόµµατος Ζεµπάστιαν Νερτς.
Το Βερολίνο δεν είναι η πρώτη ευρωπαϊκή επιτυχία για τους Πειρατές. Η πρωτότυπη εκδοχή έρχεται από τη Σουηδία, όπου το κόµµα Piratpartiet ιδρύθηκε το 2006 και το 2009 κέρδισε έδρα στο Ευρωκοινοβούλιο µε 7% των ψήφων. Η στήριξη έφτασε στα ύψη µετά τη σύλληψη και τη φυλάκιση των τεσσάρων ιδρυτών του site τζάµπα ανταλλαγής αρχείων Pirate Bay. Η ιδέα εξαπλώθηκε γρήγορα. Αδελφά κόµµατα υπάρχουν ήδη στη Φινλανδία, την Αυστρία, την Πολωνία, τη Γαλλία και την Ισπανία και ανάλογες οµάδες έχουν µέλη στη Βρετανία, στις ΗΠΑ και σε χώρες της Νότιας Αµερικής. Τι θέλουν όλοι αυτοί; Κυρίως αλλαγή στους νόµους περί ιδιοκτησίας πνευµατικής περιουσίας, προστασία προσωπικών δεδοµένων, αλλά και ελευθερία λόγου και διαφάνεια και ψηφιακή άµεση δηµοκρατία στην πολιτική ζωή.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
